ایسنا: آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا برای جلوگیری از آسیب رسیدن به کودکان، توصیه‌هایی را ارائه ‌کرده‌اند که والدین باید این توصیه‌ها را به کودکان خود بیاموزند.

- کودکان باید فقط زمانی در این مکان بازی کنند که وسایل بازی کاملا خشک باشند و باید کفش‌ها و لباس مناسب پوشیده باشند.



- در هنگام استفاده از سرسره نباید روی سرسره مکث کنند و به محض رسیدن به پایین آن، سریع از زمین بلند شوند.همچنین باید نرده کنار پله‌ها و سرسره را محکم بگیرند و با دقت از پله‌ها بالا بروند.

- کودکان هنگام تاب خوردن نباید روی تاب بایستند و به علاوه در اطراف تاب‌های در حال حرکت هم باید با احتیاط رفت و آمد کنند. قبل از پیاده شدن از تاب هم باید تا متوقف شدن کامل آن صبر کنند.

هر چند برای کودکان خیلی کم سن و خردسال رعایت این نکات بر عهده والدین است، اما برای کودکان بزرگتر یاد گرفتن این نکات ضروری است که آموزش آن‌ها هم بر عهده والدین و یا مربیان مهد کودک است.

تبیان: بازی در رشد شخصیت کودکان، بسیار مهم است. کودکان از طریق بازی، مهارت های جدیدی می آموزند و می توان به نکات مثبت و منفی شخصیت آنان و هم چنین مشکلات شان پی برده و در جهت درمان و اصلاح مشکلات رفتاری شان اقدام نمود.
در بازی، کودک از محدودیت ها آزاد است. او بدون ریسک شکست، تجربه ای از بازی دارد زیرا خودش قوانین آن را می سازد. کودکان از طریق بازی، توانایی حل مشکلات خود را پیدا می کنند و می توانند به وسیله ی آن، اعتماد به نفس و روحیه ی استقلال طلبی را در خود پرورش دهند.



بازی، وسیله ای ست طبیعی برای کودک جهت ابراز و بیان «خود». «آلفرد آدلر»، روان شناس معروف می گوید: «هرگز نباید به بازی به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد.»
«گری لندرث» اظهار می دارد: «بازی کردن برای کودک، مساوی است با صحبت کردن برای یک بزرگسال.» بازی و اسباب بازی، کلمات کودکان هستند. برای درک بیشتر دنیای کودکان، باید آنان را هنگام بازی مورد مشاهده قرار داد زیرا از طریق بازی، احساسات، ناکامی ها و اضطراب های خود را بیان می دارند و با دنیای پیرامون شان ارتباط برقرار می کنند. آنان ممکن است نتوانند به وسیله ی کلام و گفتار، احساسات و افکارشان را بازگو کنند اما از طریق بازی، قادرند داستان بسازند، آن را بسط دهند و راهی برای بیان مشکلات بیابند.
بازی در رشد شخصیت کودکان، بسیار مهم است. کودکان از طریق بازی، مهارت های جدیدی می آموزند و می توان به نکات مثبت و منفی شخصیت آنان و هم چنین مشکلات شان پی برده و در جهت درمان و اصلاح مشکلات رفتاری شان اقدام نمود.
کودکان، هنگامی که در دنیای خیالات و تصورات شان غوطه ورند و با عروسک، اسباب بازی، مدادرنگی، خمیر، ماسه و... سرگرم بازی اند، خیلی راحت پاسخ چرا ها و چگونه ها را می دهند. کودک با به کارگیری و تغییر شکل دادن وسایل بازی. آن چه ذهنش را مشغول می دارد، برون می ریزد و سعی می کند ناراحتی ها، ترس ها، دلخوری ها، توانایی ها و... را بازسازی کند.
بازی کودکان فقط برای تفریح نیست، بلکه آن را جدی ترین کار کودکان باید قلمداد کرد. زیرا فعالیتی قابل ارزش یابی و یک روش طبیعی یاد گیری ست. کودک از طریق بازی، تجربه و آزمایش می کند، نتیجه می گیرد و می آموزد. بازی، قدرت ابداع، ابتکار و تمرکز را در کودک می پروراند و در کشف رابطه ی میان اشیاء و آن چه پیرامون اوست، یاری اش می دهد.
بازی باید با سن و خصوصیات کودک، هماهنگی داشته و جنبه ی بدآموزی نداشته باشد. نوع اسباب بازی، در رشد کودک، نقش به سزایی دارد و در صورت نامناسب بودن، علاوه بر این که به رشد او کمک نمی کند، سبب بروز مشکلاتی نیز می شود.
بازی به کودک کمک می کند تا دنیایی را که در آن زندگی می کند، بشناسد، بفهمد، اداره کند و میان واقعیت و تخیل، تفاوت قائل شود، بنابراین از ارزش درمانی زیادی برخوردار است. امروزه بازی، جایگاه خود را در تشخیص مسائل و مشکلات روانی کودکان و درمان آن ها پیدا کرده است.
«بازی درمانی»، یکی از رایج ترین شیوه هایی ست که روان شناسان و مشاوران برای درمان مشکلات عاطفی کودکان به کار می برند. متخصصان بازی درمانی، به کمک این فن و تدارک اسباب بازی های ضروری و تشکیل جلسات بازی برای کودکان، رفتارهای نامناسب و مشکلات ایجاد شده را مورد بررسی و درمان قرار می دهند. بازی در واقع تلاش کودک برای کنار آمدن با محیط است که از طریق آن، خود را می یابد و دنیا را درک می کند.
کودکان از طریق بازی، توانایی حل مشکلات خود را پیدا می کنند و می توانند به وسیله ی آن، اعتماد به نفس و روحیه ی استقلال طلبی را در خود پرورش دهند.
«بازی درمانی» می تواند برای کودکان دارای مشکلات رفتاری هم چون پرخاشگری، استرس، کمبود عزت نفس، مشکلات خانوادگی، ناسازگاری های اجتماعی، اضطراب و کمبود اعتماد به نفس، مفید باشد. هم چنین کودکانی که مورد ضرب و شتم و آزار جنسی قرار گرفته اند، می توانند از طریق بازی درمانی، به پالایش فکری خود پرداخته و تا حد زیادی به آرامش و بهبودی برسند.


کودک و بازیتوصیه هایی به پدر و مادران در مورد بازی کودکان
- به بازی کودکان اهمیت دهید زیرا زندگی آنان در بازی، شکل واقعی به خود می گیرد.
- تلاش کنید تا بازی های کودکان، متناسب با فرهنگ و ارزش های خانواده باشد.
- با دقت در تفکرات خلاق و پویایی کودکان در حال بازی، با شخصیت آنان آشنا شوید.
- در بازی کودکان دخالت نکنید اما راهنما و کمک کننده ی خوبی باشید.
- با هم بازی شدن با کودکان، راه دوستی را باز کنید.
- کاری کنید که بازی به صورت تجربه ای لذت بخش در ذهن کودک باقی بماند.
- برای متوقف کردن بازی کودکان، امر و نهی نکنید.
- با توجه به روحیه ی کنجکاو کودک، به گونه ای او را راهنمایی کنید که به تفکر مثبت و اندیشه ای سازنده دست یابد.
- مراقب باشید که محیط بازی، موجب آسیب های جسمی، فکری و یا روانی کودک نشود.
- در انتخاب نوع بازی، به سن، جنس و توانایی های فرزندتان توجه کنید.
- از محدود کردن کودک هنگام بازی بپرهیزید.
- اگر در حضور فرزندتان با وسایل موجود در خانه برای او اسباب بازی (ماشین، عروسک و...) بسازید، ارتباط عاطفی میان شما و او تقویت خواهد شد.
- در محیط های بازی گروهی هم چون زمین بازی در پارک ها، اجازه دهید کودکان با یکدیگر هم بازی شوند و از وارد شدن به محیط بازی آنان بپرهیزید.

نقد فارسی: بیش از یک دهه از اکران داستان اسباب‌بازی 2 می‌گذرد و در‌این مدت کمپانی پیکسار بعد از 11 سال داستان اسباب‌بازی 3 را در حالی روانه اکران سینماهای جهان کرد که خود کمپانی و بسیاری از علاقه‌مندان‌این انیمیشن انتظار داشتند که فیلم تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های سال 2010 شود و‌این رویا زمانی به حقیقت پیوست که فیلم در هفته چهارم از مرز 300 میلیون دلار گذشت.

داستان اسباب‌بازی‌ها از سال 1995 شروع شد زمانی که قسمت اول‌این مجموعه اکران شد و باعث یک نوع انقلاب و تحول بزرگ در صنعت و هنر کارتون‌سازی شد و با فروش بالا حیات‌این مجموعه را مانند انیمیشن‌های دیگری مانند شرک، عصر یخ‌بندان تضمین کرد. هر چند که نباید از خاطر برد که ساخت چنین کارتون‌هایی در صنعت سینما یک نوع ریسک بزرگ و آشکار به حساب می‌آمد. زیرا کارتون توام با نقاشی دست بسیار مرسوم بوده و داستان اسباب‌بازی از انیمیشن‌ کامپیوتری و‌ایماژهای رایانه‌ای سود می‌جست و یک روش جدید بود و تازگی‌های خود را داشت و برای تماشاگران هم‌این سیستم غریبه و سزاوار و مورد توجه بود. هر چند که فاقد هر گونه اطمینانی برای تضمین گیشه بود زیرا تجربه نشده بود و نمی‌شد آینده و فرجام آن را حدس زد.



به هر حال داستان اسباب‌بازی‌ها 1 تا3 ساخته شدند و در صنعت سینما ماندند و حالا پس از 11 سال وقفه شاید انتظار داستان اسباب‌بازی 3 روی پرده‌های سینماهای جهان جا گرفته و تا‌این بار نیز کاراکترهای دوست‌داشتنی خود که حالا 15 کاراکتر جدید به جمع آنها اضافه شده‌اند گیشه‌ها را فتح کند.

از آنجا که تعداد کاراکترها با اضافه شدن‌این 15 کاراکتر به حدود 30 کاراکتر می‌رسد. آنها باید با زرنگی تمام هر کدام مدتی کوتاه را روی پرده سینما به خود اختصاص دهند. به همین دلیل فیلمسازان فیلم زمان کمتری را به تعدادی از کاراکترهای قدیمی که برای همه آشنا هستند اختصاص می‌دادند.

لی انکریچ کارگردان فیلم از اولین بخش داستان اسباب‌بازی در تمامی‌این فیلم‌ها نقش داشته و به عنوان ادیتور و کارگردان دوم فعالیت کرده، وی برای ساخت سومین فیلم با احتیاط و ظرافت‌ خارجی وارد عمل شد تا همه اقشار جامعه را از کسانی که 15 سال پیش در زمان اکران نخستین فیلم کودک بودند تا کودکان امروز را جلب فیلم خود سازد، ترس از کهنگی و امید به شروعی جدید موضوعاتی هستند که در فیلم جدید مطرح می‌شوند،‌اندی صاحب 12 اسباب‌بازی دو فیلم نخست که حالا در آستانه رفتن به کالج است به‌این مسئله فکر می‌کند که باید با‌این اسباب‌بازی‌های قدیمی چه کار کند.

او سرانجام تصمیم می‌گیرد آنها را به یک مرکز نگهداری از کودکان هدیه کند از‌اینجاست که ماجرای هیجان‌انگیز اما در عین حال دلخراش اسباب‌بازی‌ها شروع می‌شود. در کل 15 کاراکتر جدید به فیلم اضافه شد که اصلی‌ترین آنها 5 اسباب‌بازی هستند.

در قسمت سوم مادر‌اندی بی‌خبر از اقدام‌اندی همه اسباب‌بازی‌های او را دور می‌ریزد و اسباب‌بازی‌ها موفق می‌شوند قبل از‌اینکه ماموران شهرداری آنها را از داخل زباله‌ها جمع‌آوری کنند فرار کرده و سوار ماشین مادر‌اندی شوند و سر از یک پرورشگاه درآورند جایی که مادر‌اندی می‌‌خواهد مقداری اسباب‌بازی به عنوان خیریه هدیه دهد.

در داستان اسباب‌بازی‌های 1 و 2 سازندگان فیلم به گونه‌ای اسباب‌بازی‌ها را چیده بودند که‌اندی رئیس اسباب‌بازی‌ها باشد.

اما در قسمت 3‌این وضعیت تغییر می‌کند.‌این بار اسباب‌بازی‌های او همراه با اسباب‌بازی‌های کودک همسایه به مرکز نگهداری کودکان منتقل می‌شوند.

طبق داستان فیلم‌این بار دردسری تازه در انتظار عروسک‌هاست و باید به هر طریق شده از عهده آن برآیند. در‌این قسمت هم چند ستاره سینما به جای شخصیت‌ها صحبت می‌کنند. تام هنکس به جای وودی کلانتر تیم آلن به جای باز، جان کیوزاک به جای نقش جسی، جودی بنسون در نقش صدای باربی و دان ریکلز و استل هریس در نقش صداپیشگان آقا و خانم سیب‌زمینی هستند. حال‌این انیمیشن با شخصیت‌های جدید اکران شده و مورد استقبال قرار گرفته و صنعت سینمای جهان بار دیگر شاهد انیمیشنی است که به خوبی توانسته‌این فصل و همزمان با بازی‌های جام جهانی مورد استقبال قرار گیرد.

اما در 15 سالی که از عرضه داستان اسباب‌بازی یک می‌گذرد پیکسار و هنر انیمیشن‌سازی هم رشد چشمگیری داشته و قدم در وادی‌هایی تازه نهاده‌اند و فقط کاراکترهای داستان اسباب‌بازی نیستند که تغییر شکل و هویت داده و بهتر و شاید کامل‌تر از گذشته شده‌اند. در سال 1995 که فیلم اول روانه بازار شد برای تماشاگران تازگی داشت.

بیم و ترس و دل‌نگرانی تهیه‌کنندگان و احتمالات دیگر بر سر فروش جهانی فیلم حسی از تردید را برای کارگردان و سازندگان فیلم پدید آورده بود.

اما با فروش 360 میلیون دلاری قسمت اول ساخت قسمت دوم هم تضمین شد و بعد از چهار سال از زمان ساخت قسمت اول قسمت دوم ساخته شد و با فروش 485 میلیون دلاری امید تهیه‌کنندگان را به ساخت قسمت سوم بیشتر کرد و باعث پایه‌گذاری انقلاب کارتونی در صنعت سینمای‌هالیوود شدند و همین عوامل باعث شد تا نسل‌ها و روال بعدی کارتون‌سازی و بهتر بگوییم سایر تهیه‌کنندگان انیمیشنی نیز به دنبال قصه و داستان‌های متفاوت و شیوه‌های تازه و نوین در‌این صنعت سرگرمی‌سازی باشند.

البته کمپانی پیکسار تهیه‌کننده داستان اسباب‌بازی‌ها بیش از دیگران در ساخت انیمیشن‌های کامپیوتری موفقیت داشته و با آثاری چون شرکت هیولاها، وال‌.‌ای، up، پیدا کردن نمو، خارق‌العاده‌ها و ماشین‌ها که جملگی خوب و پرفروش بودند استادی خود را به رخ جهان و صنعت سینما کشید. بنابراین لی انکریچ کارگردان اسباب‌بازی‌ 3 همه موارد فوق را می‌دانسته و فیلمی که‌این روزها روانه اکران عمومی کرده دقیقا ملاحظات مورد بالا را داشته‌است وی می‌دانسته که مردم مشتاق هستند بدانند که اسباب‌بازی‌ها چه سرنوشتی پیدا می‌کنند و آیا قسمت سوم می‌تواند کشش و جذابیتی لازم را برای استقبال مردم داشته باشد یا نه؟ و امروز لی انکریچ خوشحال از زمانی 11ساله است که برای ساخت قسمت سوم صرف شده و شیفتگان سینما با استقبال از‌این قسمت یک خسته نباشید اساسی را برای عوامل فیلم به همراه آورند.

تبیان: پدر ومادر در کنار فرزندان می توانند انواع بازی های مناسب با سن و سال آنها را به اجرا در آورند و لحظه به لحظه شادی و صمیمیت را در خانواده پررنگ تر کنند . بازی علاوه بر اینکه باعث می شود افراد ساعاتی با نشاط را بگذرانند و شادی آنی را ایجاد می کند، موجب افزایش سلامت روان و پی بردن به نیاز های روانی اعضاء خانواده نیز می گردد. ضمن آنکه بازی های مشارکتی مفاهیم جدید را می تواند از طریق پدر و مادر به فرزندان منتقل کند. در ادامه مقالات قبل دیگر بازی های متناسب با سنین سه تا چهار سال را به شما معرفی می نماییم.



شمردن و خوردن بادام زمینی ها

وسایل مورد نیاز: بادام زمینی

یک طریقه ی مطمئن برای ایجاد یادگیری، همراه ساختن یادگیری با یک فعالیت لذت بخش است.

روش اجرا

پنج کپه بادام زمینی درست کنید. اولین کپه می بایست شامل یک عدد بادام زمینی، دومین کپه، دوتا، سومین، سه تا، چهارمین چهارتا، و پنجمین کپه شامل پنج عدد بادام زمینی باشد. تعداد بادام زمینی ها را در هر کدام از کپه ها بشمارید. کودک به احتمال زیاد همیشه اولین کپه را درست خواهد شمرد ولی هم چنان که کپه ها بزرگ تر می شوند، یادگیری آن ها برای کودک دشوارتر خواهد شد. اگر کودک بتواند به طور صحیح بادام زمینی را بشمارد، به کودک اجازه دهید که آن ها را میل کند.

با انجام این بازی، کودک با شمردن، نام گذاری اعداد و یک به یک مطابقت دادن آن ها آشنا خواهد شد.

ماهی گیری

وسایل مورد نیاز: یک چوب دستی که به عنوان میله ی ماهی گیری به کار می رود. چند شکل ماهی که روی مقوا کشیده شده و سپس بریده شده باشد. گیره های کاغذ بزرگ. یک آهن ربای کوچک . مقداری نخ

روش اجرا

تعداد نُه شکل ماهی را از یک مقوا ببرید. آن ها را از شماره ی یک تا نه شماره گذاری کنید و با توجه به شماره ی هر کدام از ماهی ها، روی قسمت انتهایی ماهی یک نقطه بگذارید (مثلاً برای عدد سه، سه نقطه). یک گیره ی فلزی بزرگ بر روی بینی هر کدام از ماه ها بگذارید. یک طرف نخ را به چوب دستی و طرف دیگر را به آهن ربا گره بزنید.

به کودکتان اجازه دهید تا به ماهی گیری بپردازد. کودک بایستی شماره ی هر ماهی را یا با خواندن عدد یا شمردن نقطه ها شناسایی کند.

با انجام این بازی، کودک با شمردن و نام اعداد آشنا خواهد شد.

پازل اعداد

وسایل مورد نیاز: مقوای کلفت. ماژیک. قیچی

روش اجرا

یک کرم دارای شماره های مختلف بسازید، به این صورت که ابتدا تصویر یک کرم را که حداقل 25 تا 30 سانتی متر درازا و 2 تا 3 سانتی متر پهنا داشته باشد، روی یک مقوا نقاشی کنید. سپس تصویر نقاشی شده ی کرم را همانند یک پازل به ده قسمت تقسیم بندی و از عدد یک تا ده شماره گذاری کنید و آن ها را به ترتیب ببرید . هر بخش (10-1) را ببرید به طوری که اعداد تنها زمانی که در نظم ساختاری مرتب شده باشند، به هم دیگر وصل شوند. یعنی این که شماره ی دو (2) فقط با شماره ی یک (1) جور شود، مثل قطعات یک پازل. کودکان هنگامی که اعداد را با یک دیگر جفت می کنند تا شکل کرم را بسازند، توالی اعداد را کشف خواهند کرد.

کودک به واسطه ی این فعالیت با اعداد و توالی آن ها آشنا خواهد شد.

لمس کن، احساس کن، بشناس

با وجود این که می دانیم کودکان بایستی اشیا را دست کاری کنند تا درباره ی آن ها چیزی را یاد بگیرند، ما بزرگسالان روزانه چند مرتبه از جمله ی «دست نزن» استفاده می کنیم. در این فعالیت از کودک درخواست می شود تا با دست هایش به اکتشاف بپردازد. لمس کردن اشیا بسیار با اهمیت است. کودکان به اقلام متنوعی در محیط اطراف خود دست می زنند و آن ها را می شناسند، دسته بندی می کنند، گروه بندی می کنند و طبقه بندی می نمایند. به علاوه چون به کلماتی برای توصیف آن چیزی که احساس می کنند نیاز دارند، دامنه ی لغاتشان نیز افزایش می یابد.

وسایل مورد نیاز: اقلام جمع آوری شده ی بیرون از منزل، برای مثال، سنگ ها، شاخه های کوچک، اشیای مشابه در اندازه های متفاوت برای لمس کردن. پاکت کاغذی.

با وجود این که می دانیم کودکان بایستی اشیا را دست کاری کنند تا درباره ی آن ها چیزی را یاد بگیرند، ما بزرگسالان روزانه چند مرتبه از جمله ی «دست نزن» استفاده می کنیم.

روش اجرا

به کودکتان دو چیز بسیار متفاوت از نظر شکل و بافت نشان دهید. این چیزها را در پاکت بگذارید. از کودک بخواهید یک شیء را بردارد و آن را لمس کند. در زمانی که کودک آن شیء را لمس و احساس می کند، آن را خواهد شناخت. از کودک بخواهید نام آن شیء را که لمس می کند، بیان کند. بهتر است چشمان او بسته باشد.

چیزهای بیش تری را اضافه کنید: 4 یا 5 قلم. روش بالا را تکرار کنید.

از کودکتان بخواهید تا به دنبال چیزهایی بگردد که در بازی لمس کردن به کار می آید. آن ها می توانند چیزهای زیادی از داخل یا بیرون از منزل برای استفاده در این بازی پیدا کنند. از کودکتان بخواهید تا اشیائی را که هر کدام از آن ها جمع آوری کرده اند با یک دیگر معاوضه کنند و تلاش نمایند تا چیزهایی که دیگران پیدا کرده اند، مورد شناسایی قرار دهند. از کودکان بخواهید تا چیزی را که در پاکت آن ها قرار دارد، برای دیگران به نحوی توصیف کنند که آن ها قادر باشند اسم آن شیء را حدس بزنند.

یک مسابقه ی شناخت اشیا ترتیب دهید به این صورت که شما یک شیء را نام می برید و کودک به سرعت به سوی پاکتی که اشیا درون آن قرار داده شده است، می رود. آن شیء را انتخاب می کند، بر می دارد و به سرعت بر می گردد. سرعت و صحت، برنده ی مسابقه را تعیین می کند.