فایده ای نداشت. عرفان واقعا حوصله اش سر رفته بود. رفت توی هال و تلویزیون را روشن کرد. اما کارتونش را دوست نداشت. بعد رفت سراغ اسباب باز یها اما دوست نداشت با هیچکدام بازی کند. عرفان دوست داشت برود بیرون و مثل بقیه بچه ها برف بازی کند. مامان که دید عرفان حوصله اش سر رفته، گفت: «چرا نمی ری آدم برفی درست کنی؟ » عرفان گفت: «آخه بلد نیستم. » مامان گفت: «من یادت میدم. باید اونقدر برف جمع کنی که یک گلوله بزرگ درست بشه. بعد باید یک گلوله کوچک تر درست کنی و بذاری روی گلوله بزرگ. این طوری یه تن داری و یه سر. آخرش هم باید براش چشم و دهن بکشی. » فکر خوبی بود. عرفان آماده شد که برود بیرون. مامان، کلاه عرفان را سرش گذاشت، شالش را محکم دور گردنش پیچید و دستکش هایش را دستش کرد. وقتی عرفان داشت از در می رفت بیرون مامان گفت: «صبر کن، یه چیزی یادم رفت. » بعد، از توی کمد یکی از کلا ههای کهنه بابا را آورد و به عرفان گفت: «با این میتونی آدم برفیت رو خوشگل کنی. » عرفان کلاه را گرفت و رفت بیرون.
عرفان رفت توی پارک. کنار یک درخت و کمی دورتر از جایی که بچه ها بازی می کردند کلاه را زمین گذاشت و شروع کرد به درست کردن آدم برفی. بر فها را مشت، مشت از روی چمن جمع می کرد و روی هم میگذاشت. بعد آنها را میکوبید تا خوب به هم بچسند. اما کار سختی بود. کلی طول کشید تا یک گلوله کوچک درست شد. عرفان داشت فکر می کرد چطوری می تواند زودتر آدم برفی اش را درست کند که ناگهان دید یکی از دوست های آرمان دارد به سمتش می آید. دوست آرمان گفت: «من از جنگ بازی با برف خسته شدم. تو داری چیکار م یکنی؟ » عرفان گفت: «دارم آدم برفی درست می کنم. مامانم بهم یاد داده. » بعد کلاه را نشان دوست آرمان داد. دوست آرمان گفت: «می ذاری منم کمکت کنم؟ » عرفان گفت: «آره » و دوتایی با هم شروع کردند به جمع کردن برف.
هنوز کار درست کردن تن آدم برفی تمام نشده بود که آرمان با دوستانش از راه رسیدند. آرمان گفت: «ما هم دوست داریم با شما بازی کنیم. ما رو بازی میدین؟ » عرفان که هنوز با آرمان قهر بود، جوابش را نداد. آرمان گفت: «اگه ما رو بازی بدی، من هم قول می دم از این به بعد همیشه ببرمت برف بازی. » عرفان یک کم فکر کرد و قبول کرد. بعد، همه بچه ها با هم شروع کردند به درست کردن آدم برفی.
زود یک گلوله برفی درست کردند و گذاشتند روی تن آدم برفی. کلاه را سرش کردند اما آدم برفی خیلی چیزها کم داشت. دوست آرمان رفت خانه شان و از توی انباری چندتا زغال ها آورد و برای آدم برفی دگمه گذاشت. یکی دیگر از بچه ها رفت و از مامانش یک هویج گرفت و آرمان که قدش از همه بلندتر بود هویج را به جای دماغ روی صورت آدم برفی گذاشت. یکی دیگر از بچه ها از خانه یک مشت کشمش آورد و همه با هم با کشمش ها برای آدم برفی یک دهان خوشگل کشیدند. حالا آدم برفی همه چیز داشت. فقط دست هایش مانده بود. آرمان و عرفان با هم رفتند توی پارک گشتند و دو تکه شاخه درخت پیدا کردند و با آن برای آدم برفی دست گذاشتند. نزدیک ظهر بود که آدم برفی تمام شد. بچه ها رفتند خانه که ناهار بخورند. آنقدر بهشان خوش گذشته بود که با هم قرار گذاشتند بعد از ناهار بیایند توی پارک و یک آدم برفی دیگر درست کنند.
سلامت کودکان، بررسی تکامل خانواده
زنان باردار چاق و آماری که حکایت از کاهش می کند
روش‌های اندازهگیری دمای بدن کودکان
کودکان و مصرف شیر، پرچرب بهتر است یا کم چرب؟
ورزش در باردار، رشد جنین را بهبود میبخشد
شروع درد زایمان و نکاتی که باید بدانید
قصه قبل خواب، اگر تو کلاغی من بچه کلاغم
صدای قلب مادر، اولین ضرب آهنگ زندگی
بینایی کودک چه زمان ارزیابی می‌شود؟
مارک های پر طرفدار لباس کودکان، برندهای ایران را بشناسید
زبان اشاره به رسمیت شناخته شود
زایمان سزارین یا طبیعی، تهرانی ها کدام را می پسندند؟
6 سوال در مورد پوست و پاسخ های متخصصان اطفال
رفتن به کودکستان، کلید موفقیت در آینده
ایمن سازی خانه برای کودک، حوادث را کاهش دهیم
تقویت حافظه کودکان و معجزه آموزش موسیقی