سلامت: انتخاب دماسنج برای اندازه‌گیری دمای بدن کودکان بسیار مهم است. دانستن تفاوت بین دماسنج‌ها و اینکه چه زمانی باید جهت درمان تب کودکان مراجعه کرد، امری است که خیلی از والدین از آن مطلع نیستند. اگر کودک شما احساس گرما می‌کند یا شما او را برافروخته می‌بینید شاید لازم باشد که دمای بدنش را اندازه بگیرید. اما ممکن است در این مورد سوالاتی داشته باشید. کدام دماسنج‌ها بهتر هستند؟ آیا راهکارهای استفاده از دماسنج‌ها برای کودکان بزرگ‌تر یا نوزادان متفاوت است؟ در این مطلب می‌توانید آنچه را لازم است بدانید، بخوانید.

انواع دماسنج‌ها
دماسنج‌های جیوه‌ای شیشه‌ای در بیشتر مطب‌های پزشکان یافت می‌شود. امروزه دماسنج‌های دیجیتالی به جای دماسنج‌های جیوه‌ای که ممکن است بشکنند و جیوه در دهان بریزد، توصیه می‌شود. دماسنج‌های دیجیتالی معمولی که در آنها از حس‌گرهای گرمایی الکترونیک برای ثبت دمای بدن استفاده می‌شود، می‌توانند در دهان، زیر بغل و حتی در مقعد مورد استفاده قرار گیرند. دماسنج‌های دیجیتالی گوش، می‌تواند دمای درون کانال گوش را نشان دهد. اگر می‌خواهید یک دماسنج برای همه اعضای خانواده‌تان تهیه کنید، یک دماسنج معمولی دیجیتالی بهترین است. اما در هر حال، اگر قصد دارید از ترمومترهای دیجیتالی برای اندازه‌گیری دمای مقعد استفاده کنید دو دماسنج دیجیتالی تهیه کنید و روی آن برچسب بزنید برای استفاد‌ه دهانی یا استفاده مقعد. یک دماسنج را برای هر دو مکان استفاده نکنید.



دقت دماسنج‌ها
بادقت‌ترین راه برای کنترل دمای بدن کودکان استفاده از دماسنج‌های دیجیتالی دهانی یا مقعدی است. کنترل دمای رکتوم بهترین راه برای دانستن دمای بدن کودکان است. دماسنج‌های گوش، نوع دیگری برای کودکان و کودکان بزرگ‌تر است. به هر حال، موم گوش ممکن است در با دقت خواندن دمای بدن مداخله کند. با هر روشی که دمای بدن اندازه‌گیری شود، مطمئن شوید که دمای بدن را با دقت خوانده‌اید. بعد از هر بار استفاده حتما دماسنج را تمیز با الکل و پنبه و یا آب‌گرم بشویید و تمیز کنید. برای ایمنی بیشتر و اینکه دماسنج در مکان مناسبی است، برای آن جای خاصی در داروخانه کوچک خانه در نظر بگیرید و حتما آن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

بهترین زمان برای اندازه‌گیری دمای بدن
بهترین نوع دماسنج یا بهترین مکان برای قرار دادن آن به سن کودک شما بستگی دارد.

از تولد تا 3 ماهگی:
برای نوزادان از یک دماسنج دیجیتالی برای اندازه‌گیری دمای مقعد استفاده کنید. دماسنج را روشن کنید و آن را با ژل لوبریکانت نرم کنید. سپس به‌ آرامی در مقعد کودک قرار دهید. توجه کنید که ترمومتر باید 1 تا 5/2 سانتی‌متر داخل رکتوم باشد. اگر هنگام قرار دادن دماسنج با مقاومت مواجه شدید، حتما دست نگه‌دارید. دماسنج را به مدت یک دقیقه در این محل نگه دارید یا تا زمانی که علامت آلارم آن روشن شود. سپس آن را بردارید و عدد را بخوانید.

سه ماهگی تا 4 سالگی:
برای کودکان بزرگ‌تر و نوپایان شما می‌توانید از دماسنج دیجیتالی گوش پستانکی یا دماسنج شریان گیجگاهی استفاده کنید. با دقت دستور استفاده از این دماسنج‌ها را بخوانید. همچنین می‌توانید از دماسنج‌های دیجیتالی برای اندازه‌گیری دمای رکتوم یا زیربغل استفاده کنید. برای اندازه‌گیری دمای زیر بغل ابتدا دماسنج را روشن کنید. وقتی آن را زیر بغل کودک می‌گذارید، مطمئن شوید که نوک آن کاملا در تماس با پوست است، نه لباس. دماسنج را به مدت یک دقیقه یا زمانی که علامت هشدار دستگاه روشن شود در این وضعیت نگه دارید. سپس آن را بردارید و بخوانید.

4 سالگی و بالاتر:
در سن 4 سالگی بسیاری از کودکان می‌توانند دماسنج دیجیتالی را زیر زبان خود نگه دارند. بنابراین دماسنج را روشن کنید. آن را زیر زبان کودک بگذارید و از کودک بخواهید لب‌هایش را به هم نزدیک کند. سپس آن را بردارید و بخوانید. اگر کودک شما در حال خوردن و نوشیدن است باید 15 دقیقه صبر کنید. اگر کودک دچار احتقان بینی است و نمی‌تواند از راه بینی تنفس کند، ممکن است لازم باشد از دماسنج مقعدی یا زیربغل یا دماسنج دیجیتالی گوش برای کنترل دما استفاده کنید.

کی برویم دکتر؟
تب از علایم شایع بیماری است اما لزوما امر نگران‌کننده‌ای نیست. در واقع تب، بیانگر این است که بدن در حال مبارزه با عفونت است. اگر کودک شما بالای یک سال است و می‌تواند مایعات بنوشد و خوب بخوابد و بازی کند، دلیلی برای ترس وجود ندارد و ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد.اگر به کودک‌ برای درمان تب دارو می‌دهید، بهتر است این دارو استامینوفن، تایلنول باشد. اگر کودک در 6 ماهگی یا بالاتر است ایپوپروفن هم خوب است. برای تعیین میزان مناسب دارو حتما از پزشک سوال کنید. هرگز از آسپیرین برای درمان تب تا 18 سالگی استفاده نکنید.

در این موارد باید کودک را نزد پزشک ببرید:
• اگر کودک کوچک‌تر از 3 ماه و دمای رکتوم او 38 درجه یا بالاتر است.

• اگر کودک بالای 3 ماه، دمای بدن او 9/38 و بی‌قرار، خواب‌آلود و ناراحت است.

• اگر کودک بالاتر از 3 ماه، دمای بدن 9/38 یا بالاتر است و به داروها پاسخ نداده و تب او بیش از یک روز ظول کشیده است.

• وقتی دمای بدن را به پزشک کودک گزارش می‌کنید، با دقت آن را بخوانید و بگویید چگونه آن را کنترل کرده‌اید؟ هرگز عددی به آن اضافه یا از آن کم نکنید.

سلامت نیوز :دبیر انجمن بیهوشی و مراقبت‌های ویژه گفت: هزینه زایمان بدون ‌درد یک‌ چهارم تا یک‌ پنجم سزارین است. بنابراین این روش زایمان، هزینه کمتری نسبت به سزارین تحمیل می‌کند.

دکتر علیرضا سلیمی افزود: سازمان‌های بیمه‌گر به خوبی هزینه‌های زایمان بدون ‌درد را پوشش می‌دهند حتی سازمان‌ بیمه‌گر سخت‌گیری مانند تامین اجتماعی نیز مبالغی هرچند کم و ناکافی را برای این نوع زایمان پرداخت می‌کنند.

وی در ادامه گفت: مراکز درمانی زیادی در تهران اعم از دانشگاهی، خصوصی و تامین اجتماعی زایمان بی‌درد را انجام می‌دهد.

سلیمی با بیان اینکه یکی از معضلات مهم بهداشتی کشور میزان بالای سزارین است، تصریح کرد: سزارین برای مادر و کودک عوارض و برای دولت هزینه‌های بسیار زیادی به همراه دارد و در دنیا، این روش متداولی برای به دنیا آوردن نوزاد نیست.

مدیر گروه بیهوشی بیمارستان لقمان با بیان اینکه درد زایمان یکی از دلایل تمایل زنان به سزارین است، گفت: با رواج زایمان بدون ‌درد می‌توانیم آمار بالای سزارین در ایران را کاهش دهیم البته در سال‌های اخیر وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی در این زمینه فعالیت‌های خوبی داشته‌اند. در نتیجه استفاده از زایمان بدون‌ درد در کشور به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است به گونه‌ای که از این روش در بیمارستانهای‌ شهرهای مختلف از جمله شهرهای کوچک مانند برازجان استفاده می‌شود.

این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره مزایای زایمان بی درد نسبت به سزارین اظهار کرد: سزارین یک عمل جراحی است که طی آن، شکم با استفاده از تیغ شکافته می‌شود و بیمار در طول عمل نیاز به بیهوشی و تزریق خون پیدا می‌کند. علاوه بر آن در بیمارستان بستری می‌شود اما زایمان مربوط به فیزیولوژی بدن است و عمل جراحی محسوب نمی‌شود در نتیجه مشکلات بسیار کمتری برای مادر و نوزاد در مقایسه با سزارین ایجاد می‌شود.

سلیمی در پایان تاکید کرد: نوزادانی که به روش زایمان طبیعی متولد می‌شوند در مقایسه با نوزادانی که با روش سزارین به دنیا می‌آیند در طولانی مدت مشکلات کمتری در زمینه‌های مختلف مانند عفونت پیدا می‌کنند.

تبیان: آیا فرزندتان هر روز ناخن هایش را با ولع به دندان می گیرد؟ جویدن ناخن نشانه ای از بیماری است که می تواند علل متفاوتی داشته باشد.

نگرانی های کوچک

پزشکان از آن با عنوان onchophagie"" یاد می کنند. یان اُلیوو، پزشک اطفال، توضیح می دهد که onchophagie"" همان جویدن ناخن هاست و این عادت در میان کودکان می تواند علل متفاوتی داشته باشد.

ضمناً می تواند تقلیدی هم باشد: کودک این عادت را در بزرگترهای اطرافش می بیند _ پدر، مادر، معلم_ و تصمیم می گیرد که رفتارها و حرکات آنها را تکرار کند، که در این مورد نگرانی وجود ندارد. همچنین این عادت می تواند به عنوان "نگرانی و اضطراب" از شرایط سخت و نگران کننده و اتفاقاتی که روزش را مختل می کند، تفسیر شود، اتفاقاتی مانند: ورود به مدرسه، طلاق، تولد یک خواهر یا برادر و... .

آلن بروییه، روانشناس بالینی، یادآور می شود که ناخن جویدن روشی برای بروز دادن نگرانی، عصبیت و احساس ناامنی کودک است. این ناخن جویدن کودک شبیه عادت و ررفتن با موها و یا بازی کردن با گوشش است.

راه حل ها

یان اُلیوو می گوید "ناخن جویدن" از هر نوعش که باشد، باید علتش را پیدا کرد. وی توصیه می کند که: کودک را به خاطر این رفتار تحت فشار نگذارید و در بین دیگران او را تحقیر نکنید: با این کار او در ناخوشی اش غرق می شود و این رفتار بحران های کوچک و نگرانی هایش را تشدید می کند. در این مواقع کودک نیاز دارد که به حرف هایش گوش داده شود.

باید بفهمید که چه چیزی آزارش می دهد. استفاده از پانسمان بر روی ناخن ها، استفاده از لاک های تلخ که تأثیر منصرف کننده دارند، می توانند مفید باشند. البته باید بدانید که فقط با گذشت زمان است که این عادت از بین می رود.

مشکلات احساس ناامنی

علی رغم تمام اتفاقاتی که می افتد، آرامش خود را حفظ کنید، زیرا گاهی اوقات همین اتفاقات بر مشکلات دامن می زند.

یان اُلیوو می گوید: ممکن است حس ناامنی اش شدیدتر شود و به ناخن جویدن هر روزه اش ادامه دهد تا جایی که دچار خونریزی و عفونت پوستی شود. در این حالت، او دائماً انگشت هایش را در دهان می کند، به حدی که تمام مدت مشغول است، حتی گاهی اوقات این کار مانع تمرکزش می شود. به عقیدۀ روانشناسان این عادت ناخوشایند، در این حالت قابل کنترل نیست و در بین کودکانی دیده می شود که تحت تنش و ناامنی هستند.

راه حل ها

آلن بروییه توضیح می دهد که در این حالت باید به کودک کمک کنید تا بتواند آنچه را که آزارش می دهد به زبان بیاورد، این کار اولین قدم در راستای تسلط بر خود است. در این شرایط، باید توسط یک پزشک اطفال یا روان درمانگر به کودک کمک کرد.

این فرد با ترتیب دادن گفتگوهای صمیمی بین کودک و والدین کمک می کند تا فرزندتان احساس ناامنی و نگرانی های درونی اش را بیرون بریزد.

این متخصص ادامه می دهد: چنین اقداماتی می تواند بر مشکلات و نگرانی های درون مدرسه مانند نمره های بد و هم زمان با آن از دست دادن اعتماد به نفس و همچنین مشکل در ارتباط با همکلاسی هایش نیز اثر بگذارد. خیلی مهم است که کودک از جانب والدینش خاطر جمع باشد. نه اقتدار خیلی زیاد و نه شوخی کردن، هیچ کدام به اندازۀ گوش دادن به کودک مؤثر و مفید نیست.

به طور خلاصه، چه باید کرد؟

_ به او کمک کنید تا با روش دیگری مانند ورزش یا بازی، نگرانی اش را بروز دهد.

_ از سرزنش هایی که ممکن است به اعتماد به نفسش لطمه بزند، پرهیز کنید. این سرزنش ها استرس اش را افزایش می دهد و باعث تشدید عادت ناخن جویدن می شود.

_ با اطمینان دادن به او، کمکش کنید تا این عادت را ترک کند.

_ دست هایش را با کارهای دستی مشغول کنید (دکوپاژ، طراحی، نقاشی و...).

ایسنا: موسسه پزشکی نمورس در آمریکا در گزارش جدیدی اعلام کرد که تا سن رسیدن به پنج سالگی حدود هشت درصد از دختر بچه‌های خردسال و دو درصد از پسر بچه‌ها به نوعی از عفونت‌ ادراری مبتلا می‌شوند.

این موسسه در گزارش خود چندین فاکتور مهم را برشمرده است که می‌توانند خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادراری را در کودکان خردسال افزایش می‌دهند.

این فاکتورها عبارتند از جنسیت کودک به طوری که در دختران خردسال در سن یادگیری استفاده از سرویس بهداشتی خطر ابتلا به این عفونت بیشتر است. پسر بچه‌های ختنه نشده و زیر سن یک سالگی، وجود نارسایی در مجاری ادراری، جریان غیرعادی ادرار از مثانه، عادات نامناسب و غیر بهداشتی در هنگام استفاده از سرویس بهداشتی، استفاده از صابون‌هایی که مجاری ادراری را تحریک می‌کنند و نیز سابقه خانوادگی ابتلا به عفونت مجاری ادراری که هر کدام به نوبه خود خطر بروز این عفونت را تشدید می‌کند.

پزشکان تاکید دارند که به محض مشاهده علائم عفونت‌ و مشکل در ادرار کردن باید هر چه سریع‌تر با مراجعه به متخصص، روند درمان را آغاز کرد.

سلامت نیوز: دود ناشی از سیگار تحمیلی، خطرات جدی را بویژه برای کودکان و افراد خانواده‌ فرد سیگاری که در تماس دائم با این دود هستند در بر دارد. استنشاق غیرداوطلبانه دود ناشی از سوختن سیگار به معنی «سیگاری تحمیلی بودن» است.

شخصی که با افراد سیگاری زندگی می‌کند و در معرض دود سیگار قرار می‌گیرد، مانند این است که سالانه 80 نخ سیگار کشیده باشد و در اصل یک چهارم میزان نیکوتین سیگارهای استفاده شده روزانه را وارد بدن خود می‌کند.

سیگاری تحمیلی شخصی است که به صورت غیرداوطلبانه در معرض دود سیگار دیگران باشد.

عوارض دود سیگار برای کودکان قبل و بعد از تولد چیست؟

عوارض دود سیگار برای کودکان از زمان بارداری آغاز می‌شود. یعنی زمانی که دستگاه تنفس هنوز به طور کامل شکل نگرفته است و در طی این دوران با استعمال هر نخ سیگار توسط مادر و یا اطرافیان، اثرات جانبی زیادی در جنین به وجود می‌آید.

استعمال سیگار در طول بارداری عوارض زیادی از جمله مرده‌زایی، سقط خود به خود، مرگ جنین، مرگ در دوران نوزادی و مرگ ناگهانی نوزاد را سبب می‌شود. همچنین وزن نوزادان مادران سیگاری حدود 170 تا 200 گرم کمتر از نوزادان مادران غیر سیگاری است.

بروز برونشیت و عوارض تنفسی در سال اول زندگی در کودکانی که یکی از والدین آن‌ها سیگار می‌کشند شایع‌تر است. میزان بروز سرماخوردگی، عفونت گوش میانی، گلو درد و گرفتگی صدا در کودکانی که والدین سیگاری دارند، بیش از کودکانی است که والدین غیرسیگاری دارند.

اگر مصرف سیگار به همین ترتیب ادامه یابد، 150 میلیون کودک در جهان به علت عوارض ناشی از دود سیگار از بین خواهند رفت. عفونت‌های تنفسی یکی از مهم‌ترین علل مرگ کودکان در اثر استنشاق دود سیگار به شمار می‌آید.

بیماری‌های ناشی از استعمال تحمیلی دخانیات کدامند؟

دود ناشی از استعمال دخانیات حاوی بیش از چهار هزار ماده سمی و بیش از 80 ماده سرطانزا است که افراد غیرسیگاری به صورت غیرداوطلبانه در معرض ابتلا به بیماری‌های ناشی از آن هستند.

قرار گرفتن در معرض دود سیگار، خطر بیماری‌های تنفسی را در بالغان تا حدود 25 درصد و در بچه‌ها تا حدود 100 تا 50 درصد افزایش خواهد داد.

ریه‌های فرد غیرسیگاری در مجاورت فرد سیگاری، عملکرد ضعیف‌تری نسبت به یک فرد غیرسیگاری سالم دارد.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی بیش از 30 درصد بیماری‌های قلبیعروقی و یک سوم بیماری‌های تنفسی در میان سیگاری‌های تحمیلی به وجود می‌آید.

بنا براعلام دبیرخانه ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات، غیر از آثار مزمن ناشی از دود سیگار، آثار حاد استعمال تحمیلی دخانیات شامل تحریک چشم (سوزش، خارش، اشک ریزش)، آبریزش بینی، سرفه، خس خس سینه، تهوع، سردرد و تکرار حملات آلرژی و آسم است.

بسیاری از سرطان‌ها نیز در ارتباط با دود تحمیلی سیگار هستند که از مهم‌ترین آن‌ها سرطان‌های ریه، حفره‌ دهان و حنجره است.

چرا دود فرعی ناشی از سوختن سیگار خطرناک است؟

دود سیگار ترکیبی پیچیده با بیش از چهار هزار ماده سمی متفاوت است. این دود دو قسمت دارد؛ دود اولیه سیگار که از فیلتر سیگار خارج شده و با هر پک وارد دستگاه تنفس فرد سیگاری می‌شود و دود فرعی سیگار که از قسمت مشتعل سیگار ناشی می‌شود. دود فرعی سیگار نیز مانند دود اولیه تهدیدی جدی برای سلامت است که در اصل مجموع دودهای حاصل از سوختن انتهایی محصول دخانی (دود ثانویه) و دودی است که فرد سیگاری به بیرون می‌دمد (دود ثالثیه).

غلظت بسیاری از مواد سمی موجود در دود ثانویه و ثالثیه بیش از مواد موجود در دود اولیه است، مانند منوکسید کربن که فرد سیگاری استنشاق می‌کند. مجاورت با دود فرعی سیگار منجر به بیماری‌های بسیاری می‌شود. حتی مواجهه کوتاه مدت با آن نیز اثرات سویی برای فرد به همراه دارد. شخصی که با افراد سیگاری زندگی می‌کند و در معرض دود سیگار قرار می‌گیرد، مثل این است که سالانه 80 نخ سیگار کشیده باشد.

ایسنا: با تلاش متخصصان پژوهشگاه فن‌آوری‌های نوین علوم پزشکی جهاد دانشگاهی (ابن سینا) و به سفارش وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شیوع چهار عفونت عمده دستگاه تولیدمثل در زنان باردار ایرانی بررسی شد.

دکتر لیلی چمنی تبریزمدیر گروه عفونت‌های تولیدمثل پژوهشکده بیوتکنولوژی تولید مثل پژوهشگاه ابن سینا با اعلام این مطلب اظهار کرد: متخصصان عفونی این گروه تحقیقاتی به بررسی و مطالعه عفونت های سیستم‌ تولید مثل، عوارض و عواقب آن در افراد و سنین مختلف می‌پردازند تا گامی در جهت حل مشکلات بیماران، سیستم‌ بهداشتی و جامعه بردارند.

وی با اشاره به این که عفونت‌های تولید مثل از نظر عملکرد و نوع آن به عفونت های منجر به ناباروری، ایجاد کننده سقط یا مرگ جنین و عفونت‌های منتقله از مادر به جنین، تقسیم می‌شوند، تصریح کرد: یکی از فعالیت‌های این گروه که به سفارش و همکاری دفتر مبارزه با بیماری‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انجام شد، مطالعه و بررسی دو هزار و 500 زن باردار داوطلب حاضر در طرح از نظر چهار عفونت عمده سیستم‌ تولید مثل شامل «کلامیدیا تراکوماتیس»، «نیسریا گونوره» (عامل سوزاک)، «مایکوپلاسما ژنیتالیوم» (عامل ایجاد التهاب مخاط رحم و دهانه رحم) و «تریکوموناس واژینالیس» بود که نتایج آن به دفتر مربوطه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارسال شد.

عضو هیات علمی پژوهشگاه ابن سینا جهاد دانشگاهی با اشاره به این که عفونت باکتریال «کلامیدیا تراکوماتیس» از قدیم به نام «تراخم» معروف و به عنوان عامل عفونت چشمی شناخته شده بود، خاطرنشان کرد: در حال حاضر با درمان به موقع این عفونت، عوارض چشمی آن به ندرت دیده می‌شود، اما توجه ویژه‌ای که امروزه به آن معطوف شده به دلیل عفونتی است که در سیستم‌ تولید مثل زنان و مردان ایجاد می‌کند که در اغلب موارد بدون علامت و بسیار آهسته به تخریب بافت های تولید مثل می‌پردازند.

چمنی ادامه داد: این عفونت به گونه‌ای است که بسیاری از مبتلایان تنها با عوارض آن مانند ناباروری، عفونت‌ها و دردهای مزمن لگنی، پارگی زودرس پرده های جنین حین حاملگی و زایمان زودرس به متخصصان زنان و عفونی مراجعه می‌کنند.

مدیر گروه عفونت‌های تولید مثل پژوهشکده بیوتکنولوژی تولید مثل پژوهشگاه ابن سینا با تاکید بر این که در پژوهشگاه ابن سینا طرح‌های متعددی در رابطه با عفونت «کلامیدیا تراکوماتیس» به انجام رسیده است، عنوان کرد: در این طرح‌های تحقیقاتی گروه‌های مختلفی از نظر آلودگی با این عفونت مورد بررسی قرار گرفته و در حال حاضر نیز تعدادی از دانشجویان کارشناسی ارشد در حال گذراندن پروژه‌های تحقیقاتی خود در رابطه با این عامل عفونی هستند.

وی در خصوص دیگر عفونت های سیستم‌ تولید مثل در مردان و زنان تصریح کرد: گونه‌های کاندیدا، میکروب «مایکوپلاسما ژنیتالیوم» و ویروس های «هرپس سیمپلکس» (HSV) نوع یک و دو - عامل تبخال تناسلی - از دیگر عوامل عفونت‌های سیستم‌ تولید مثل است که سبب بروز تب خال های دهانی، پوستی و سیستم‌ تناسلی در زنان و مردان می‌شود.

این پژوهشگر برتر جهاد دانشگاهی با اشاره به این که 11 دانشجوی مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در گروه عفونت‌های تولیدمثل پژوهشکده مشغول به تحصیل و پیشبرد طرح‌های پایان نامه‌های خود هستند به ایسنا گفت: متخصصان مرکز ناباروری پژوهشگاه ابن سینا ضمن بررسی بیماران از نظر بیماری‌های عفونی نهفته و بی علامت به ارائه مشاوره‌های تخصصی به سایر متخصصان و تشخیص و درمان عفونت های قبل و حین بارداری می‌پردازند.

دکتر چمنی با اشاره به این که بیماران مبتلا به تبخال های حاد و مزمن نیز با دقت مورد بررسی و درمان قرار می‌گیرند، خاطرنشان کرد: متخصص عفونی مشاوری است که در مواردی که بیماری‌های عفونی نقاط مختلف بدن از جمله در سیستم‌ تولید مثل را درگیر می کند به ارائه مشاوره تخصصی و راهنمایی بیمار و همکاران می‌پردازد.

عضو هیات علمی پژوهشگاه ابن سینا جهاد دانشگاهی در رابطه با زمان مناسب مراجعه بیماران به متخصصان عفونی خاطرنشان کرد: گر چه این موضوع به فرد و روش زندگی او بستگی دارد، اما تمامی افراد می‌توانند قبل و بعد از ازدواج و خصوصا قبل از بارداری به متخصصان عفونی مراجعه و مشاوره‌ها و توصیه‌های بهداشتی، درمانی و واکسیناسیون لازم را به موقع دریافت کنند.

وی در خصوص چگونگی تشخیص بیماری‌های عفونی نهفته و بی‌علامت، تاکید کرد: بررسی و تشخیص این بیماری‌ها از طریق شرح حال، معاینه و آزمایشات اختصاصی که برای هر بیمار متفاوت است، صورت می‌گیرد.

مدیر گروه عفونت‌های تولید مثل پژوهشکده بیوتکنولوژی تولید مثل پژوهشگاه ابن سینا با اشاره به این که شهروندان بهتر است به موقع و قبل از دوران بارداری برای بررسی وضعیت خود به متخصصان عفونی مراجعه کنند، اظهار کرد: این کار به تشخیص و واکسیناسیون به موقع و نهایتا کنترل و درمان بهتر عفونت‌ها کمک فراوانی می‌کند، چرا که برای بسیاری از انواع بیماری‌های عفونی موثر بر فرآیند تولید مثل روش‌های بررسی و مراقبت وجود دارد و در برخی موارد این ارزیابی ها هر چه زودتر انجام شود، بهتر است.

دکتر چمنی افزود: در سرخچه مادرزادی، اگر بیماری جنین اثبات شود، مجبور می شویم مادر باردار را برای سقط جنین معرفی کنیم که خوشبختانه پس از اضافه شدن واکسن سرخچه به فهرست واکسیناسیون کشوری موارد آن بسیار کاهش پیدا کرده است، اما موارد اتفاقی این بیماری هم ارزش خودش را دارد.

وی با بیان این که بر خلاف بیماری سرخچه مادرزادی، برای بیماری انگلی «توکسوپلاسما» پس از غربالگری و اثبات وجود آن در جنین، شیوه های درمانی پیشنهاد می‌شود به ایسنا توضیح داد: به همین دلیل است که ارزیابی مادران قبل از دوران بارداری بهترین راه در جهت کنترل و درمان بیماری آنان است.

این پژوهشگر برتر جهاد دانشگاهی در پایان تصریح کرد: روش‌های درمانی موجود در پژوهشگاه ابن سینا کاملا بر اساس استانداردهای شناخته شده و پروتکل های سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که با تلاش متخصصان و اعضای هیات علمی این پژوهشگاه در 29 حوزه تخصصی، جدیدترین و مناسب ترین روش‌های تشخیصی و درمانی را به بیماران ارائه می‌کند.