loading...
اطفال و کودکان
admin بازدید : 39 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: بخواهید یا نخواهید، مسخره کردن و دست‌انداختن یکدیگر، واقعیت زندگی‌ یا دست‌کم زندگی پیش از بلوغ است. دیر یا زود، همه بچه‌ها خواهند آموخت که کلمات قدرت فوق‌العاده ‌ای دارند، و همانطور که شاید خودتان تا کنون پی برده باشید، احتمال زود رخ دادن این قضیه بسیار است.

در حال حاضر کودک مهد‌کودکی شما سرگرم کشف موقعیت‌های اجتماعی و روابط دوستانه است. متاسفانه، مهارت‌های اجتماعی وی هنوز به بالاترین سطح خود نرسیده‌اند. برای مثال، کودک شما ممکن است به کودک دیگری بگوید «تو دیگه بهترین دوست من نیستی» یا «چه کفشای زشتی پات کردی»، زیرا که هنوز مهارت‌های پیچیده‌ برقراری ارتباط را که برای بانزاکت بودن نیاز دارد به خوبی یاد نگرفته است.



اگر خانواده، دوستان، برادران و خواهران یا برنامه‌های تلوزیونی مورد علاقه‌ وی ریشخند، استهزا و بی ‌احترامی را به عنوان رفتارهایی قابل‌قبول و عادی نشان دهند، تعجبی نخواهد داشت که وی از آنها تقلید کند.

حتی ممکن است یکی از دوستانش را سرزنش کند که «تو خیلی لوسی»، در حالی که تنها می‌خواسته بگوید از اینکه وی زنگ تفریح را با کس دیگری بوده ناراحت شده است. مهدکودکی ‌ها ممکن است طعنه‌های کلی چون «کله‌گنده» ... را بی‌اختیار به زبان آورند، ولی همچنین روی برخی از صفات خاص نیز تمرکز دارند، مثل عینک ‌زدن؛ و گاهاً برای تعریف گروه‌های اجتماعی از استهزا استفاده می ‌کنند " بچه ‌ننه، تو نمی تونی با ما بازی کنی"

همچنین کودک 5 ساله‌ شما ممکن است به این دلیل دیگران را مسخره کند که –هرچند به اشتباه- به او یاد داده‌اند اینطور با دیگران برخورد کند. اگر خانواده، دوستان، برادران و خواهران یا برنامه‌های تلوزیونی مورد علاقه‌ وی ریشخند، استهزا و بی ‌احترامی را به عنوان رفتارهایی قابل‌قبول و عادی نشان دهند، تعجبی نخواهد داشت که وی از آنها تقلید کند.

چه کنیم اگر فرزندمان مورد تمسخر قرار گرفت ؟
کار زیادی از شما برای اجتناب از مسخره شدن فرزندتان از جانب دیگر کودکان بر نمی ‌آید، امّا می ‌توانید به وی بیاموزید که چگونه از پس این عبارات برخورنده بر بیایند:

در درد او شریک شوید. تصدیق کنید که مسخره شدن دردآور است. بگذارید کودک ‌تان بداند که شما درکش می‌کنید –«وقتی اون پسره بهت گفت بچه‌ننه عصبانی شدی نه ؟»- و پیشنهاد کنید که به مسخره کننده بگوید که چقدر باعث جریحه‌دار شدن احساسات وی شده است. او را تشویق کنید با کودکانی بازی کند که با وی رفتار خوبی دارند و احساس خوبی در او به وجود می‌آورند.

هدایتش کنید. به کودک 5 ساله‌ خود بگویید گرچه نمی‌تواند آنچه را که دیگران می‌گویند کنترل کند، می‌تواند در مورد نحوه‌ واکنش خود تصمیم‌ بگیرد. از وی بپرسید که آیا ایده‌ای درباره کنار آمدن با آن دارد، و توضیح دهید که گزینه‌های متعددی برایش وجود دارد. می‌توانید حتی یک نمایش راه بیاندازید – که در آن شما نقش فرزند خود و کودک نقش آزاردهنده‌اش را بازی می‌کند. برای مثال اگر او بگوید «تو نمی‌تونی اینجا با من غذا بخوری، چون خیلی لوسی!»، می‌توانید پاسخ دهید که «من لوس نیستم، تازه کلی دوست دیگه دارم که امروز غذا رو با اونا می‌خورم» یا می‌توانید به او بیاموزید که در پاسخ دادن بی ادبی نکند. اگر تمسخر موجب تحریک و عصبانیت کودک شما نشود، فرد مسخره کننده احساس قدرت یا لذت از اذیت کودک شما را نخواهد داشت. وقتی کودکتان را مسخره می‌کنند، او می‌تواند به کار خودش ادامه دهد و یا به سادگی راه خود را کشیده و برود.

کودک خود را تشویق کنید با کودکانی بازی کند که با وی رفتار خوبی دارند و احساس خوبی در او به وجود می‌آورند.

به او یاد بدهید که کمک بخواهد. از سر گذراندن تمسخر بلوغ زیادی می‌طلبد، پس از کودک خود انتظار نداشته باشید که بتواند با خونسردی با قضیه کنار بیاید. اگر وی از مسخره شدن در مدرسه به شدت ناراحت است – به خصوص اگر این وضعیت ادامه دار باشد- لازم است که (در کنار شما) با معلم خود دراین باره حرف بزند. به گفته شنک « معلم می تواند با تشویق مهارت های مثبت اجتماعی در کودک شما و کمک به ایجاد طیف گسترده ای از روابط دوستانه، از کودک تان حمایت نماید.» اگر فرزندتان به سبب این موضوع در وضعیت بغرنجی قرار گرفته است، به دنبال مشاوره حرفه ای بگردید.

از سر گذراندن تمسخر بلوغ زیادی می‌طلبد، پس از کودک خود انتظار نداشته باشید که بتواند با خونسردی با قضیه کنار بیاید.

برخلاف پند و توصیه خود عمل نکنید. چه بسا تمسخری که موجب ناراحتی کودکتان شده است نه از جانب هم کلاسی هایش، بلکه از سوی شما باشد – و ممکن است شما اصلا متوجه آن نباشید. دست‌انداختن دلسوزانه روشی شگفت‌انگیز برای پرورش حس شوخ‌طبعی ا‌ست، ولی اجازه دهید کودک ‌تان در این کار راهنما باشد. اگر به خوبی واکنش نشان نمی‌دهد، شاید موضوع مورد بحث از لحاظی تحریکش کرده است. پس در موضوعی که با آن درگیر است ، موضوعاتی چون ترس از تاریکی یا غلبه بر لکنت عصبی – که تنها موجب شرمندگی وی خواهد شد شوخی نکنید. و هیچ‌وقت لحن زننده به خود نگیرید: اسم ‌گذاشتن و پوزخند مجاز نیستند. البته مهم ‌ترین قاعده‌ این است که در ملاعام کودک خود را دست نیندازید. خواندن وی با الفاظی چون «عروسک کوچولوی من» یا «تپل» در برابر هم کلاسی یا دوستانش مطمئناً موجب شرمندگی وی خواهد شد. با رعایت حدود شوخی، به کودک خود نشان خواهید داد که چطور بدون ناراحت کردن دیگران به شوخی و خنده بپردازد.

وقتی کودک مهد ‌کودکی‌ تان دیگران را دست می‌اندازد و مورد تمسخر قرار می‌دهد چه باید کرد؟
از کوره در نروید. گرچه شنیدن طعنه‌هایی که از دهان کودک شما خارج می شود برایتان ناراحت کننده است، خونسردی خود را حفظ کنید و در مقابل میل به متوقف کردن او مقاومت کنید. به یاد داشته باشید که وی قطعاً به دنبال واکنشی می ‌گردد. به عقیده‌ شنک «شما ممکن است به اشتباه با از کوره در رفتن خود تمسخر را تقویت نمایید». با خونسردی کامل به او بفهمانید که استفاده از آن کلمات موجب ناراحتی دیگران می‌شود، و به یادش آورید که چه احساسی از مورد تمسخر قرار گرفتن یا طرد شدن از جمع دوستان خواهد داشت.

بر روان‌شناسی و تلقین تمرکز کنید. دلیل این طعنه زدن‌های کودک هرچه باشد، صحبت با کودک 5 ساله ‌تان در مورد تبعات رفتارش به وی کمک خواهد کرد که بتواند خود را جای دیگران بگذارد. پس به یادش آورید که مثلا اگر کسی بگوید لحن او زننده بوده است، احساس بدی خواهد داشت. بگذارید بداند که اشاره به تفاوت‌های دیگران اشکالی ندارد، ولی به رو آوردن آنها درست نیست. تاکید کنید که شکل ظاهر یک نفر هیچ ربطی به این که در باطن چه‌طور آدمی ا‌ست ندارد و دقت کنید که خودتان الفاظ منفی در مورد ظاهر دیگران به کار نبرید.

رقابت در تمسخر را کاهش دهید. اگر کودک مهدکودکی شما خواهر خود را دست ‌می ‌اندازد، شاید به این معنا نباشد که از دست او ناراحت یا عصبانی ا‌ست، شاید تنها به این خاطر باشد که نیازمند توجه بیشتری از جانب شماست. برای کاهش طعنه‌های فرزند اولتان مطمئن شوید که به اندازه‌ کافی وقت با او می‌گذرانید. اگر او خواهر کوچک ترش را اذیت می‌کند، سعی کنید با سپردن فرزند کوچک ‌تر به او این وضعیت را اصلاح کنید. به یادش آورید که وی بزرگتر است و بازی‌های زیادی بلد است که می ‌تواند به خواهر کوچکترش بیاموزد. در مورد چیزهایی که او خود وقتی کوچکتر بود دوست داشت، حرف بزنید؛ و تشویقش کنید که آنها را به خواهر کوچک‌ترش بیاموزد. توانایی خنداندن خواهر کوچکتر به او حس اهمیت و مفید بودن خواهد داد، و نداشتن چنین حس‌هایی نخستین علل مسخره کردن است.
admin بازدید : 33 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
پزشکان ایران: خوب است بدانیم که بچه دار شدن تنها باردار شدن و به دنیا آوردن بچه نیست. کودکی که پا به این دنیا می گذارد، حقوقی دارد که باید رعایت شود. وظیفه ی پدر و مادر است که محیطی سرشار از مهر و محبت برایش فراهم کنند، از نظر اقتصادی در سطحی باشند تا امکانات اولیه را تهیه کنند و از همه مهم تر، خودشان از سلامت کافی برخوردار باشند، تا بتوانند یک کودک را در کمال آرامش و سلامت پرورش بدهند. در این مقاله می خواهیم شما را با رژیم غذایی سالمی که تاثیر به سزایی روی سلامت جنین دارد، آشنا کنیم.

یک مادر برای اینکه فرزندی سالم به دنیا آورد، در درجه ی اول خودش باید در شرایط روحی و جسمی مناسبی باشد. تعدیل وزن، کاهش استرس، تنظیم رژیم غذایی متعادل و مناسب و ورزش، از مهم ترین نکاتی است که یک خانم قبل از بارداری باید رعایت کند. داشتن پدر و مادری سالم، یکی از بزرگ ترین حقوق کودک است و پدر و مادر باید قبل از تصمیم گیری برای بچه دار شدن، به این فکر باشند.



چند نکته غذایی برای داشتن یک بارداری سالم

رژیم غذایی را به وضع بهتری تغییر دهید:

اگر عادت به خوردن غذاهای ناسالم دارید، هر چه زودتر این عادات را ترک کنید. ممکن است خیلی از غذاهای چرب و چاق کننده و ناسالم را دوست داشته باشید، اما این خودخواهی است. اگر بعد از باردار شدن نیز به همان شیوه ی نادرست غذا بخورید، مطمئنا روی سلامتی کودکتان تاثیر بدی خواهد گذاشت.

باید بدانید هر چیزی که می خورید، روی رشد و سلامت جنین تان هم اثر می گذارد و ممکن است، برایش ضرر داشته باشد. همچنان که ساختار بدن جنین در حال شکل گیری است، سلول های مغزی او نیز در حال رشد و تکثیر هستند و استخوان های بدن او نیز در حال ترکیب بندی است. نیاز مادر هم به مواد مغذی، در این شرایط چند برابر می شود. بنابراین قبل از اقدام به باردار شدن، حتما روی رژیم غذایی تان دقت داشته باشید.

مادر باردار باید از مصرف گوشت و ماهی فرآیند شده، دودی و نمک سود شده در تمام دوران بارداری و سه ماه قبل از آن خودداری کند.

چه برای مرد و چه برای زن، غذا و بارداری اهمیت زیادی دارد. برای اینکه شانس باروری افزایش پیدا کند و برای داشتن یک نوزاد سالم، رژیم غذایی نقش بسیار مهمی دارد.

از این رو محققان توصیه می کنند که روزانه چند وعده میوه، سبزی و حبوبات بخورید. غذاهای سرشار از کلسیم مثل ماست و دوغ و پنیر و مخصوصا شیر ضروری است.

ویتامین C ، اسید فولیک، ویتامین E و روی برای شکل گیری اسپرم های سالم بسیار مهم است. دریافت نکردن مواد غذایی کافی می تواند روی زمان قاعدگی شما تاثیر بگذارد. اگر وزنتان زیاد است یا چاق هستید، قبل از تصمیم گیری برای بچه دار شدن، وزنتان را به حد ایده آل برسانید.

از این چند مورد اجتناب کنید:

- اگر عادت به خوردن چیپس، پفک، غذاهای آماده و گوشت های فرآیند شده مثل سوسیس، کالباس، سس و غذاهای چرب و شور دارید، این عادات را کنار بگذارید.

- به هیچ عنوان الکل مصرف نکنید.

- سر خود دارو نخورید و اگر سیگار می کشید، سیگارتان را ترک کنید.

- زیاد قهوه ننوشید. در صورتی که به چای علاقه دارید، سعی کنید چای کم رنگ مصرف کنید. مقدار کم قهوه ممکن است ضرری نداشته باشد، اما مصرف بیش از دو فنجان آن در روز، روی قدرت باروری تاثیر می گذارد.

- اگر چه ماهی همیشه به مادران باردار و زنانی که در دوران باروری هستند توصیه شده است، اما در نظر داشته باشید که نوع خوب و مرغوب آن را انتخاب کنید، چون بعضی از انواع ماهی ها حاوی جیوه ی زیادی است و این می تواند برای جنین خطرناک باشد. جیوه می تواند در بدن تجمع پیدا کند و حتی تا یک سال در بدن بماند. بهتر است، هفته ای دو بار ماهی، آن هم از نوع بی ضرر مثل سالمون و قزل آلا استفاده کنید.

- باید از مصرف گوشت و ماهی فرآیند شده، دودی و نمک سود شده در تمام دوران بارداری و سه ماه قبل از آن خودداری کنید.


admin بازدید : 28 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: فرزندان ممکن است در برخی مواقع خواسته‌هایی داشته باشند که برآورده کردن آنها به صلاح نباشد. با چنین فرزندانی چه برخوردی باید داشته باشیم و چگونه می‌توانیم آنها را قانع کنیم؟ درخواست فرزندان بر اساس میل و نیاز آنهاست اما در برخی مواقع برآورده کردن این میل و نیاز، ممکن است به مصلحت نباشد.



ارضای خواسته‌ها و نیازها باید به گونه‌ای باشد که راه را برای رشد شخصیت فرد باز کند. به این معنی که اگر همیشه همه خواسته‌های ما بدون کوچک‌ترین مانعی برآورده شود، آن گاه از وضعیت موجود احساس رضایت کرده و هیچ تلاشی برای بهبود شرایطی که در آن هستیم انجام نمی‌دهیم و به دنبال پیشرفت نخواهیم بود. اصولا پیدایش نیازها و خواسته‌های تازه که محرکی برای حرکت رو به جلو است نتیجه این است که به برخی از خواسته‌های خود نرسیده‌ایم. بنابراین ما در حالی که نیاز فرزندان خود را برآورده می‌کنیم، باید آنها را آماده کنیم که از لحاظ شخصیتی، اجتماعی و روانی به پله‌های بالاتری دست پیدا کنند.برای این کار لازم است اولا خواسته‌های معقول ارضا شود؛ چرا که محرومیت و ناکامی در دستیابی به خواسته‌ها، شخص را در آینده از لحاظ شخصیتی و زندگی فردی با مشکل مواجه می‌کند. دوم اینکه ارضا و پاسخگویی به این خواسته‌ها باید نسبی باشد. پاسخ دادن نسبی به خواسته‌ها روحیه صبر و افزایش تحمل را برای کودک به دنبال دارد و مهارت‌های تلاش برای بدست آوردن‌های بیشتر را در او تقویت می‌کند.

اگر همیشه همه خواسته‌های ما بدون کوچک‌ترین مانعی برآورده شود، آن گاه از وضعیت موجود احساس رضایت کرده و هیچ تلاشی برای بهبود شرایطی که در آن هستیم انجام نمی‌دهیم و به دنبال پیشرفت نخواهیم بود.این همان چیزی است که روان‌شناسان به آن «ناکامی بهینه» می‌گویند. در برخی موارد واقعا صلاح نیست به نیازهای فرزندان‌مان پاسخ دهیم. اما چگونه؟

فرزندان ما هنگامی دارای شخصیت سالم هستند که دو خصوصیت در آنها وجود داشته باشد. خصوصیت اول، شناخت واقعیت‌ها و شناسایی محدودیت‌ها و فرصت‌هایی است که وجود دارد. یعنی آموزش این نکته که در زندگی موانع و ناکامی‌هایی وجود دارد، خودش می‌تواند یک هدف تربیتی باشد و به فرزند ما کمک کند که واقع‌نگر تربیت شود و به قول معروف لوس و دردانه نشود. بچه‌های لوس بچه‌هایی هستند که «نه» نشنیده‌اند. خصوصیت دوم مربوط به تفکر فرزند است. به این معنی که باید متوجه شود دست دیگری نیز در کار است که ممکن است بر وفق مراد او نباشد و او باید راه‌حل مناسب را پیدا کند که اوضاع را به نفع خودش تغییر دهد. تقویت این روحیه در کودک مهم است.


admin بازدید : 33 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
ایسنا: دانشمند‌ان می‌گویند : نوزادان حتی اگر وقت چند ساعت در روز بیدار باشند، اما حتی در خواب هم مغزشان در حال کار کردن و یادگیری است. به گفته دانشمند‌ان حتی اگر در ظاهر به نظر برسد که نوزادی خواب آلوده است، اما مغز او دائما در حال تطبیق پیدا کردن و سازگار شدن با جهان فیزیکی بیرون است.



روزنامه‌ تلگراف چاپ انگلیس در این باره نوشت: آزمایشات انجام شده روی نوزادان یک روزه و دو روزه نشان داده است که مغز آنها مانند یک اسفنج اطلاعاتی عمل می‌کند، یعنی دائما اطلاعات را از دنیای اطراف خود جذب می‌کند و این روند هرگز متوقف نمی‌شود.

این کشف حاصل مطالعات کارشناسان دانشگاه فلوریدا بر روی 26 نوزاد در حال خواب است.

دانا بیرد، روانشناس می‌گوید: ما در این مطالعات شکل پایه‌ای از یادگیری را در نوزادان خواب کشف کردیم که نوعی خاص از فرایند یادگیری است و در افراد بزرگسالی که در خواب هستند، مشاهده نمی‌شود.
admin بازدید : 35 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

شهرزاد: اگر در تعطیلات میخواهید مثل یک عکاس حرفه ای از قند عسلتان عکس بگیرید این مطالب به شما کمک خواهد کرد.

عکاسی از بچه ها هیجان انگیزترین نوع عکاسی است و در کنار هیجان انگیز بودن حسابی سخت و مشکل است. شما باید برای اینکه لحظه زیبایی از زندگی کودکتان را ثبت کنید، مدت زیادی وقت بگذارید و به هزار روش متوسل شوید. نباید موقع عکاسی کردن از بچه ها از ادا و اصول آنها خسته شوید. البته یادتان باشد همیشه دوربین دم دست داشته باشید تا بتوانید شیرین کاری هایی را که بچه به طور بداهه انجام میدهد ثبت کنید. در زندگی کوچولوی شما لحظاتی پیش میآید که شاید هیچ وقت دیگر تکرار نشود.

از نزدیک عکس بگیرید

اگر به عکس های کودکی خودتان دقت کرده باشید میبینید که عکس هایی به نظرتان بهتر هستند که از نزدیک گرفته شده اند و به خوبی صورت شما را نشان میدهند. در مورد کودکان شما هم همین طور است. بهتر است مقداری از عکسها را از نزدیک بگیرید. این طوری صورت فرزند شما بین زمینه شلوغ تصویر گم نمی شود. حداقل یک سوم یا بیشتر کادر عکس را با کودکتان پر کنید. اگر میخواهید از بچه عکس پرتره بگیرید، بهتر است پس زمینه ساده باشد.

رنگهای گرم مثل قرمز عکس را شلوغ میکنند. بهتر است به جای آنها از رنگ های سرد مثل آبی استفاده کنید. رنگ های مختلف را امتحان کنید، شاید یک رنگ خاص بیشتر به کودک شما بیاید. اگر قرار است عکس دورتری از بچه بگیرید سعی کنید او را جاهای بامزه بنشانید. توی قابلمه، روی کاناپه یا هر جای دیگری که اندازه کودک در مقایسه با اشیای دیگر نشان داده شود.

لازم نیست همیشه بچه وسط کادر باشد. کادر بندی های مختلف را امتحان کنید. سعی کنید بچه را در موقعیت کشمکش و فعالیت قرار دهید و از او عکس بگیرید. بچه ها در حال بازی خیلی زیبا هستند. یادتان باشد هم عکس های عمودی را امتحان کنید هم افقی ها را. اگر از قد کودک عکس میگیرید زحمت بکشید و روی زمین بنشینید یا دراز بکشید. این طوری کودک را کاملا از روبه رو نشان میدهید. یادتان باشد. دوربین های دیجیتال هزینه فیلم ندارند. پس از هر حالت کودکان چند عکس پشت سر هم بگیرید، بعد در کامپیوتر بهترینها را انتخاب کنید.

اولین ها را ثبت کنید

عکاسی از نوزادها کمی سخت تر است. باید حوصله بیشتری داشته باشید. می توانید یک آلبوم داشته باشید و اولین های کودک را در آن ثبت کنید. مثلا اولین خنده، اولین حمام، اولین دندان و اولین های دیگر. نوزادها حالت های زیادی ندارند. اما با کمی ابتکار میتوانید عکس های آنها را متفاوت کنید. مثلا غیر از حالت درازکشیده می توانید آنها را روی شانه کسی بگذارید و از آنها عکس بگیرید. از عکس العمل بچه نسبت به اعضای مختلف خانواده هم عکس بگیرید.

میتوانید موقعی که بچه تازه از خواب بیدار شده و در حال کش وقوس و خمیازه کشیدن است از او عکس بگیرید. می توانید کودک را روی دستتان بگذارید و اندازه او را با خودتان مقایسه کنید. در چیدن دکور دقت کنید. هر چه تخیل و تجربه ما در تلفیق کودک مخصوصاً نگاه او یا دست ها و پاهای برهنه اش در تر کیب با اشیا و دکور چیده شده بهتر شود، تنوع و جذابیت عکسها بیشتر خواهد شد.

دکورهای زیبا بچینید

دکورهای معمولی، عکسهای معمولی به وجود میآورند. به جای اینکه بچه کنار مبل بایستد و پایه های بیریخت مبل پس زمینه عکس او باشند، بهتر است او را روی مبل بگذارید. میتوانید ابتکار به خرج دهید و او را کنار عروسکهایش، کنار قابلمه های آشپزخانه، توی کمد یا جاهای خنده دار دیگر بگذارید و از او عکس بگیرید. چتر، کلاه، موبایل یا تلفن در کنار بچه ها فرمهای زیبایی درست میکند. از بچه ها با خوراکیهایشان عکس بگیرید. لباسهای آنها را درآورید و بگذارید تا میخواهند با خوراکیهایشان خرابکاری کنند.

همچنین میتوانید از آینه استفاده کنید. رفتار بچه ها با آینه خیلی بامزه است. آنها با دیدن آینه ذوق زده میشوند و حرکات بامزه ای نشان میدهند. به علاوه داشتن بچه و تصویرش در آینه خیلی زیبا است. میتوانید از همسرتان کمک بگیرید. از او بخواهید بچه را بخنداند یا با او بازی کند تا حالات متفاوتی از خودش نشان دهد. اگر امکانپذیر نیست میتوانید جغجغه یا هر چیز دیگر مورد علاقه کودک را کنار دستتان داشته باشید و با تکان دادن کودک توجه او را به خودتان جلب کنید. مثلا بازی دالی ، عکسهای زیبایی میدهد. میتوانید موقع عکاسی این بازی را با کودک تکرار کنید. معمولا بچه ها از عکاسی زود خسته میشوند. پس همه چیز را آماده کنید تا بهترین عکس را در دقایق اول عکاسی که بچه حوصله دارد و سرحال است بگیرید.

ابر به جای آفتاب

یادتان باشد بهترین نور برای عکاسی از بچه هوای ابری است. در این نور بچه اخم نمیکند و زیبایی نور طبیعی روی صورتش میافتد. فلاش ضعیف با نور نرم یا غیرمستقیم، صورت کودک را به اندازه کافی روشن خواهد کرد. استفاده از یک دستمال کاغذی روی فلاش به تولید چنین نوری کمک خواهد کرد. فلاش هم بچه را اذیت نخواهد کرد. هرچه فرزند شما کوچکتر باشد باید برای عکاسی از او از نور مصنوعی کمتری استفاده کنید. حتی بهتر است در مواقعی که لازم نیست فلاش دوربین را خاموش کنید. اگر زمینه پشت اهمیت دارد و اگر به زیباتر شدن عکس کمک میکند میتوان آنرا کمی روشن کرد وگرنه محو یا تیره شدن آن بهتر است. بچه ها موقع عکاسی خیلی تکان میخورند. پس باید نور کافی همراه داشته باشید به خاطر اینکه بتوانید دوربین را روی سرعت بالا بگذارید تا اگر بچه زیاد تکان خورد، عکسش تار نشود.

یک آتلیه کوچک در خانه

اگر به عکس گرفتن خیلی علاقه دارید میتوانید در خانه یک آتلیه کوچک درست کنید و از کود کتان عکس آتلیه ای بگیرید. نگران نباشید. اصلا کار سختی پیش رو ندارید. برای این کار یک پرده سفید یا کاغذ رولی تهیه کنید. کاغذ راحتتر و کم خرجتر است. میتوانید موقع عکاسی آن را با چسب به دیوار بچسبانید و بعد از عکاسی آن را جمع کنید و جایی نگهدارید. برای اینجور عکسها بهتر است کاغذ را از دیوار آویزان کنید و تا روی زمین ادامه دهید. اینطوری یک زمینه فو قالعاده خواهید داشت. نگران نور آتلیه نباشید. شما میتوانید با 2 چراغ مطالعه نور مورد نیازتان را تامین کنید. فقط کافی است نورهای دیگر را خاموش کنید، پرده ها را بکشید، چراغ مطالعه ها را روی یک پایه بگذارید و جلوی آنها را با یک کاغذ بپوشانید. به این صورت نور غیرمستقیم و یکنواختی خواهید داشت که برای عکاسی از بچه ها حسابی مناسب است.

وقتی کوچولوها بزرگ میشوند

وقتی بچه ها بزر گتر میشوند، میتوانید از سوژه های دیگری برای عکاسی از آنها استفاده کنید. مثلا از بچه به همراه شکلات، بستنی یا بادکنک عکس بگیرید. میتوانید عینک یا کلاه بزر گترها را به آنها بپوشانید و عکس بگیرید. کشتی گرفتن با پدر یا کمک کردن به مادر در کارهای خانه سوژه های خوبی برای عکاسی هستند. بعضی وقتها مجبور هستید از بچه ها به طور دسته جمعی عکس بگیرید. هماهنگ کردن چند بچه با هم کار سختی است. باید با حوصله آنرا انجام دهید. با قول دادن جایزه یا خوراکی، میتوانید بچه ها را به عکس گرفتن تشویق کنید. با چند دکور یا مدل ابتکاری میتوانید عکسهای زیادی از جمع بچه ها بگیرید. میتوانید از آنها بخواهید به ترتیب قد بایستند.

admin بازدید : 33 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: پدر ومادر در کنار فرزندان می توانند انواع بازی های مناسب با سن و سال آنها را به اجرا در آورند و لحظه به لحظه شادی و صمیمیت را در خانواده پررنگ تر کنند . بازی علاوه بر اینکه باعث می شود افراد ساعاتی با نشاط را بگذرانند و شادی آنی را ایجاد می کند، موجب افزایش سلامت روان و پی بردن به نیاز های روانی اعضاء خانواده نیز می گردد. ضمن آنکه بازی های مشارکتی مفاهیم جدید را می تواند از طریق پدر و مادر به فرزندان منتقل کند. در ادامه مقالات قبل دیگر بازی های متناسب با سنین سه تا چهار سال را به شما معرفی می نماییم.



شمردن و خوردن بادام زمینی ها

وسایل مورد نیاز: بادام زمینی

یک طریقه ی مطمئن برای ایجاد یادگیری، همراه ساختن یادگیری با یک فعالیت لذت بخش است.

روش اجرا

پنج کپه بادام زمینی درست کنید. اولین کپه می بایست شامل یک عدد بادام زمینی، دومین کپه، دوتا، سومین، سه تا، چهارمین چهارتا، و پنجمین کپه شامل پنج عدد بادام زمینی باشد. تعداد بادام زمینی ها را در هر کدام از کپه ها بشمارید. کودک به احتمال زیاد همیشه اولین کپه را درست خواهد شمرد ولی هم چنان که کپه ها بزرگ تر می شوند، یادگیری آن ها برای کودک دشوارتر خواهد شد. اگر کودک بتواند به طور صحیح بادام زمینی را بشمارد، به کودک اجازه دهید که آن ها را میل کند.

با انجام این بازی، کودک با شمردن، نام گذاری اعداد و یک به یک مطابقت دادن آن ها آشنا خواهد شد.

ماهی گیری

وسایل مورد نیاز: یک چوب دستی که به عنوان میله ی ماهی گیری به کار می رود. چند شکل ماهی که روی مقوا کشیده شده و سپس بریده شده باشد. گیره های کاغذ بزرگ. یک آهن ربای کوچک . مقداری نخ

روش اجرا

تعداد نُه شکل ماهی را از یک مقوا ببرید. آن ها را از شماره ی یک تا نه شماره گذاری کنید و با توجه به شماره ی هر کدام از ماهی ها، روی قسمت انتهایی ماهی یک نقطه بگذارید (مثلاً برای عدد سه، سه نقطه). یک گیره ی فلزی بزرگ بر روی بینی هر کدام از ماه ها بگذارید. یک طرف نخ را به چوب دستی و طرف دیگر را به آهن ربا گره بزنید.

به کودکتان اجازه دهید تا به ماهی گیری بپردازد. کودک بایستی شماره ی هر ماهی را یا با خواندن عدد یا شمردن نقطه ها شناسایی کند.

با انجام این بازی، کودک با شمردن و نام اعداد آشنا خواهد شد.

پازل اعداد

وسایل مورد نیاز: مقوای کلفت. ماژیک. قیچی

روش اجرا

یک کرم دارای شماره های مختلف بسازید، به این صورت که ابتدا تصویر یک کرم را که حداقل 25 تا 30 سانتی متر درازا و 2 تا 3 سانتی متر پهنا داشته باشد، روی یک مقوا نقاشی کنید. سپس تصویر نقاشی شده ی کرم را همانند یک پازل به ده قسمت تقسیم بندی و از عدد یک تا ده شماره گذاری کنید و آن ها را به ترتیب ببرید . هر بخش (10-1) را ببرید به طوری که اعداد تنها زمانی که در نظم ساختاری مرتب شده باشند، به هم دیگر وصل شوند. یعنی این که شماره ی دو (2) فقط با شماره ی یک (1) جور شود، مثل قطعات یک پازل. کودکان هنگامی که اعداد را با یک دیگر جفت می کنند تا شکل کرم را بسازند، توالی اعداد را کشف خواهند کرد.

کودک به واسطه ی این فعالیت با اعداد و توالی آن ها آشنا خواهد شد.

لمس کن، احساس کن، بشناس

با وجود این که می دانیم کودکان بایستی اشیا را دست کاری کنند تا درباره ی آن ها چیزی را یاد بگیرند، ما بزرگسالان روزانه چند مرتبه از جمله ی «دست نزن» استفاده می کنیم. در این فعالیت از کودک درخواست می شود تا با دست هایش به اکتشاف بپردازد. لمس کردن اشیا بسیار با اهمیت است. کودکان به اقلام متنوعی در محیط اطراف خود دست می زنند و آن ها را می شناسند، دسته بندی می کنند، گروه بندی می کنند و طبقه بندی می نمایند. به علاوه چون به کلماتی برای توصیف آن چیزی که احساس می کنند نیاز دارند، دامنه ی لغاتشان نیز افزایش می یابد.

وسایل مورد نیاز: اقلام جمع آوری شده ی بیرون از منزل، برای مثال، سنگ ها، شاخه های کوچک، اشیای مشابه در اندازه های متفاوت برای لمس کردن. پاکت کاغذی.

با وجود این که می دانیم کودکان بایستی اشیا را دست کاری کنند تا درباره ی آن ها چیزی را یاد بگیرند، ما بزرگسالان روزانه چند مرتبه از جمله ی «دست نزن» استفاده می کنیم.

روش اجرا

به کودکتان دو چیز بسیار متفاوت از نظر شکل و بافت نشان دهید. این چیزها را در پاکت بگذارید. از کودک بخواهید یک شیء را بردارد و آن را لمس کند. در زمانی که کودک آن شیء را لمس و احساس می کند، آن را خواهد شناخت. از کودک بخواهید نام آن شیء را که لمس می کند، بیان کند. بهتر است چشمان او بسته باشد.

چیزهای بیش تری را اضافه کنید: 4 یا 5 قلم. روش بالا را تکرار کنید.

از کودکتان بخواهید تا به دنبال چیزهایی بگردد که در بازی لمس کردن به کار می آید. آن ها می توانند چیزهای زیادی از داخل یا بیرون از منزل برای استفاده در این بازی پیدا کنند. از کودکتان بخواهید تا اشیائی را که هر کدام از آن ها جمع آوری کرده اند با یک دیگر معاوضه کنند و تلاش نمایند تا چیزهایی که دیگران پیدا کرده اند، مورد شناسایی قرار دهند. از کودکان بخواهید تا چیزی را که در پاکت آن ها قرار دارد، برای دیگران به نحوی توصیف کنند که آن ها قادر باشند اسم آن شیء را حدس بزنند.

یک مسابقه ی شناخت اشیا ترتیب دهید به این صورت که شما یک شیء را نام می برید و کودک به سرعت به سوی پاکتی که اشیا درون آن قرار داده شده است، می رود. آن شیء را انتخاب می کند، بر می دارد و به سرعت بر می گردد. سرعت و صحت، برنده ی مسابقه را تعیین می کند.
admin بازدید : 166 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

شهرزاد:روزی بود، روزگاری بود. کلاغی بود که برای اولین بار جوجه دار شده بود. برای جوجه اش کرم می آورد تا بخورد. جوجه را زیر بالش می گرفت و گرم می کرد. آفتاب که می شد بالش را سایبان جوجه می کرد، و خلاصه کاملا به فکر جوجه ی یکی یکدانه اش بود.

جوجه کلاغ هر روز بزرگتر از دیروز می شد و فداکاری های مادرش را می دید.

وقت پرواز جوجه کلاغ که شد، مادرش همه ی راه های پرواز را به او یاد داد. جوجه به خوبی پرواز کردن را یاد گرفت و روز اول پروازش را با موفقیت پشت سر گذاشت.

شب که شد،مادر و جوجه هر دو خوشحال بودند که این مرحله را هم پشت سر گذاشتند. کلاغ که هنوز نگران جوجه اش بود به او گفت‌ :"گوش کن عزیزم! آدم ها حیله گر و با هوش اند. مبادا فریب آن ها رابخوری. مواظب خودت باش. پسر بچه ها همیشه به فکر آزار و اذیت جوجه کوچولوهایی مثل تو هستند. با سنگ به پر و بال آنها می زنند و اسیرشان می کنند."

جوجه کلاغ گفت: "چشم مادر! کاملاً مواظب بچه ها هستم."

کلاغ که فکر می کرد جوجه اش تجربه ای ندارد، باور نمی کرد که با دو جمله نصیحت، جوجه اش به خطرهای سر راه پی برده باشد. این بود که گفت: "فقط مواظب بودن کافی نیست. چشم و گوش هایت را خوب باز کن. تا دیدی بچه ای قصد دارد به طرف تو سنگ پرتاب کند، فوری پرواز کن و از آنجایی که هستی دور شو."

جوجه کلاغ خندید و گفت: "مادر!چه حرف هایی می زنی. من مهلت نمی دهم بچه دستش به سنگ برسد، تا چه رسد به این که سنگ را بردارد و به طرف من پرتاب کند."

کلاغ که فکر می کرد جوجه اش درست و حسابی حرفش را نمی فهمید، گمان می کرد که جوجه به فکر مبارزه با آدم ها افتاده است. پس با نگرانی به جوجه اش گفت: "تو فکر می کنی که می توانی با آدم ها بجنگی؟ آدم ها قوی و پر زورند."

جوجه کلاغ تازه فهمید که چرا مادرش آن همه ناراحت و نگران است.مادرش را بوسید و گفت: "مادر جان: "تو چقدر ساده ای. من قصد جنگیدن با آدم ها را ندارم. خیلی نگران من نباش. اگر تو کلاغی ، من بچه کلاغم. همین که ببینم پسر بچه ای می خواهد به طرف زمین خم شود، پیش از آن که دستش به سنگ برسد، می پرم و از جایی که بودم دور می شوم."

کلاغ از شنیدن این حرف آرام شد. جوجه اش را بغل کرد و بوسید.

از آن به بعد، وقتی کسی بخواهد به دیگری بگوید که درست است که تو زرنگ و باهوشی، ولی من از تو با هوش تر و زرنگ ترم، از این ضرب المثل استفاده می کنند و می گوید: "اگر تو کلاغی من بچه کلاغم."

admin بازدید : 35 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
شهرزاد:اغلب کودکان حدود 15 - 14 اهگی، می توانند روی پاهای خود بایستند و حتی چندقدمی هم راه بروند؛ در این دوره، انتخاب کفشی راحت برای کودک، یکی از کارهای مهم است که پدر و مادر باید در آن دقت کنند؛ اولین نکته در انتخاب یک کفش مناسب برای کودک، انتخاب درست سایز آن است. منظور از سایز هم، سایز طولی و عرضی کفش است.

از نظر علمی، سایز طولی استاندارد برای کفش کودک، سایزی است که حدود یک سانتیمتر از طول پای کودک و پنجه او بزرگ تر باشد. چنانچه کفش کوچک تر از این باشد، هم موجب قرمزی و فشرده شدن پای او می شود و به سختی به پای کودک می رود و سخت از پای او خارج می شود و هم، جلوی رشد پای کودک را می گیرد. از طرفی چنانچه کفش برای پای کودک گشاد باشد، باعث کاهش تعادل کودک حین راه رفتن و تاخیر در به راه افتادن او می شود.

سایز عرضی کفش هم، اهمیت زیادی دارد. هر قدر بچه ها کوچک تر هستند، پاهایشان پهن تر است و با بزرگ شدن، طول و عرض پاهایشان متناسب می شود. پس کفشی مناسب پاهای کودک شما است که پهنای پای کودک را در نظر گرفته باشد و به 2طرف پا -خصوصا در ناحیه قوس پا- فشار نیاورد.

بهترین راه برای اطمینان از مناسب بودن سایز عرضی کفش، استفاده از زبانه آن است. معمولا وقتی کفش را به پا می کنید و بندهای آن را می بندید، زبانه کفش و سوراخ های 2طرف کفش که جای عبور بند است، موازی هستند؛ اگر فاصله بین آنها بیش از اندازه زیاد باشد، کفش تنگ است و اگر کم باشد، کفش برای پای کودک شما گشاد است. همچنین کفش کودک باید کیفیت بسیار مطلوبی داشته باشد. این کیفیت، هم در استحکام کفش تاثیرگذار است و هم، می تواند سلامت پای کودک شما را در بالاترین سطح ضمانت کند.

استحکام کفش در رده های مختلف سنی، به دلایل مختلف حائز اهمیت است. در سال های اول و دوم تولد کودک، از آنجا که کودک تازه شروع به راه رفتن کرده و تعادل کافی ندارد و دفعات زمین خوردنش زیاد است، انتخاب کفشی محکم که از استخوان های پای او محافظت کند، بسیار ضروری است.

در 2 تا 7 سالگی، از آنجا که جنب وجوش ها و بازی های کودکانه در بالاترین سطح خود نسبت به سنین دیگر است، فاکتور استحکام، به عنوان عاملی که از پای کودک -خصوصا مچ پای او- در زمین خوردن های متعدد محافظت می کند، فاکتوری مهم در انتخاب کفش کودک است.

کیفیت کفش در سلامت پای کودک نیز تاثیرگذار است. توصیه می شود تودوزی کفش کودک، از جنس چرم باشد. کفش پلاستیکی، باعث عرق کردن پای کودک می شود؛ از آنجا که کودک نوپا نمی تواند به خوبی راه برود، با افزایش تعریق و به دنبال آن، افزایش لیزخوردنهای پا داخل کفش، تعادل کودک حین راه رفتن کم شده و همین امر، تعداد دفعات زمین خوردن های او را زیاد می کند که این، می تواند نقطه شروع بروز مشکلات پا و کمر درکودک باشد. همچنین کفش پلاستیکی، میتواند موجب بروز حساسیت پوستی در پای کودک شود که راه حل آن، انتخاب کفشی با تودوزی و کفی چرم برای کودک است.

admin بازدید : 27 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

همشهری مثبت:بسیاری از مادران با یک مشکل بزرگ دست و پنجه نرم می‌کنند و آن غذا نخوردن و یا بهانه‌گرفتن فرزند خود در غذاخوردن است، همشهری مثبت در مطلبی به ارائه راهکارهایی ساده و عملی برای فائق آمدن بر این مشکل پرداخته است.

اگر فرزند شما همیشه از هر غذایی ایراد می‌گیرد و تمایلی به خوردن دست پختتان نشان نمی‌دهد، لازم نیست بشقاب و قاشق به‌دست دنبال او بدوید و با خواهش و التماس چند لقمه در دهانش بگذارید.

یادتان باشد که کلیدی‌ترین نکته در برخورد با کودکان بد غذا این است که امیدتان را از دست ندهید، تسلیم نشوید و شکست را نپذیرید. اول از همه باید یک برنامه زمانی مشخص برای غذا خوردن ترتیب دهید و سرساعت دور میز جمع شوید.

کودک شما باید در طول روز سه وعده غذای اصلی بخورد و میان وعده‌های سالمی داشته باشد. پس در طول هفته غذاهای متنوعی را جلوی او بگذارید و سعی کنید در بین وعده‌ها مواد غذایی سالمی مانند شیر و آب‌میوه را در اولویت قرار دهید.

نگراننباشید، اگر چند ساعتی غذا نخورد از گرسنگی نمی‌میرد یک جور غذا را روی میز بگذارید و این‌طور وانمود کنید که همینه که هست. هیچ اصراری نداشته باشید که حتما آن را بخورد. مطمئن باشید هر وقت گرسنه شد، خودش به سراغ غذا می‌آید.

غذا با بشقاب اضافه

وقتی یکی از فرزندان شما به سختی از غذایی خوشش می‌آید و رفتار خوبی نشان نمی‌دهد، طرز برخورد با این بچه می‌تواند شما یا سایر اعضای خانواده تان را ناراحت و مضطرب کند.

این استرس‌ها و حالت‌های تهاجمی یا عصبانیت به گونه ای‌است که میز غذای شما را به منطقه جنگی تبدیل می‌کند یا به بدترشدن اوضاع دامن می‌زند. در واقع واکنش‌های اشتباه شما می‌تواند مشکل پسندی کودک را تشدید کند و او روز به روز ایرادی‌تر شود.

اشتباه ناخوشایند دیگر از سوی برخی از والدین این‌است که بشقاب فرزندشان را بیش از حد پر می‌کنند و انتظار دارند که او غذا را کاملا تمام کند. این رفتار هم استرس زاست.

بنابراین وعده‌های غذایی کوچکی را برای کودکتان در نظر بگیرید تا برای خوردن چنین غذایی احساس ناتوانی نکند و از همان ابتدا کل بشقاب را پس نزند. اگر بعد از تمام شدن بشقاب باز هم گرسنه بود به‌ طور حتم بیشتر درخواست می‌کند.

ماجراجویی در میان غذاها

خودتان را تسلیم خواسته‌های او نکنید و هر غذای ساده و کم‌ارزشی را که در خواست می‌کند، دراختیار او قرار ندهید. این رفتار باعث می‌شود که فرزندان دیگر شما هم به‌طور خودکار هر غذایی را که به آنها پیشنهاد می‌کنید، رد کنند و ایراد بگیرند.

بنابراین اگر فرزند ایرادی شما فقط چند غذای ویژه را دوست دارد برنامه غذایی خانواده را بر اساس سلیقه او تنظیم نکنید. باید در طول هفته غذاهای متنوعی بپزید و مشوق رفتارهای خوب او باشید.

امر و نهی‌های زیادی

یکی از بدترین اشتباهات والدین این‌است که میز غذاخوری را به مرکز امر و نهی‌ها، انتقادها و جرو بحث با کودک تبدیل می‌کنند. اگر شما هم جزو این دسته از والدین هستید از بروز چنین رفتاری پرهیز کنید و غذا را به زور به حلق کودک نفرستید.

این خشونت‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشند و حتی باعث بسته‌شدن مجاری تنفسی شوند. در این باره این نکات را به خاطر داشته باشید:

سر میز غذا کودک را هر چند وقت یکبار کنترل کنید اما راجع به مسائل دیگری حرف بزنید. صحبت کردن باعث می‌شود که کودک خیال نکند دیگران او را نگاه می‌کنند.

از گفتن این جملات خودداری کنید: نگاه کن برادرت این غذا را می‌خورد، پس تو هم بخور. نمی‌خواهی مثل پدرت قوی و پرزور شوی؟ این گفته‌ها یا حرف‌هایی شبیه این فقط بر استرس‌ها می‌افزاید و به بهتر شدن اوضاع فرزند شما کمکی نمی‌کند.

اگر دیدید کودک شما از خوردن غذا امتناع می‌کند بشقاب غذا را از جلوی او بردارید اما اجازه ندهید تا وقتی که غذای بقیه تمام نشده، میز غذا را ترک کند.

تا یک ساعت بعد هم به او اجازه ندهید غذایی بخورد و سر ساعت میان وعده را در اختیارش بگذارید. اگر خیالش راحت باشد که به جای غذا می‌تواند میان وعده یا غذاهای کم ارزش دیگری مانند چیپس و پفک بخورد، به ایراد گرفتن و غذا نخوردن همراه بابقیه ادامه می‌دهد.

هرگز و هیچ‌وقت برای اینکه کودک بشقابش را تمام کند به او رشوه ندهید و از غذاهای دیگر به عنوان جایزه استفاده نکنید. بطور مثال به او نگویید که اگر این غذا را بخوری، جایزه‌ات شیرینی است. این الگوی پاداشی می‌تواند عادات غذایی ناسالم و چاقی را برای فرزند شما به دنبال داشته باشد.

admin بازدید : 30 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

مجله شهرزاد: فصل سرسبز بهار زیباییهای خیره کننده ای دارد مسلما مایلید در این رو زهای معتدل و آفتابی با فرزندتان بیرون بروید و گشتی بزنید، پیکنیک های خانوادگی هم از برنامه های مهم این فصل است. حواستان باشد که به عنوان یک والد مسئول و دلسوز باید نکات مهم و ساده ای را برای مراقبت از سلامت فرزندتان رعایت کنید.

آلرژی بهاری

اگر فرزندتان با عطسه های بامزه اش به استقبال بهار رفته پس احتمالا به آلرژی مبتلا است. البته علایمی مانند عطسه، خارش گلو و آبریزش بینی به معنای آلرژی نیستند و می توانند نشان دهنده یک سرماخوردگی خفیف باشند.

علائم حساسیت فصلی در کودکان:

• عطسه های پی در پی

• آبریزش رقیق و بیرنگ بینی

• گرفتگی بینی

• خارش بینی، گو شها، چشم ها، گلو

• اشک آلود شدن چشم ها

هر کدام از این علایم می توانند برای کودکی شدید تر و برای دیگری خفیف تر باشند.

عوامل موثر در واکنشهای آلرژیک

علاوه بر گرده های نا به کار که عطسه بچه بی گناه را در می آورند، دود سیگار، انواع عطرها و مواد خوشبوکننده؛ ادوی هجا ت و برخی آجیلها میتوانند حساسیت کودک را آغاز کنند. گاهی اشیایی که کودک به طور روزمره با آنها سر و کار دارد میتواند سبب واکنشهای آلرژیک در او شود مثلا غبار و مایت هایی که در لحاف، تشک و ملحفه ها ساکن هستند میتوانند سبب عود حساسیت شوند. اگر در حیاط گربه یا سگ نگاه میدارید، شوره این حیوانات میتواند حساسیت کودک را تحریک کند.

وظایف والدین یک کودک مبتلا به آلرژی فصلی

بهترین لطفی که میتوانید در حق فرزندتان کنید این است که یک دفتر خاطرات برای او درست کنید. چه ربطی دارد؟ ربطش این است که شما باید با ظهور علایم آلرژی در فرزندتان بروید سراغ این دفتر و زمان بروز علایم، نوع علایم و عوامل ایجادکننده ای که به آنها مشکوک هستید را ثبت کنید. عوامل محرک حساسیت را در طول همان روز یا روز قبل جست وجو کنید. سپس هنگامی که به پزشک مراجعه کردید اطلاعات دقیقی از بیماری فرزندتان دارید و می توانید با پزشک در میان بگذارید.

در این فصل درها و پنجره های خانه را باز نگذارید.

لباس ها و ملحفه های کودکتان را مرتب بشویید و خوب در خشک کن خشک کنید.با قرار دادن این پارچه ها در آفتاب و هوای آزاد گرده ها را به لباس و ملحفه های او می چسبانید.

ایرکاندیشنر-تهویه کننده هوا- می تواند مایتها را از بین ببرد.کاهش رطوبت هوای منزل باعث از بین رفتن مایتها و کپکهای محرک حساسیت می شود.غبارزدایی منظم از لوازم و مبلمان منزل.

لباس بهاره

تغییر فصل از زمستان به بهار تغییراتی را به کمد لباس نوزادتان میدهد. دیگر باید آن لباسهای گرم و پتوهای ضخیم را جمع کنید. با بالا رفتن مایع قرمز درون دماسنج فرزندتان باید لباسهایی مناسب با آب و هوای بهاری بپوشد. برای فرزندتان لباسها و ملحفه های کتانی سبک تهیه کنید.سعی کنید لباس هایی که برای کوچولوی تان انتخاب میکنید خنک و در عین حال پوشیده باشند تا پوست نوزاد در برابر اشعه مستقیم آفتاب صدمه نبیند.در فروشگاه های لباس کودک به دنبال رنگ های روشن مثلا سفید، لیمویی، صورتی، آبی آسمانی و سبز روشن باشید.آب و هوای بهاری غیرقابل پیشبینی است. یک روز از گرما میپزید، یک روز آنقدر سرد میشود که مجبورید وسایل گرمازا را هم روشن کنید. بنابراین اگر به مدت طولانی قرار است خارج از منزل باشید یک ژاکت و شلوار گرم هم برای فرزندتان به همراه داشته باشید.با گرم شدن هوا پشه ها هم بیرون می آیند و از هوای بهاری و پوست نرم و لطیف فرزندتان لذت میبرند بنابراین یک توری ظریف یا پشه بند برای گهواره یا تخت نوزادتان آماده کنید تا پشه ها پوست زیبایش را خال خالی نکنند.

اگر آلرژی درمان نشود

اگر بینی کودک همیشه گرفته باشد خواب شبانه برای او مشکل شده و باید مرتب از دهان تنفس کند. استخوان های فک و صورت کودک در حال رشدند و تنفس مداوم از دهان باعث تغییر شکل و رشد نا به هنجار دندان ها و استخوان های فکی میشود و پای شما را به مطب ارتودنتیست باز خواهد کرد.ممکن است عطسه های کودک باعث خجالتزدگی او شود.احتمال عفون تهای گوش و سینوسی در کودکان مبتلا به آلرژی بیشتر است.اگر کودک آسم داشته باشد آلرژی می تواند آسم او را تشدید کند.آلودگی میتواند سبب ایجاد پولیپ بینی شود. متاسفانه بسیاری از کودکان از احتقان بینی رنج میبرند اما در مورد آن شکایتی نمیکنند. پس دقت لازم شما به علایم ناراحتی فرزندتان و مراجعه به موقع به پزشک او را از خطرات جدی نجات خواهد داد.

حشرات خبیث

حشرات چه در محیط خانه چه بیرون از خانه معضلی اجتناب ناپذیرند که در هر موقعی از سال انواعی از آنها وجود دارند.برای نجات نوزادتان و کم کردن احتمال گزیدگی توسط حشرات سعی کنید در حیاط و کنار پنجره ها آب راکد نگهداری نکنید.صابونها و مواد شوینده معطر هم میتوانند سبب جذب حشرات شوند.مراقب باشید از پمادهای دورکننده حشرات برای فرزندتان استفاده کنید که بیش از 10 درصد DEET نداشته باشند این ماده خطرناک است و توسط پوست جذب میشود و گاهی ممکن است وارد دهان شود.در عوض میتوانید از مواد دفع کننده حشره ای که ماده اصلی آنها سیترونلا است کمک بگیرید. بعضی شرکتهای تولیدکننده مواد آرایشی و دارویی ضد آفتاب هایی تولید میکنند که حاوی مواد دفع کننده حشرات هستند.در خانه میتوانید از روغن گیاه سرو ، روغن اکالیپتوس، نعناع صحرایی ، گورگیاه و گل شمعدانی برای دفع حشرات استفاده کنید.اکثر نیش ها نیاز به مراقبت پزشکی ندارند اما اگر تورم و قرمزی ناحیه نیش بیشتر و بیشتر شود باید فرزندتان را به پزشک نشان دهید.در طول بهار و تابستان باید هر، شب تمام قسمتهای بدن فرزندتان را مشاهده کنید و مراقب نشانه های زیر باشید: ضایعات سفید یا سیاه روی بدنخواب نرفتن کودک از ناراحتی جای نیش دهانه باز در مرکز جای نیش که نشانه گزش عنکبوت است.

تب

تورم بیش از حد

نشانه های مشابه آنفلوآنزا که میتوانند بیانگر یک نیش خطرناک باشند.پاها را خوب بررسی کنید به خصوص خطوط چروک دار پا را که در کفش قرار میگیرند.اگر بعد از گزش توسط زنبور فرزندتان به نظر گیج آمد در بلع مشکل داشت و علایم دیگر نظیر استفراغ و غش، سریعا با اورژانس تماس بگیرید.اگر فرزندتان را زنبور نیش زد بلافاصله محل را به دقت بررسی کنید و اگر نیش در بدن کودک مانده با لبه یک کارت بانک یا هر وسیله باریک دیگری که دم دستتان است مالش دهید تا نیش بیرون بیایید. به هیچ عنوان نیش زنبور را که در پوست کودک مانده فشار ندهید زیرا سم آن آزاد شده و درون بدن ترشح می شود.سپس محل گزش را بشویید و با جوش شیرین و آب نمک بپوشانید تا دردش کمتر شود. سپس او را نزد پزشک ببرید. و کاملا مراقب کودک باشید و اگر علایمی را نشان نداد دستپاچه نشوید تا به درمانگاه برسید.برای آرام کردن سوزش جای نیش پشه کمی یخ در پارچه یا کیسه ای بریزید و روی آن بگذارید. پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم می تواند خارش نیش را آرام کند و به بهبود آن سرعت بخشد.اگر فرزندتان توسط کنه گزیده شده است سریعا حشره را با موچین تمیزی از بدن او جدا کنید. به این منظور با دقت سر را با موچین گرفته و با حرکت آرام و مداومی از پوست بیرون بکشید. دقت کنید که تمام سر کنه از بدن فرزندتان خارج شده باشد زیرا می تواند سبب عفونت شود. محل گزش را با آب و صابون بشویید.

لازم نیست از بردن فرزندتان برای گردش در طبیعت بترسید، اینها را برایتان گفتیم که اگر خدای نکرده برای فرزندتان اتفاق افتاد بدانید چه کار کنید و گیج دور خودتان نچرخید.

admin بازدید : 36 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
مهر: دبیر همایش سالانه انجمن پزشکان کودکان ایران با اعلام اینکه سالانه هشت میلیون نفر در دنیا به سل مبتلا می‌شوند، گفت:‌ از این تعداد دو میلیون نفر جان خود را از دست می‌دهند که 450 هزار نفرشان را کودکان تشکیل می‌دهند.

دکتر محمدرضا بلورساز در حاشیه برگزاری همایش سالانه انجمن پزشکان کودکان ایران گفت: علایم سل در کودکان به صورت سرفه‌های طولانی مدت، تب، کاهش وزن، بی‌اشتهایی، تب ناشناخته و کاهش رشد شروع می‌شود. والدین باید به محض مشاهده این علایم در کودک به پزشک مراجعه کنند.



وی با اشاره به اینکه این بیماری به راحتی قابل تشخیص و قابل درمان است، گفت: به کمک تست تشخیص سل، رادیوگرافی از ریه و آزمایش از خلط و شیره معده می‌توان سل را تشخیص داد و اقدامات درمانی مناسب را به کار گرفت.

فوق تخصص بیماریهای عفونی و ریه کودکان با اشاره به اینکه مهمترین علت ابتلا به سل در کودکان تماس با فرد مبتلا به سل است، گفت: اگر یکی از اعضای خانواده مبتلا به سل ریوی باشد حتما باید کودکی که در آن خانواده زندگی می‌کند، آزمایش شود.

بلورساز افزود: با هر سرفه فرد مسلول حدود ده هزار ذره میکروب سل در فضا پخش می‌شود و همین امر خطر ابتلا به این بیماری را تا 100 در صد افزایش می‌دهد.

دبیر انجمن پزشکان کودکان ایران با اشاره به اینکه همایش امسال همزمان با صدمین سالگرد تولد دکتر محمد قریب و سی یکمین سال بزرگداشت دکتر قریب برگزار شده است، گفت: حدود 200 مقاله به این کنگره ارایه شده که تعدادی به صورت سخنرانی و تعدادی هم به صورت پوستر پذیرش شده است.

وی افزود: محور اصلی این کنگره سل کودکان، تب در کودکان و کاربرد آنتی بیوتیک‌ها در بیماری‌های عفونی و سل کودکان است.

دبیر انجمن پزشکان کودکان ایران با اشاره به اینکه 30 درصد مقالات ارایه شده به کنگره امسال پژوهشی است، گفت: در طی کنگره مقاله‌های پژوهشی مورد بررسی قرار می‌گیرد و یک مقاله برگزیده انتخاب می‌شود که به این مقاله برگزیده، جایزه‌ای با عنوان جایزه استاد دکتر سید احمد سیادتی اهدا می‌شود. بلورساز افزود: همچنین یک جایزه دیگر با عنوان جایزه استاد دکتر محمد قریب به یکی از اساتید پیشکسوت اهدا می‌شود.


admin بازدید : 57 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: بروس خرس بزرگی بود که در جنگلی سرسبز زندگی می کرد. موهای تن بروس قهوه ای تیره بودند و او چهار چنگال بزرگ داشت، روی پوزه اش یک بینی کوچک قرار داشت و چشم هایش رنگ فندقی زیبایی دبودند. بروس بیشتر وقت ها در غارش بود و خیلی کم از آن بیرون می آمد. بروس یک خرس تنبل بود و فقط وقتی گرسنه اش می شد از غار بیرون می آمد. بروس بیشتر وقت ها در غار می خوابید.

یک روز صبح وقتی بروس در حال چرت زدن بود صدای باران را از بیرون شنید. بروس خیلی گرسنه بود. پس از جایش بلند شد، کمی کش و قوس آمد و از غار خارج شد. او به زمین نگاه کرد و دید که همه جا گلی و کثیف شده بود. بروس راه افتاد و کمی بعد همه موهایش خیس خیس شده بودند. او از سرما می لرزید.



بروس به سمت جنگل صنوبر رفت. آن جا تعداد درختان خیلی زیاد بود و اندازه ی آن ها نیز خیلی بلند بود. بنابراین دیگر باران نمی توانست او را خیس کند. بروس به اطرافش نگاه کرد و به دنبال چیزی برای خوردن می گشت. اگر بروس چیزی مثل توت یا فندق برای خوردن پیدا می کرد خیلی خوشحال می شد.

ناگهان بروس در بالای سرش چیزی را دید که از درخت آویزان شده بود. درسته! کندوی عسل بود و چند زنبور دور آن پرواز می کردند. بروس صدای ویز ویز آن ها را می شنید و با خوشحالی گفت " عسل " من عسل خیلی دوست دارم. "

بروس زیر کندوی عسل ایستاد و فکر می کرد چطوری بدون اینکه نیش بخورد کندوی عسل را بردارد. آقا خرسه می دانست که زنبورها برای درست کردن عسل از شهد و گرده های گل های خدنگ استفاده می کنند. آقا خرسه عاشق عسل گل های خدنگ بود.

آقا خرسه یک چوب بزرگ برداشت و شروع کرد به زدن کندوی عسل. زنبورها گیج و عصبانی شدند و به طرف آقا خرسه حمله کردند. آن ها می خواستند نیشش بزنند. به خاطر همین بروس چوبش را انداخت و پا به فرار گذاشت. بروس هر چند وقت یکبار به پشت سرش نگاه می کرد. زنبورها هر لحظه به بروس نزدیک تر می شدند.

بروس فکر کرد که از یک درخت بالا برود اما زنبورها می توانند پرواز کنند و به او برسند و نیشش بزنند. بنابراین این کار را نکرد. کمی بعد به درخت هایی رسید که روی زمین افتاده بودند و سوراخ های بزرگی روی آن ها قرار داشت. بنابراین بروس تصمیم گرفت داخل آن ها پنهان شود، اما زنبورها می توانستند راحت او را پیدا کنند، بنابراین پشیمان شد. بروس نمی دانست چه کار کند و کجا پنهان شود؟ ناگهان بروس دریاچه ای عمیق را دید که آبش سیاه و کدر بود. بروس سریع داخل آن پرید. آب دریاچه خیلی سرد بود. بروس یک نفس عمیق کشید و دوباره زیر آب رفت. بروس می دانست که نمی تواند مدت زیادی زیر آب بماند و باید برای نفس گرفتن دوباره سرش را از آب بیرون بیاورد و زنبورها هم حتماً منتظر اون هستند.

بروس شنا کرد و به جای دیگر رفت. وقتی به ساحل رسید، دید که زنبورها در همان جای قبلی هستند. بروس از آب بیرون آمد و به سرعت به سمت جنگل رفت و کندوی عسل را پیدا کرد. بروس با چوب بزرگی کندو را انداخت و آن را با خود به غار برد.

بروس تمام بعد از ظهر و غروب مشغول خوردن عسل بود. عسل خدنگ خیلی خوشمزه و خوش بو بود. بروس فکر می کرد خیلی باهوش است چون توانسته بود زنبورها را فریب دهد.بروس می دانست که هر بار باید از روش جدیدی برای بدست آوردن عسل استفاده کند اما این بار بروس تنها نشست و از خوردن عسل لذت برد.
admin بازدید : 43 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
همشهری: با توجه به اینکه برای پیشگیری از "نشانگان مرک ناگهانی نوزادان" به والدین توصیه می‌شود که برای آنها را به روی شکم نخواباند، و به پشت بخوابانند، در نتیجه پهن شدن سر نوزادان که به آن"nonsynostotic plagiocephaly" می‌گویند، افزوده شده است.

با توجه این که ایمنی نوزاد شما در صدر اولویت‌ها قرار دارد، شما باید همچنان نوزادتان را به پشت بخوابانید، هر چند که سرش به طور گذرا تغییر شکل پیدا کند. وقتی کودک شما به اندازه کافی بزرگ شد که خودش روی شکمش بچرخد، می‌توانید او به او اجازه دهید در این وضعیت بماند. اما حتی در این موقع هم باید او را در ابتدا به پشت بخوابانید.



برخی از موارد پهن‌شدن سر نوزاد نیاز به درمان دارد. برای درمان از وسیله‌ای به نام "باند جمجمه‌ای" استفاده می‌کنند، مانند یک کلاهخود کوچک روی سر نوزد گذاشته می‌شود. اما در بسیاری از نوزادان این عدم تقارن سر با رشد بیشتر سر و متحرک شدن بیشتر نوزاد خود به خود برطرف می‌شود.

یک علت دیگر ایجاد عدم تقارن سر نوزاد، ترجیح نوزاد به خوابیدن به یک طرف است.

بسیاری از نوزادن ترجیح می‌دهند به یک طرف بخوابند. در برخی از نوزادان ممکن است علت این امر، سفت بودن عضلات یک طرف گردن باشد، و متخصص اطفال ممکن است ورزش‌های کششی گردن برای حل این مشکل تجویز کند.

در موارد دیگر، این ترجیح نوزاد به گرداندن سر به یک طرف ممکن است به عوامل محیطی مربوط باشد. برای مثال، اغلب نوزادان به سمت صدای مادرشان برمی‌گردند. بنابراین اگر گهواره نوزاد در کنار تخت‌تان است، می‌توانید نوزاد را از آن طرف گهواره بخوابانید تا هنگامی که صدای شما را می‌شنود، سرش را در جهت مخالف هم بگرداند. صرف زمان زمان شیردادن نوزاد از سینه هم به پیشگیری از تغییر شکل سر نوزاد کمک می‌کند.

خبر خوب این است که اگر این مشکل را زود تشخیص دهند، یعنی هنگامی که سر نوزاد هنوز نرم و شکل پذیر است، انجام اقدامات ساده‌ای مانند آنهایی که در بال ذکر شد، در اغلب موراد موفقیت‌آمیز است.

همچنین باید در این مورد با متخصص اطفال مشورت کنید تا نوزاد را از لحاظ عوارض احتمالی زمینه‌‌ساز تغییر شکل سر او مورد بررسی قرار دارد.
admin بازدید : 28 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: شب شده بود، خورشید خانم پشت کوه ها رفته بود و مینا کوچولو باید مثل همیشه به رختخواب می رفت اما او دوست داشت تا دیر وقت و زمانی که مامان و بابا بیدار بودند، کنارشان بنشیند و با آنها حرف بزند و مثل آنها تلویزیون تماشا کند.

اما مامان هر وقت که مینا از او اجازه میگرفت بیدار بماند، اخم هایش را در هم می کرد و به او می گفت: بچه ها باید شب ها زود به رختخواب بروند و صبح ها هم زود از خواب بیدار شوند . آنها نمی توانند مثل بزرگ ترها تا دیر وقت بیدار باشند. مینا از شنیدن این حرف ناراحت می شد ، او فکر میکرد ، مامان چرا هیچ وقت به او اجازه بیدار ماندن تا دیر وقت را نمی دهد.

آن شب مینا با نارحتی به رختخواب رفت ولی صبح زود وقتی چشم هایش را باز کرد و از اتاقش به آشپزخانه رفت ، با تعجب دید بابا بزرگ و مامان بزرگ به خانه شان آمده اند . مینا خیلی خوشحال شد و خودش را در آغوش مامان بزرگ انداخت . او تا شب در کنار پدر بزرگ و مادر بزرگ نشسته بود و با آنها بازی میکرد.



مینا با خودش فکر می کرد ؛ حتماً امشب که مامان بزرگ و بابا بزرگ به خانه آنها رفته اند ، مامان و بابا به او اجازه می دهند تا دیر وقت بیدار بماند ، ولی وقتی مینا شامش را خورد ، مثل بقیه شب ها مامان از او خواست که مسواک بزند و به رختخوابش برود . مینا که از شنیدن این حرف خیلی ناراحت شده بود ، شروع به گریه و بهانه گیری کرد . او روی پاهای مامان بزرگ نشسته بود و می گفت : دوست ندارم به اتاقم بروم . می خواهم اینجا پیش شما بمانم.

مامان بزرگ از مامان اجازه گرفت تا به اتاق او برود و برایش قصه بگوید . آن وقت بود که مینا و مامان بزرگ با هم به اتاق او رفتند . مینا روی تختش دراز کشید و مامان بزرگ برای او قصه کودکی های خودش را تعریف کرد ، درست همان موقع که به سن مینا بود.

وقتی یک دختر کوچولو بودم درست به سن و اندازه تو ، دلم می خواست مثل بزرگ ترها باشم ؛ مثل آنها تا دیر وقت بیدار بمانم ؛ دوست داشتم هر کاری که آنها انجام می دادند ، را انجام بدهم . به همین خاطر زمانی که با من مخالفت می کردند ، ناراحت می شدم و گریه می کردم . تا این که یک روز مامان به من اجازه داد که آن شب را بیدار باشم . خیلی خوشحال شده بودم با خودم فکر می کردم که آن شب خیلی به من خوش می گذرد و من هم می توانم مثل بزرگترها باشم . اصلاً فکر می کردم ، خیلی بزرگ شده ام.

شب که شد مثل مامان و بابا تا دیر وقت تلویزیون تماشا کردم و با آنها شام خوردم . با این که خوابم گرفته بود ، ولی دلم می خواست بیدار باشم . آخر شب وقتی به رختخواب رفتم ، خیلی خسته بودم . صبح وقتی چشم هایم را باز کردم ، متوجه شدم چقدر دیر شده است . بابا سرکار رفته بود و مامان در آشپزخانه در حال پختن ناهار بود . دیر وقت بود که صبحانه خوردم . موقع ناهار که شد اشتهایی به خوردن ناهار نداشتم . دلم می خواست دوباره بخوابم . برای همین شروع به بهانه گیری کردم تا این که شب بابا به خانه آمد . چون ناهار را دیر خورده بودم ، شام نخوردم.

تازه آن موقع بود که متوجه شدم چرا پدرها و مادرها به بچه هایشان می گویند که باید زود به رختخواب بروند . چون اگر بچه ها دیر شام بخورند و کم بخوابند ، صبح زود روز بعد نمی توانند از خواب بیدار بشوند و اگر چند روز این طور بیدار باشند مریض می شوند.

از شب های بعد خودم بعد از این که شام می خوردم به اتاقم می رفتم . مامان هم که دیده بود متوجه اشتباهم شده ام ، قبل از خواب کنارم می آمد و برایم قصه می گفت ؛ قصه هایی که آن قدر قشنگ بودند که تا صبح خوابشان را می دیدم.

مینا کوچولو بعد از شنیدن قصه کودکی های مادر بزرگ ، تصمیم گرفت شب ها زودتر به خواب برود.

او یاد گرفته بود که اگر تا دیر وقت بیدار بماند چقدر بهانه گیر می شود و هیچ کس از یک بچه بهانه گیر و عصبانی خوشش نمی آید.

مامان هم که متوجه شده بود مینا تصمیم گرفته است شب ها زود به خواب برود تا صبح ها با خوش اخلاقی از خواب بیدار شود ، هرشب کنار او می رفت و برایش یک قصه قشنگ تعریف می کرد قصه ای که مینا کوچولو تا صبح خواب آن را می دید.
admin بازدید : 24 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
همشهری: برای کاستن از خطر انتشار بیماری‌ها بوسیله اسباب‌بازی‌های کودکان باید آنها را به طور منظم ضدعفونی کنید.



برای ضدعفونی‌کردن اسباب‌بازی‌های قابل شستشوی با رنگ بی‌خطر باید آنها را کاملا با آب گرم و صابون بشویید. سپس آنها را کاملا آب بکشید.بعد اسباب بازی‌ها را برای 5 دقیقه در محلول رقیق وایتکس (سه چهارم پیمانه در 4 لیتر آب) بخیسانید.بعد اسباب‌بازی‌ها را آب بکشید و خشک کنید.

admin بازدید : 29 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
شهرزاد: پروین شمشکی تهیه‌کننده با سابقه برنامه‌های کودک و نوجوان تاکید می‌کندحساسیت‌ها در ساخت برنامه‌های کودک از بین رفته و خیلی سطحی به آن نگاه می‌شود. در حالی که باید به بچه‌ها احترام گذاشت و برنامه‌های جذاب برایشان تهیه کرد.

پروین شمشکی، تهیه‌کننده درباره ضعف برنامه‌های کودک و نوجوان گفت: یکی از مسائلی که در حال حاضر زیاد مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بحث تهیه‌کنندگی برنامه‌های کودک و نوجوان است. به یاد دارم من سال 1353 بعد از دادن امتحان تهیه‌کنندگی و مصاحبه وارد سازمان صدا و سیما شدم و بعد از پذیرفته شدن در امتحان ورودی، در دوره‌های کارآموزیی تخصصی هم شرکت کردم. در آن زمان اگر قرار بود تهیه‌کننده‌ برنامه‌ای انتخاب شود، توانایی‌های او مورد محک قرار می‌گرفت که در زمینه کودک و نوجوان می‌تواند بهتر فعالیت کند یا بزرگسال؟ و بعد بر اساس آن برنامه به آنها داده می‌شد.



وی در ادامه افزود: تهیه‌کنندگی کار راحتی نیست، اما در حال حاضر شاهد هستیم که افراد به راحتی وارد این شغل می‌شوند. گرچه تکنولوژی پیشرفت کرده و باید شاهد برنامه‌هایی به مراتب قوی‌تر از گذشته در زمینه کودک و نوجوان باشیم، اما این اتفاق نمی‌افتد. من یکی از مشکلات این عرصه را تهیه‌کننده می‌دانم، چرا که در مرحله اول تهیه‌کننده طراح اولیه یک برنامه کودک و نوجوان است.

این تهیه‌کننده باسابقه خاطرنشان ساخت: به یاد دارم وقتی برنامه "صندوق پست" را تهیه می‌کردم، چقدر همراه ایرج طهماسب و مابقی همکاران سعی می‌کردیم برنامه بسیار جذابی روی آنتن برود تا تاثیر لازم را بر کودکان بگذارد. در آن برنامه به جای اینکه پیام‌ها را مستقیم به بچه‌ها بدهیم، تلاش می‌کردیم کلاه‌قرمزی خودش در کنار آقای مجری (طهماسب) پی به اشتباهاتش ببرد تا برای بچه‌ها هم قابل هضم باشد. برای ساخت یک برنامه کودک باید به دکور، مجری، رنگ، تاثیر شخصیت‌ها، موسیقی و ... خیلی توجه شود تا بتوانیم فرهنگ سازی کنیم.

شمشکی یادآور شد: یکی از وظایف برنامه‌ساز کودک شناخت مخاطب‌ است و تا زمانی که مخاطب کودک و نوجوان را نشناسیم، مسلماً برنامه‌ خوبی هم نمی‌توان ساخت. برنامه‌سازان قدیمی با ساده‌ترین وسائل یک برنامه کودک می‌ساختند. از سوی دیگر در برنامه‌های سعی می‌شد ادب به کودکان آموزش داده شود.

وی ادامه داد: خیلی‌ها به من می‌گویند هنوز هم وقتی نوارهای برنامه‌های قدیمی کودک را برای بچه‌هایمان می‌گذاریم، خودمان هم همراه‌شان می‌نشینم و از دیدن برنامه لذت می‌بریم.

وی اشاره کرد: در حال حاضر در برنامه‌های کودک شاهد هستیم که زیاد ادب و احترام رعایت نمی‌شود، یا حتی برخی مواقع حرف‌های رکیک شنیده می‌شود یا فقط مجری‌ها بالا و پایین می‌رود. آموزش غیر مستقیم اهمیت زیادی دارد که باید مورد توجه برنامه‌سازان کودک هم قرار بگیرد. البته من در مقامی نیستم که کسی را مقصر بدانم، اما احساس می‌کنم حساسیت‌ها در ساخت برنامه‌های کودک از بین رفته و خیلی سطحی در نظر گرفته می‌شود. در حالی که باید به بچه‌ها احترام گذاشت.

این تهیه‌کننده با اشاره به مسابقه‌ای که 16 سال پیش برای بچه‌ها با اجرای شهریاری تهیه کرده بود، گفت: به یاد دارم برای طراحی صحنه و دکور این مسابقه حساسیت زیادی داشتم تا مسابقه برای بچه‌ها هم جذاب باشد. وقتی گفتم دکور این مسابقه 20 میلیون می‌شود، دوستان گفتند چرا این قدر گران؟ باید برای ساخت برنامه کودک و نوجوان هزینه کرد.

شمشکی درباره اینکه چرا در حال حاضر اکثر برنامه‌های کودک و نوجوان متن مناسب ندارد و طراحی دکور هم زیبا نیست، توضیح داد: همان طور که اشاره کردم تهیه‌کننده باید علاقمند به کارش باشد. وقتی کار برای او اهمیت زیادی داشته باشد برای تولید برنامه هم به سراغ کسانی می‌رود که سالها برای کودکان و نوجوانان کار کردند. مثلاً به سراغ نویسندگان خوب می‌رود. وقتی خشت اول درست گذاشته شود، مسلماً می‌توان منتظر یک نتیجه مطلوب باشیم.

پروین شمشکی تهیه‌کنندگی برنامه‌های "صندوق پست"، مسابقات "هوشیار و بیدار"، "کوشش جنبش ورزش"، "ورزش بازی شادی"، "بچه‌های مواظب باشید"، "السون و ولسون"، "نوروزی‌ها"، "مثل زندگی"، "خاله جون کوکب و غنچه"، "بیست" و ... را در کارنامه دارد.


admin بازدید : 39 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
مادر بانو: ترس و تشویش، شیوع اضطراب در کودکان را پایه ریزی می کند و در صورتی که این ترس ها، بیمار گونه نباشد، به صورت طبیعی خود را نشان می دهد. خجالتی و گوشه گیر بودن، جزو شایع ترین اضطراب های اجتماعی کودکان است که می تواند زندگی آنان را مختل کند. کودکان، ترس و اضطراب را از راه شرطی شدن فرا می گیرند. بروز ترس ها در کودکان، قابل پیش بینی نیست و در تمام سنین، یکسان نمی باشد.



نقش خانواده به عنوان عاملی در ایجاد اختلال اضطراب کودکان، همیشه مورد توجه قرار گرفته است. انتقال اضطراب از پدر و مادر به کودک، بر اثر مشاهده و الگوسازی رفتارها صورت می گیرد. بروز ترس ها در کودکان، قابل پیش بینی نیست و در تمام سنین، یکسان نمی باشد.

کودکان می توانند برای مقابله با اضطراب و ناکامی، از روش های دفاعی مانند کناره گیری، انکار کردن، سرکوبی و فرافکنی استفاده کنند. کودک یاد گرفته همیشه از موقعیت ها و شرایط ناراحت کننده و محرک های آزار دهنده، کناره گیری کند تا در آرامش باشد. مکیدن انگشتان و شب ادرای، از علائم اضطراب است که حتی در سنین نوجوانی هم اتفاق می افتد. در واقع وقتی کودک نتواند راه هایی را برای مقابله با اضطراب بجوید، مجبور می شود به زمان خردسالی برگردد.

در مرحله انکار، منکر واقعیت است و آن چه اتفاق افتاده را به نوعی سرپوش می گذارد. در مرحله سرکوبی، تلاش او در جهت فراموشی حالت های اضطراب به کار می رود تا به تدریج آن را از ذهن خود آگاهش دور سازد اما در مرحله فرافکنی، هر حادثه و اتفاقی که در زندگی اش رخ می دهد را به دیگران نسبت می دهد. در نتیجه کودکانی که تمایل شدید به استفاده از مکانیسم های دفاعی در برابر اضطراب دارند، نمی توانند از روابط سالم عاطفی و ذهنی برخوردار باشند. امروزه اضطراب های اجتماعی کودکان، بیش تر به چشم می آید و عامل فرار کودک از اجتماع، مردم، دوستان، مجالس و میهمانی هایی است که در واقع با اضطراب های اجتماعی، بدنی، فکری و رفتاری روبه روست.

نشانه های اضطراب کودک در بعد جسمی (فیزیولوژیک) هم چون بزرگسالان، با تنفس تند، لرزش دست و پا، گرم شدن و سرخی صورت، گرفتگی صدا و تپش قلب، همراه است که با آرام ساختن، قابل اصلاح می باشد و در بعد فکری تلاش کودک بر این است که دیگران از او راضی باشند، تأییدش کنند، طردش نکنند و مهم باشد و اگر غیر از این شود، برایش ناخوشایند است.

در بعد رفتاری، کودک یاد می گیرد خانه برایش مکانی امن است، نیاز به دوست ندارد، از جمع، گریزان و در کوچه و خیابان همیشه سرش پایین است و ترس از نگاه دیگران دارد. به خوبی نمی تواند سؤال کند و جواب دهد و احساس ناامنی می نماید. کودکانی که تمایل شدید به استفاده از مکانیسم های دفاعی در برابر اضطراب دارند، نمی توانند از روابط سالم عاطفی و ذهنی برخوردار باشند.

به طور کلی آموزش کودکان برای مقابله با اضطراب حائز اهمیت است. والدینی که به فرزندان خود اجازه می‌دهند با مشکلات روزمره زندگی مواجه شوند ، به آنها کمک می‌کنند انعطاف پذیری بیشتری پیدا کنند و راهکارهای بهتری را برای کنار آمدن با دشواری‌ها بیابند. والدینی که بیش از اندازه از فرزندان خود حفاظت می‌کنند ، گرایش به اختلال اضطراب را در آنان عملی می‌سازند.

راه‌کارها و پیشنهادها
به منظور رفع عوامل موثر و زمینه‌ساز در ایجاد نگرانی و اضطراب در کودکان ، پیشنهادها و راه‌کارهایی به صورت زیر ارایه می‌گردد:

1- والدین حس اعتماد به نفس و خودباوری را در کودکان تقویت کنند.

2- از بحث و نزاع و دامن زدن به اختلافات به شدت بپرهیزند.

3- اگر می‌خواهند کودکانشان در آینده دچار ناراحتی‌های عصبی – روانی نشوند ، باید به آن‌ها اجازه دهند تااحساسات خود را اعم از مثبت یا منفی اظهار نمایند و به آن‌ها بیاموزند که ”خوب" و ”بد" بودن ربطی به احساسات ندارند ، بلکه به اعمال و رفتار آن‌ها بستگی دارد .

4- عکس‌العمل والدین به گونه‌ای باشد که کودکان از اشتباهات خود پند گیرند.

5- اشتباهات گذشته‌ کودکان را به رخ آنان نگشند.

6- اگر به هر دلیل کودکان را توبیخ یا تنبیه می‌کنند ، حتما علت آن را برایشان توضیح دهند ؛ زیرا اگر کودکان از علت تنبیه آگاه شوند هم به اشتباهات خود پی می‌برند و هم دچار نگرانی نمی‌شوند.

7- والدین باید الگویی از انسان‌های مستقل و آزاد اندیش برای فرزندان خود باشند.

8- بین گفتار و رفتار آن‌ها هماهنگی وجود داشته باشد.

9- به تفریحات و سرگرمی‌های کودکان بها دهند و با آن‌ها هم بازی شوند ؛ زیرا هم بازی شدن فرصتی فراهم می‌سازد که والدین و کودکان در بیان ایده‌ها مشارکت داشته باشند.
10- از مقایسه کودک خود با دیگر کودکان بپرهیزند.

11- و بالاخره بستری مناسب برای ایجاد احساس امنیت و آرامش و درک متقابل یکدیگر در خانواده مهیا سازند.
admin بازدید : 47 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)

تبیان: بستنی با انواع شکل‌ها و مزه‌های مختلف‌اش مورد علاقه بزرگسالان و کودکان بوده و هست. مادران نیز بستنی را جزو برنامه غذایی کودکان در نظر می‌گیرند و اغلب سوال می‌کنند که آیا بستنی برای فرزندشان مفید است یا نه؟ از چه سنی می‌توان به آنها بستنی داد؟

پزشکان توصیه می‌کنند از دادن بستنی به ‌صورت روزانه تا قبل از سن سه سالگی خودداری کنید زیرا تا این سن دادن غذاهای چرب و قندی احتمال چاقی و اضافه وزن را در کودکان افزایش می‌دهد. همچنین دادن بستنی قبل از سه سالگی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به دندان‌ها زده و موجب نرم شدن مینای دندان‌های شیری یا دایمی شود و دندان‌ها را در معرض فرسایش تدریجی و پوسیدگی قرار دهد.

پس از آنجا که کودکان علاقه بسیاری به بستنی دارند، والدین باید بر حسب سن و وضعیت جسمی و سلامت برای آنها بستنی مناسب را انتخاب کنند. بعضی از کودکان به انواع مغز‌ها مثل پسته، بادام و گردو عدم تحمل نشان می‌دهند و برخی نیز نسبت به کاکائو و رنگ‌های شیمیایی حساسیت دارند که در این صورت والدین باید مصرف بستنی حاوی این مواد را قطع کنند.

در ضمن، بعد از سه سالگی بستنی نه به عنوان وعده‌های غذایی بلکه جزیی از غذاهای تکمیلی و به عنوان دسر باید در نظر گرفته شود.

دو تا سه قاشق مرباخوری بستنی ساده که خیلی سرد نباشد کافی است اما حتی این مقدار هم برای کودکانی که استعداد چاقی دارند، توصیه نمی‌شود.

جالب است بدانید میزان کالری انواع بستنی‌ها متفاوت است. بنابراین بر حسب وزن کودک باید نوع مناسب بستنی را انتخاب کرد. زیرا بستنی‌های معمولی چون از شیر، شکر، تخم‌مرغ و مقداری خامه درست شده‌اند، در هر 100 میلی‌لیترشان، 100 کیلوکالری دارند. اما بستنی‌های میوه‌ای و یخی به علت داشتن میوه، آب و شکر کالری کمتری دارند.

نکته مهمی که باید در اینجا به آن اشاره کرد، این است که باید از مصرف بستنی‌های فله‌ای و حاوی مواد رنگی و شیمیایی یا میوه‌های نامطمئن به خصوص در این سنین خودداری شود.

admin بازدید : 34 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
خبرآنلاین: عضو هیئت علمی گروه فلسفه برای کودکان و نوجوان گفت : " ذهن کودک حتی در سن یک سالگی و کمتر از آن نیز قدرت تفکر را داراست. کودکان قادرند حتی در سن پنج و شش سالگی استدلال‌های انتزاعی داشته باشند. "

دکتر سعید ناجی در ادامه افزود : " پرسیدن سوال‌های خوب، بخشی از فلسفه است و پاسخ گفتن به این سوالات بخش بعدی و تکمیلی آن به شمار می‌آید. فلسفه برای کودکان هشت مهارت را به مخاطبان خود می‌آموزد که یکی از مهم‌ترین آنها، روش سوال کردن است. مسایل زمانی طرح می‌شوند که یک پرسش قابل فهم مطرح شود. "



نویسنده کتاب کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان عنوان کرد : " پرسش کردن، به مهارت‌های زبانی و فکری نیاز دارد؛ بنابراین باید واژه‌ها، مفهوم‌سازی و معناسازی را به کودکان آموخت. در این روش به کودکان قالب‌های فکری آموخته می‌شود تا آنان با سهولت بیشتری سوال کرده، سپس استدلال کنند. به بیان دیگر؛ کودکان در این نوع از فلسفه راه رفتن را یاد می‌گیرند، نه مسیر را. "

ناجی درباره نظر روانشناسانی نظیر پیاژه که معتقدند انسان تا دوازده سالگی قادر به فراگیری نیست، این گونه توضیح داد: " آرای پیاژه نظیر سایر نظرات نقد شده و آزمایش‌های علمی انجام شده نشان می‌دهند که ذهن کودک حتی در سن یک سالگی و کمتر از آن نیز قدرت تفکر را داراست. یکی از منتقدان پیاژه، «گرت متیوز» به این نتیجه رسید که کودکان قادرند حتی در سن پنج و شش سالگی استدلال‌های انتزاعی داشته باشند. پیاژه معتقد بود که کودکان نمی‌توانند مسایل انتزاعی را درک کنند و «لیدمن» با تغییر کوچکی این جمله را اصلاح کرد و گفت: «کودکان اگر نخواهند، نمی‌توانند مسایل انتزاعی را درک کنند.» "

دکتر ناجی درباره وجود متودولوژی بیان مفاهیم فلسفی برای کودکان، گفت: " پس از شکل‌گیری مکتبی با نام فلسفه برای کودکان در آمریکا، این مکتب به سایر مناطق رسید و در هر یک از کشورها موارد بسیاری بر آن افزوده شد. به عنوان مثال در مالزی، فلسفه اسلامی نیز به زبان کودکان بازگو می‌شود، اما با وجود تنوع روش‌ها، وحدت نظری میان فعالان این حوزه وجود دارد و آن، اجرای حلقه کندوکاو است که جمعی از کودکان را دربر می‌گیرد. آنان دور هم جمع شده، مربی در کنار آنها قرار می‌گیرد. هدف این جمع نیز تحقیق است. "

وی افزود: " این تأکید وجود دارد که از داستان‌ها باید دیالوگی میان کودکان و نوجوانان به وجود آورد که سپس تبدیل به تأمل شده، به نتیجه برسد و در نهایت به خوداصلاحی مخاطب بیانجامد. این موضوع به ویژه درباره مسایل اخلاقی اهمیت دارد. در این روش کودکان خودشان نتایج را کشف می‌کنند و بنابراین همیشه آن را به خاطر می‌سپارند. "
admin بازدید : 120 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)

شهرزاد: خرید لباس برای کودکان در هر سنی که باشند، اهمیت خاص خود را دارد. در واقع شما نمی توانید برای فرزند خود هر نوع لباسی که دلتان بخواهد بخرید بلکه باید در خرید لباس برای کودک با توجه به سن، نیازهای او و همچنین با توجه به شناختی که از تولیدکننده پوشاک مورد نظر دارید، عمل کنید. تا زمانی که بچه کوچک است، لازم است در خرید نوع و جنس لباس او دقت شود.

پوست کودکان در سن کودکی بسیار لطیف است و باید از لباس هایی برای پوشش آنها استفاده کرد که از الیافی لطیف ساخته شده باشند. بنابراین واضح است که لباس کودک 2 ساله مسلما با لباس کودک 6- 5 ساله تفاوت دارد. تولیدکننده لباس کودک نیز باید به این تفاوتها توجه داشته باشد. این خصیصه ای است که رمز موفقیت تمامی تولیدکنندگان لباس کودک در سراسر جهان است که عملکردی موفق داشته و طرفداران زیادی برای خود دست و پا کرده اند.

مراقب از مادران

یکی از تولیدکنندگان معروف لباس که در سراسر جهان شناخته شده کمپانی mothercare است. این کمپانی که تنها و به صورت اختصاصی به تولید پوشاک و وسایل مورد نیاز مادر و کودک می پردازد و لباسهای سایز کودک و نوجوان را تولید می کند. از مهمترین و موفقترین کمپانی های تولید لباس کودک در سراسر جهان است که می توان به جرات گفت در تمامی فروشگاه های سراسر جهان اجناس آن یافت می شود.

توجه به رنگ، جنس پارچه و تنوع کمی و یکفی در تولیدات این کمپانی را می توان ویژگی اصلی آن دانست. این کمپانی از کالسکه و اسباب بازیهای مخصوص کودکان تا لباس زیر لباس بیرون و حتی البسه مورد نیاز مادران باردار و حتی تجهیزات مورد نیاز دوران بارداری و بچه داری را تولید می کند. آنچه باید هنگام خرید به آن توجه کرد این است که تعدادی از فروشندگان برخی دیگر مار کها را به نام مارک mothercare میفروشند. با مراجعه به سایت اصلی mothercare خواهید دید که نشانی از اغلب مارکهای ادعایی نیست.

فقط لباس

از جمله مارکهای دیگری که حداقل در ایران طرفداران نسبتا زیادی دارد، مارک zeroten است. این کمپانی تولید پوشاک کودکان نیز از سنین کودکی تا نوجوانی را پوشش می دهد. قیمت های این مارک نسبتا ارزانتر از mothercare بوده و کیفیت قابل قبول و خوبی نیز دارد. البته باید در نظر داشت که zeroten در خصوص پوشاک مربوط به سیسمونی دارای محدودیت انتخاب است و تنوع چندان گسترده ای ندارد.

کالسکه و شیشه شیر و لباس

مارک دیگری که می توان گفت در ایران طرفداران زیادی دارد و در فروشگاه های کشور نیز به راحتی یافت می شود، مارک chicco است. این کمپانی یکی از تولیدکنندگان بسیار بزرگ و مشهور لباس کودکان است. کمپانی chicco علاوه بر لباس بچه، وسایلی مانند کالسکه و روروک را نیز تولید میکند. در واقع این کمپانی تمام وسایل و البسه مورد نیاز کودکان را از سنین نوزادی تا 10 سالگی تولید میکند. سیسمونیهای کمپانی chicco نیز در میان مادران ایرانی طرفداران زیادی دارد.

برندهای نسبتا کوچولو

از دیگر مارک هایی که می توان تولیدات آن را در فروشگاه های فروش لباس بچه دید، مارک معروف junior است. کسانی که از لباس های تولیدی این مارک استفاده کرده اند، دوام و مقاومت آنها را مثال زدنی یافته اند. همچنین از دیگر ویژگیهای لباس های تولید این مارک تنوع نسبتا زیاد آنها است. البته گفته می شود قیمت لباس های تولیدی این مارک نسبتا زیاد است.

تولیدی پوشاک بوسینی نیز که در خیلی از نقاط کشور نمایندگی دایر کرده است، لباسهای کودک تولید می کند. البته باید توجه داشت لباس های تولیدی این کمپانی تنها برای سنین 5 سال به بالا است. یکی دیگر از کمپانیهای تولیدکننده لباس کودکان کمپانی معروف moonkids است. این کمپانی که در دهه 70 - 60 میلادی به شهرت رسید ویژگی خاصی دارد و آن اینکه با توجه به فرهنگ و آداب مختلف در سراسر جهان، نوع و مد لباس تنها لباس مخصوص بچه طرح و تولید میکند. البته لبا سهای این کمپانی تولید پوشاک کمتر در بازارهای داخل کشور یافت میشوند اما به ندرت می توان آنها را یافت.

admin بازدید : 32 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)

ایسنا: تیمی از پژوهشگران بریتانیایی عقیده دارند که بر خلاف نتیجه گیرهای گذشته، بازی‌های فکری کامپیوتری نقشی در افزایش قدرت شناختی کودکان ندارند.

نتایج این پژوهش که توسط انجمن تحقیقات پزشکی بریتانیا به عمل آمد، بیانگر این واقعیت بود که نقش این گونه بازیها در خصوص افزایش قدرت استدلال، به خاطر سپردن، طرح و برنامه ریزی و تجزیه و تحلیل‌های بصری و به طور کلی افزایش تواناییهای ذهنی ناچیز است.

این پژوهشگران بر آنند که حتی در افرادی که بیشترین فعالیت را در خصوص این گونه بازیها دارند باز هم پیشرفتی از لحاظ شناخت ذهنی حاصل نخواهد شد.

آنان تاکید دارند که در این میان هدف از انجام این گونه بازیهاست که اهمیت دارد؛ اگر فردی قصد دارد از این طریق تنها لذت و هیجان را تجربه کند مشکلی پیش نمی آید، اما اگر می خواهد از این طریق IQ یا عملکرد ذهنی خود را تقویت کند به بی راهه رفته است.

این نتیجه گیری با انجام آزمایش بر روی سه گروه به عمل آمد، گروهی که به انجام بازیهای استدلالی و حل المسائلی پرداختند، دومین گروه بر بازیهای مربوط به افزایش قدرت توجه، حافظه، ریاضی و ظرفیتهای بصری متمرکز شدند و گروه سوم هم بدون انجام هیچ گونه بازی رایانه ای تنها به جستجو در وب می پرداختند.

در نهایت از تمامی گروهها تستهای شناختی به عمل آمد که به یک نتیجه ساده و شفاف منتهی شد؛ بازیها هیچگونه تاثیری بر قدرت مغزی ندارند.

admin بازدید : 28 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: کودکانی که در گیرو دار فروپاشی رابطه والدینشان گرفتار شده‌اند وضعی اندوهبار و نیاز فراوانی به حمایت عاطفی دارند. سعی کنید هنگام پاسخ دادن به پرسش‌های آنها تا آنجا که می‌توانید صادق باشید؛ این یکی از راه‌هایی است که می‌توانید به کودک بفهمانید با وجود آنچه که بین شما و همسرتان به عنوان یک زوج در جریان است، عشق و علاقه شما به او پابرجاست.



مشکل در هر رابطه‌ی به وجود می‌آید؛ تا زمانی که او از عشق متقابل شما مطمئن است خیالش راحت است، اما وقتی برای اولین بار در می‌یابد که رابطه شما با هم بد شده است ممکن است احساس کند تمام دنیایش به هم ریخته است و دیگر اینکه اگر نتواند به پدر و مادرش متکی باشد پس به دیگران هم نمی‌تواند اعتماد کند. کودکان در چنین موقعیتی احساس ناامنی می‌کنند و ممکن است به رفتار دوران خردسالی برگردند، برای کسب اطمینان دست به شیطنت و شرارت و جلب توجه می‌زنند و تقریبا همیشه خود را به خاطر آنچه که اتفاق افتاده است سرزنش می‌کنند. اگر با همسر خود دچار اختلاف شده‌اید، به کودکتان اطمینان دهید که هر چند با هم توافق ندارید اما هر اتفاقی هم که بیفتد باز هم او را دوست خواهید داشت. اگر در حال رفع کدورت و آشتی هستید، کودکتان را نیز در این امر دخالت دهید تا همه اعضای خانواده با یکدیگر احساس همبستگی کنند.

نیاز به امنیت
جدایی شما دائمی باشد یا موقتی، بسیار ضروری است که کودکانتان درباره آینده خود احساس امنیت کنند. بنابراین به آنها اطمینان دهید که با اینکه پدر یا مادر از آنها دور شده است، باز هم در امنیت خواهند بود.

کودکان اغلب درباره چیزهایی نگران می‌شوند که هرگز به ذهن ما خطور نمی‌کند، مثلا اینکه چه کسی آنها را به مدرسه خواهد برد. همیشه از آنها بپرسید از چه چیز نگران‌اند، همیشه حقیقت را طوری به آنها بگویید که بتوانند بفهمند و اگر به قدر کافی بزرگ شده‌اند آنها را از آنچه که در شرف وقوع است آگاه کنید. هرگز آنها را تا لحظه آخر بی‌اطلاع نگذارید.

کودک شما پیام‌های عاطفی را جذب می‌کند. اگر شما غمگین هستید، احتمالا او نیز غمگین خواهد شد. کودکان نیاز دارند که درباره طلاق و جدایی با آنها صحبت شود. اگر آنها را در بی‌خبری نگه دارید، اعتماد و احترام آنها را از دست خواهید داد.

فکر نکنید کودک شما از آنچه که در جریان است مطلع نخواهد شد، یا سعی نکنید حصاری به دور او بکشید. زیرا اگر کودک فقط بخشی از ماجرا را بداند احساس ناامنی خواهد کرد.

اگر زندگی زناشویی را ترک می‌کنید باید به کودکتان بگویید که عشقتان به او بر جای خود باقی است و به دفعات زیاد او را ملاقات خواهید کرد و به او نامه خواهید نوشت. اگر امکان دارد، تاریخ مشخصی را برای ملاقات با او تعیین کنید و هرگز بدقولی نکنید.

جدایی شما دائمی باشد یا موقتی، بسیار ضروری است که کودکانتان درباره آینده خود احساس امنیت کنند. بنابراین به آنها اطمینان دهید که با اینکه پدر یا مادر از آنها دور شده است، باز هم در امنیت خواهند بود.

پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، سایر اعضای فامیل و دوستان نزدیک می‌توانند با سرزدن‌های مداوم و کمک به حفظ برنامه‌های روزانه کودک، نقش بسیار موثری در اطمینان بخشیدن به کودک ایفا کنند و به او این امید را بدهند که خانواده او هنوز وجود دارد و به او عشق می‌ورزد.

پاسخ برای سنین 4-2
مامان و بابا از هم عصبانی هستند، بنابراین شاید مامان تصمیم بگیرد که مدتی خانه را ترک کند و جای دیگری زندگی کند. مامان از اینکه نمی‌تواند پیش تو بماند واقعا ناراحت است، اما ما هنوز هم تو را خیلی دوست داریم و همیشه نیز همین‌طور خواهد بود. مامان تا جایی که بتواند به دیدن تو خواهد آمد، حداقل هفته‌ای یک‌بار.

پاسخ برای سنین 6-4
در حال حاضر بابا و مامان از هم دلخورند. بابا و مامان‌ها همیشه تا ابد کنار هم نمی‌مانند. بعضی وقت‌ها آنها می‌فهمند که دیگر همدیگر را دوست ندارند. ترک کردن تو برای مامان کار سختی است، چون هنوز هم تو را دوست دارد اما هر هفته به دیدن تو خواهد آمد. یادت باشد که در این قضیه تو مقصر نبودی.

پاسخ برای سنین 8-6
در حال حاضر بابا و مامان جدا از هم زندگی می‌کنند. ما درباره بعضی چیزها با هم توافق نداریم و دوست نداریم دائما از هم عصبانی باشیم، بخصوص که می‌دانیم این مسئله تو را ناراحت می‌کند. ما قصد داریم درباره همه چیز به دقت فکر کنید تا بتوانیم دوباره با هم زندگی کنیم، اما شاید در این کار موفق نشویم. شاید با وجود تمام سعی و تلاشمان به این نتیجه برسیم که دیگر همدیگر را دوست نداریم و نمی‌توانیم با هم زندگی کنیم. مامان هنوز تو را دوست دارد و این مساله تقصیر تو نیست و گناهی نداری. علت اینکه مامان خانه را ترک می‌کند این نیست که تو کار بدی کرده‌ای. من پیش تو می‌مانم و از تو مراقبت می‌کنم، مامان هم هر هفته به دیدن تو خواهد آمد.

پاسخ برای سنین 11- 8
مطمئن باش من و مادر برای ادامه زندگی با هم، هر کاری که می‌توانستیم انجام دادیم. ما نمی‌خواهیم بچه‌هایمان را ناراحت کنیم و دوست داشتیم می‌توانستیم باز هم با شادی در کنار هم زندگی کنیم، اما نتوانستیم. من و مادر دیگر همدیگر را دوست نداریم و این حق مادر توست که سعی کند زندگی جدیدی را شروع کند. او همیشه تو را دوست خواهد داشت و برایت نامه خواهد نوشت، به دیدن تو خواهد آمد و با هم به تعطیلات خواهید رفت رفتن او تقصیر تو نیست و تو به هیچ‌وجه در این مورد گناهی نداری. او خودش می‌خواهد برود. ما دیگر با هم زندگی نمی‌کنیم و از هم جدا خواهیم شد. این بدان معناست که ما دیگر زن و شوهر نیستیم، اما برای همیشه پدر و مادر تو خواهیم بود. ممکن است بعد از این هم کارهایی را با هم انجام دهیم، مثلا با هم به سینما یا پارک برویم.
admin بازدید : 29 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: اگر صاحب فرزند شده باشید حتما ملاحظه کرده اید که کودکان تقریبا از یک و نیم سالگی "نه گفتن" را آغاز کرده و با به کار بردن آن سعی دارند که در برابر والدین و اطرافیان اعلام استقلال کرده و خواسته خود را اجرا کنند به نظر می رسد که این کودکان با هر خواسته منطقی قصد مخالفت داشته و در اصطلاح " ساز مخالف " می زنند. حال فکر می کنید برای کنار آمدن با این شرایط چه باید کرد؟ چرا که گاه این اعلام استقلال کودکان باعث بروز رفتارهای منفی و توجیه ناپذیری که نادرست و غیر منطقی است، می گردد.

در زمان تضادورزی و بدرفتاری کودکتان سعی کنید برای او شرح دهید که به چه دلیل رفتارش نادرست و غیر قابل قبول است.



نمونه های رایج این مخالفت و امتناع کودکان در زمان لباس پوشیدن، سوار شدن در کالسکه و یا هر وسیله نقلیه دیگر، غذا خوردن، بازی کردن با وسایل بازی و .... خود را نشان می دهد. هر چند که این تضادورزی مدت زمان زیادی طول نمی کشد و کم کم کودکان رفتار متعادل تری را اتخاذ می کنند اما بسیار مشاهده شده است که به کار بردن الگوهای تربیتی نادرست و یا حتی بی توجهی به تربیت کودک در این دوره حساس، می تواند عواقب نامطلوبی به همراه داشته باشد.

چگونه در برابر "نه گفتن" کودک خود واکنش نشان دهیم؟
- در مقابل رفتار نادرست کودکتان برخوردی تند نداشته باشید بلکه میانه روی در پیش گرفته و سعی کنید درک کنید که او در حال طی کردن مرحله طبیعی از رشد خود است. بنابراین بر ضد کودک خود رفتار نکنید و با این کار مانع از ایجاد کشمکش خانگی در منزل تان شوید.

- مراقب باشید که کودکتان خیلی خسته و یا گرسنه نماند مثلا به تنظیم وعده های غذایی و استراحت او بسیار توجه کنید و ساعات مشخصی را برای خوابیدن ظهر و شب او قرار دهید.

- شرایطی را فراهم آورید که " نه گفتن " کودکتان به حداقل برسد و درخواستهای مثبت از فرزندتان بکنید. برای مثال بگویید: " در پیاده رو دوچرخه سواری کن" به جای آنکه بگویید:" داخل خیابان بازی نکن"

- اگر می خواهید خواهش کودکتان را رد کنید از این گونه اصطلاحات استفاده کنید:" نظر خوبیه ولی بعدا با هم بازی می کنیم " به جای آنکه بگویید " نه من امروز گرفتارتر از آن هستم که بتوانم با تو بازی کنم "

- اگر کودکتان خیلی بر روی خواسته اش پافشاری می کند و اعصاب شما را در هم میریزد بهتر است که صبور باشید و به خاطر آورید که او در حال سپری کردن مرحله طبیعی رشد کودکی است.

- کودکان نیاز دارند که تا حد امکان کارها ی مربوط به خود را خودشان انجام دهند بنابراین سعی نکنید دایما آنها را کنترل کنید. مثلا به جای اینکه خودتان او را در کالسکه و یا در صندلی مخصوص بنشانید ، اجازه دهید خودش این کار را بکند و یا حتی المقدور تنها به او کمک کنید.

- زمانی که کودکتان دایما با درخواستهای شما مخالفت می کند سعی کنید آرامش خود را حفظ کرده و به آرامی برای او استدلال کنید و دلیل صحبت خود را برای کودکتان شرح دهید اما عصبانی نشوید.

- در برخورد با مخالفتهای دایمی فرزندتان از روشهای هوشمندانه بهره گیرید. مثلا وقتی کودکتان برای پوشیدن کفشهای خود با شما مخالفت می کند بهتر است از این روش استفاده کنید:" ببینم کی زودتر میتونه کفششو بپوشه؟" به جای اینکه از این گفتار استفاده کنید:" همین الان کفشاتو می پوشی یا نه؟"

- به کودک خود فرصت انتخاب دهید و او را در محدودیت قرار ندهید از این طریق امکان "نه گفتن" کودکتان را به حداقل برسانید برای مثال :" سیب دوست داری بخوری یا پرتقال؟"

- زمانی که کودکتان همکاری لازم را با شما دارد او را مورد تشویق قرار دهید.

در برخورد با مخالفتهای دایمی فرزندتان از روشهای هوشمندانه بهره گیرید

- یکی از روشهای بسیار موثر در زمانهایی که کودکتان خیلی بداخلاقی و لجبازی می کند این است که حواس او را پرت کنید مثلا بگویید:" فکر کنم صدای ماشین باباتو شنیدم...".

- زمانی که کودکتان شروع به بدرفتاری و لجبازی می کند مراقب باشید که به کارهای او لبخند نزنید چون به طور ناخودآگاه باعث تقویت رفتارهای نادرست او می شوید.

- در زمان تضادورزی و بدرفتاری کودکتان سعی کنید برای او شرح دهید که به چه دلیل رفتارش نادرست و غیر قابل قبول است. هر چه فرزندتان بزرگتر می شود مسلما بیشتر می تواند بین کارهای خوب و بد تمیز قایل شود اما بهتر است که این موارد را شما به کودکتان آموزش دهید و اجازه ندهید که گاه تجارب سخت، این اصول را به آنها آموزش دهد و به این ترتیب درسهای زندگی برای آنها گران تمام شود. مثلا " اگر به گلدان دست بزنی ممکن است بشکند" و یا "این کتری داغ است ممکن است بسوزی و .."

- در تربیت کودکان از لغات تاخیری بهره ببرید مانند :"شاید بعدا این کار را انجام دهیم " و یا تا زمانی که غذا نخوری نمی توانیم جایی برویم و.."

- روش های رفتاری دیگر را به او پیشنهاد دهید. مثلا "تو نباید روی دیوار نقاشی کنی بلکه بهتر است که از این صفحه کاغذ استفاده کنی".

فراموش نکنید که تربیت کودک از همان لحظات اول تولد وی آغاز می شود اگر از همان ابتدا از روشهای درست تربیتی بهره نبرید ممکن است که در آینده فرزندی لجباز و خودرای داشته باشید.
admin بازدید : 31 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
شهرزاد: طبق یک تحقیق پزشکی درباره مخاطرات سفر، کودکان و نوجوانان به ویژه در سفرهای خارجی بیشتر از سایر توریست ها در خطر ابتلا به بیماری های گوناگون قرار دارند.



توریست‌های کوچک بیشتر در معرض مخاطرات ناشی از سفر هستند
طبق جدیدترین بررسی های انجام شده بیشتر کودکان و نوجوانان که برای دیدار از دوستان و خانواده خود به خارج از کشورسفر می کنند، بدلیل عدم مشاوره های پزشکی پیش از سفر در معرض خطر ابتلا به انواع بیماری های کشنده نظیر هاری و بیماری های دیگری هستند که به سادگی قابل پیش گیری هستند.

بیماری های ناشی از گزش حیوانات و نیز مالاریا دو دونوع عمده بیماری هایی هستند که هرچند به سادگی قابل پیش گیری هستند اما کودکان و نوجوانان بسیاری را در سفرهای خارجی گرفتار می کند.

طبق این بررسی ها که توسط دکتر استفان هاگمن متخصص از بخش بیماری های عموفی اطفال در بیمارستان نیویورک و درمجله کودکان به چاپ رسیده ، از مجموع 1591 کودک زیر 17 سال که دست به سفرهای بین المللی زده اند و پس از بازگشت به کشور به کلینیک های پزشکی مارجعه کرده اند 96 مورد یعنی شش درصد دچار گزش حیوانات و 52 درصد دچار گازگرفتگی و 20 درصد دچار حمله گربه ها و 19 درصد دچار گازگرفتگی به وسیله میمون ها شده بودند.

متخصصان پزشکی که در انجام این برنامه پژوهشی همکاری کرده اند به مسافران توصیه کرده اند که برای حفاظت از کودکان درسفرهای مختلف داخلی و خارجی به ویژه در محوطه های باز طبیعی موارد زیر را مورد توجه و دقت قرار دهند که شامل تزریق واکسن های معمول سفر و به ویژه واکسن ضد مالاریا، استفاده از انواع وسایل محافظت از پوست در برابر آفتاب و نیز کفش های محافظ و آمادگی برای درمان بیماریهای اسهال و عفونت های تنفسی با استفاده از برخی بسته های بهداشتی و پزشکی حاوی انتی بیوتیک است.
admin بازدید : 38 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
واحد‌مرکزی‌خبر: نتایج این تحقیق نشان می دهد کودکانی که بطور مرتب مورد تنبیه قرار می گیرند در مقایسه با کودکانی که هیچگاه تنبیه نمی شوند از پنج سالگی رفتار تهاجمی پیدا می کنند. به گفته پژوهشگران، پرخاشگری، فریاد زدن، تهدید به خرابکاری و بدرفتاری با دیگران از نشانه های رفتار تهاجمی کودکانی است که کتک می خورند.

توصیه می شود بجای تنبیه بدنی، از روش موثر "راندن کودک به گوشه دیوار ” استفاده کنند زیرا این شیوه به کودک فرصت می دهد به رفتار خود و عواقب آن فکر کند.



ادویج آنتیه پزشک معروف کودکان و نماینده حزب حاکم در پارلمان فرانسه نیز در نوامبر گذشته با ارائه لایحه ای خواستار ممنوعیت تنبیه بدنی کودکان در ناحیه باسن شده بود.به دنبال این پیشنهاد ،‌نظرسنجی ها نشان داد ۸۲ درصد فرانسویان مخالف ممنوعیت چنین تنبیهی شدند در حالی که تنها ۱۷ درصد موافقت خود را با ممنوعیت تنبیه بدنی کودکان اعلام داشتند.

گفتنی است سازمان ملل در سال ۲۰۰۵ از فرانسه خواسته بود تنبیهات بدنی را در درون خانواده ها ممنوع کند.


admin بازدید : 65 جمعه 05 تیر 1394 نظرات (0)
سلامت: دراز کشیدن به پهلو با زانوهای خم شده راحت ترین موقعیت برای استراحت شماست با اینکار به پیشگیری و کاهش رگهای واریسی و هموروئید کمک میکنید و همچنین تورم پاها را کاهش میدهید .اینکار همچنین عملکرد قلب شما را آسانتر میمند و اعمال فشار بر روی عروق خونی را کمتر میکند.



به دلیل اینکه برای بدن شما خو گرفتن به زندگی جدید سخت است ممکن است خسته تر از معمول به نظر بیایید و همانطور که کودک شما بزرگتر میشود خستگی شما نیز افزایش پیدا میکند بنابراین باید سعی کنید خواب راحت تری داشته باشید.سعی کنید هر زمان که موقعیت خوبی فراهم شد به استراحت بپردازید.

برخی از پزشکان توصیه می کنند که زنان باردار به پهلوی چپ بخوابند. از آنجا که یکی از آن عروق خونی بزرگ در سمت راست شکم قرار دارد خوابیدن به پهلوی چپ به حفظ رحم شما کمک می کند.دراز کشیدن برپهلوی چپ رساندن جریان خون به جفت و کودک را بهینه سازی میکند. برای راحتی بهتر یک بالش زیر شکم و یکی در میان پاهای خود قرار دهید.

تعداد صفحات : 4

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 146
  • کل نظرات : 5
  • افراد آنلاین : 71
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 78
  • آی پی دیروز : 1
  • بازدید امروز : 100
  • باردید دیروز : 2
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 100
  • بازدید ماه : 100
  • بازدید سال : 2,305
  • بازدید کلی : 18,761