مهر: دبیر همایش سالانه انجمن پزشکان کودکان ایران با اعلام اینکه سالانه هشت میلیون نفر در دنیا به سل مبتلا می‌شوند، گفت:‌ از این تعداد دو میلیون نفر جان خود را از دست می‌دهند که 450 هزار نفرشان را کودکان تشکیل می‌دهند.

دکتر محمدرضا بلورساز در حاشیه برگزاری همایش سالانه انجمن پزشکان کودکان ایران گفت: علایم سل در کودکان به صورت سرفه‌های طولانی مدت، تب، کاهش وزن، بی‌اشتهایی، تب ناشناخته و کاهش رشد شروع می‌شود. والدین باید به محض مشاهده این علایم در کودک به پزشک مراجعه کنند.



وی با اشاره به اینکه این بیماری به راحتی قابل تشخیص و قابل درمان است، گفت: به کمک تست تشخیص سل، رادیوگرافی از ریه و آزمایش از خلط و شیره معده می‌توان سل را تشخیص داد و اقدامات درمانی مناسب را به کار گرفت.

فوق تخصص بیماریهای عفونی و ریه کودکان با اشاره به اینکه مهمترین علت ابتلا به سل در کودکان تماس با فرد مبتلا به سل است، گفت: اگر یکی از اعضای خانواده مبتلا به سل ریوی باشد حتما باید کودکی که در آن خانواده زندگی می‌کند، آزمایش شود.

بلورساز افزود: با هر سرفه فرد مسلول حدود ده هزار ذره میکروب سل در فضا پخش می‌شود و همین امر خطر ابتلا به این بیماری را تا 100 در صد افزایش می‌دهد.

دبیر انجمن پزشکان کودکان ایران با اشاره به اینکه همایش امسال همزمان با صدمین سالگرد تولد دکتر محمد قریب و سی یکمین سال بزرگداشت دکتر قریب برگزار شده است، گفت: حدود 200 مقاله به این کنگره ارایه شده که تعدادی به صورت سخنرانی و تعدادی هم به صورت پوستر پذیرش شده است.

وی افزود: محور اصلی این کنگره سل کودکان، تب در کودکان و کاربرد آنتی بیوتیک‌ها در بیماری‌های عفونی و سل کودکان است.

دبیر انجمن پزشکان کودکان ایران با اشاره به اینکه 30 درصد مقالات ارایه شده به کنگره امسال پژوهشی است، گفت: در طی کنگره مقاله‌های پژوهشی مورد بررسی قرار می‌گیرد و یک مقاله برگزیده انتخاب می‌شود که به این مقاله برگزیده، جایزه‌ای با عنوان جایزه استاد دکتر سید احمد سیادتی اهدا می‌شود. بلورساز افزود: همچنین یک جایزه دیگر با عنوان جایزه استاد دکتر محمد قریب به یکی از اساتید پیشکسوت اهدا می‌شود.

تبیان: بروس خرس بزرگی بود که در جنگلی سرسبز زندگی می کرد. موهای تن بروس قهوه ای تیره بودند و او چهار چنگال بزرگ داشت، روی پوزه اش یک بینی کوچک قرار داشت و چشم هایش رنگ فندقی زیبایی دبودند. بروس بیشتر وقت ها در غارش بود و خیلی کم از آن بیرون می آمد. بروس یک خرس تنبل بود و فقط وقتی گرسنه اش می شد از غار بیرون می آمد. بروس بیشتر وقت ها در غار می خوابید.

یک روز صبح وقتی بروس در حال چرت زدن بود صدای باران را از بیرون شنید. بروس خیلی گرسنه بود. پس از جایش بلند شد، کمی کش و قوس آمد و از غار خارج شد. او به زمین نگاه کرد و دید که همه جا گلی و کثیف شده بود. بروس راه افتاد و کمی بعد همه موهایش خیس خیس شده بودند. او از سرما می لرزید.



بروس به سمت جنگل صنوبر رفت. آن جا تعداد درختان خیلی زیاد بود و اندازه ی آن ها نیز خیلی بلند بود. بنابراین دیگر باران نمی توانست او را خیس کند. بروس به اطرافش نگاه کرد و به دنبال چیزی برای خوردن می گشت. اگر بروس چیزی مثل توت یا فندق برای خوردن پیدا می کرد خیلی خوشحال می شد.

ناگهان بروس در بالای سرش چیزی را دید که از درخت آویزان شده بود. درسته! کندوی عسل بود و چند زنبور دور آن پرواز می کردند. بروس صدای ویز ویز آن ها را می شنید و با خوشحالی گفت " عسل " من عسل خیلی دوست دارم. "

بروس زیر کندوی عسل ایستاد و فکر می کرد چطوری بدون اینکه نیش بخورد کندوی عسل را بردارد. آقا خرسه می دانست که زنبورها برای درست کردن عسل از شهد و گرده های گل های خدنگ استفاده می کنند. آقا خرسه عاشق عسل گل های خدنگ بود.

آقا خرسه یک چوب بزرگ برداشت و شروع کرد به زدن کندوی عسل. زنبورها گیج و عصبانی شدند و به طرف آقا خرسه حمله کردند. آن ها می خواستند نیشش بزنند. به خاطر همین بروس چوبش را انداخت و پا به فرار گذاشت. بروس هر چند وقت یکبار به پشت سرش نگاه می کرد. زنبورها هر لحظه به بروس نزدیک تر می شدند.

بروس فکر کرد که از یک درخت بالا برود اما زنبورها می توانند پرواز کنند و به او برسند و نیشش بزنند. بنابراین این کار را نکرد. کمی بعد به درخت هایی رسید که روی زمین افتاده بودند و سوراخ های بزرگی روی آن ها قرار داشت. بنابراین بروس تصمیم گرفت داخل آن ها پنهان شود، اما زنبورها می توانستند راحت او را پیدا کنند، بنابراین پشیمان شد. بروس نمی دانست چه کار کند و کجا پنهان شود؟ ناگهان بروس دریاچه ای عمیق را دید که آبش سیاه و کدر بود. بروس سریع داخل آن پرید. آب دریاچه خیلی سرد بود. بروس یک نفس عمیق کشید و دوباره زیر آب رفت. بروس می دانست که نمی تواند مدت زیادی زیر آب بماند و باید برای نفس گرفتن دوباره سرش را از آب بیرون بیاورد و زنبورها هم حتماً منتظر اون هستند.

بروس شنا کرد و به جای دیگر رفت. وقتی به ساحل رسید، دید که زنبورها در همان جای قبلی هستند. بروس از آب بیرون آمد و به سرعت به سمت جنگل رفت و کندوی عسل را پیدا کرد. بروس با چوب بزرگی کندو را انداخت و آن را با خود به غار برد.

بروس تمام بعد از ظهر و غروب مشغول خوردن عسل بود. عسل خدنگ خیلی خوشمزه و خوش بو بود. بروس فکر می کرد خیلی باهوش است چون توانسته بود زنبورها را فریب دهد.بروس می دانست که هر بار باید از روش جدیدی برای بدست آوردن عسل استفاده کند اما این بار بروس تنها نشست و از خوردن عسل لذت برد.

همشهری: با توجه به اینکه برای پیشگیری از "نشانگان مرک ناگهانی نوزادان" به والدین توصیه می‌شود که برای آنها را به روی شکم نخواباند، و به پشت بخوابانند، در نتیجه پهن شدن سر نوزادان که به آن"nonsynostotic plagiocephaly" می‌گویند، افزوده شده است.

با توجه این که ایمنی نوزاد شما در صدر اولویت‌ها قرار دارد، شما باید همچنان نوزادتان را به پشت بخوابانید، هر چند که سرش به طور گذرا تغییر شکل پیدا کند. وقتی کودک شما به اندازه کافی بزرگ شد که خودش روی شکمش بچرخد، می‌توانید او به او اجازه دهید در این وضعیت بماند. اما حتی در این موقع هم باید او را در ابتدا به پشت بخوابانید.



برخی از موارد پهن‌شدن سر نوزاد نیاز به درمان دارد. برای درمان از وسیله‌ای به نام "باند جمجمه‌ای" استفاده می‌کنند، مانند یک کلاهخود کوچک روی سر نوزد گذاشته می‌شود. اما در بسیاری از نوزادان این عدم تقارن سر با رشد بیشتر سر و متحرک شدن بیشتر نوزاد خود به خود برطرف می‌شود.

یک علت دیگر ایجاد عدم تقارن سر نوزاد، ترجیح نوزاد به خوابیدن به یک طرف است.

بسیاری از نوزادن ترجیح می‌دهند به یک طرف بخوابند. در برخی از نوزادان ممکن است علت این امر، سفت بودن عضلات یک طرف گردن باشد، و متخصص اطفال ممکن است ورزش‌های کششی گردن برای حل این مشکل تجویز کند.

در موارد دیگر، این ترجیح نوزاد به گرداندن سر به یک طرف ممکن است به عوامل محیطی مربوط باشد. برای مثال، اغلب نوزادان به سمت صدای مادرشان برمی‌گردند. بنابراین اگر گهواره نوزاد در کنار تخت‌تان است، می‌توانید نوزاد را از آن طرف گهواره بخوابانید تا هنگامی که صدای شما را می‌شنود، سرش را در جهت مخالف هم بگرداند. صرف زمان زمان شیردادن نوزاد از سینه هم به پیشگیری از تغییر شکل سر نوزاد کمک می‌کند.

خبر خوب این است که اگر این مشکل را زود تشخیص دهند، یعنی هنگامی که سر نوزاد هنوز نرم و شکل پذیر است، انجام اقدامات ساده‌ای مانند آنهایی که در بال ذکر شد، در اغلب موراد موفقیت‌آمیز است.

همچنین باید در این مورد با متخصص اطفال مشورت کنید تا نوزاد را از لحاظ عوارض احتمالی زمینه‌‌ساز تغییر شکل سر او مورد بررسی قرار دارد.

تبیان: شب شده بود، خورشید خانم پشت کوه ها رفته بود و مینا کوچولو باید مثل همیشه به رختخواب می رفت اما او دوست داشت تا دیر وقت و زمانی که مامان و بابا بیدار بودند، کنارشان بنشیند و با آنها حرف بزند و مثل آنها تلویزیون تماشا کند.

اما مامان هر وقت که مینا از او اجازه میگرفت بیدار بماند، اخم هایش را در هم می کرد و به او می گفت: بچه ها باید شب ها زود به رختخواب بروند و صبح ها هم زود از خواب بیدار شوند . آنها نمی توانند مثل بزرگ ترها تا دیر وقت بیدار باشند. مینا از شنیدن این حرف ناراحت می شد ، او فکر میکرد ، مامان چرا هیچ وقت به او اجازه بیدار ماندن تا دیر وقت را نمی دهد.

آن شب مینا با نارحتی به رختخواب رفت ولی صبح زود وقتی چشم هایش را باز کرد و از اتاقش به آشپزخانه رفت ، با تعجب دید بابا بزرگ و مامان بزرگ به خانه شان آمده اند . مینا خیلی خوشحال شد و خودش را در آغوش مامان بزرگ انداخت . او تا شب در کنار پدر بزرگ و مادر بزرگ نشسته بود و با آنها بازی میکرد.



مینا با خودش فکر می کرد ؛ حتماً امشب که مامان بزرگ و بابا بزرگ به خانه آنها رفته اند ، مامان و بابا به او اجازه می دهند تا دیر وقت بیدار بماند ، ولی وقتی مینا شامش را خورد ، مثل بقیه شب ها مامان از او خواست که مسواک بزند و به رختخوابش برود . مینا که از شنیدن این حرف خیلی ناراحت شده بود ، شروع به گریه و بهانه گیری کرد . او روی پاهای مامان بزرگ نشسته بود و می گفت : دوست ندارم به اتاقم بروم . می خواهم اینجا پیش شما بمانم.

مامان بزرگ از مامان اجازه گرفت تا به اتاق او برود و برایش قصه بگوید . آن وقت بود که مینا و مامان بزرگ با هم به اتاق او رفتند . مینا روی تختش دراز کشید و مامان بزرگ برای او قصه کودکی های خودش را تعریف کرد ، درست همان موقع که به سن مینا بود.

وقتی یک دختر کوچولو بودم درست به سن و اندازه تو ، دلم می خواست مثل بزرگ ترها باشم ؛ مثل آنها تا دیر وقت بیدار بمانم ؛ دوست داشتم هر کاری که آنها انجام می دادند ، را انجام بدهم . به همین خاطر زمانی که با من مخالفت می کردند ، ناراحت می شدم و گریه می کردم . تا این که یک روز مامان به من اجازه داد که آن شب را بیدار باشم . خیلی خوشحال شده بودم با خودم فکر می کردم که آن شب خیلی به من خوش می گذرد و من هم می توانم مثل بزرگترها باشم . اصلاً فکر می کردم ، خیلی بزرگ شده ام.

شب که شد مثل مامان و بابا تا دیر وقت تلویزیون تماشا کردم و با آنها شام خوردم . با این که خوابم گرفته بود ، ولی دلم می خواست بیدار باشم . آخر شب وقتی به رختخواب رفتم ، خیلی خسته بودم . صبح وقتی چشم هایم را باز کردم ، متوجه شدم چقدر دیر شده است . بابا سرکار رفته بود و مامان در آشپزخانه در حال پختن ناهار بود . دیر وقت بود که صبحانه خوردم . موقع ناهار که شد اشتهایی به خوردن ناهار نداشتم . دلم می خواست دوباره بخوابم . برای همین شروع به بهانه گیری کردم تا این که شب بابا به خانه آمد . چون ناهار را دیر خورده بودم ، شام نخوردم.

تازه آن موقع بود که متوجه شدم چرا پدرها و مادرها به بچه هایشان می گویند که باید زود به رختخواب بروند . چون اگر بچه ها دیر شام بخورند و کم بخوابند ، صبح زود روز بعد نمی توانند از خواب بیدار بشوند و اگر چند روز این طور بیدار باشند مریض می شوند.

از شب های بعد خودم بعد از این که شام می خوردم به اتاقم می رفتم . مامان هم که دیده بود متوجه اشتباهم شده ام ، قبل از خواب کنارم می آمد و برایم قصه می گفت ؛ قصه هایی که آن قدر قشنگ بودند که تا صبح خوابشان را می دیدم.

مینا کوچولو بعد از شنیدن قصه کودکی های مادر بزرگ ، تصمیم گرفت شب ها زودتر به خواب برود.

او یاد گرفته بود که اگر تا دیر وقت بیدار بماند چقدر بهانه گیر می شود و هیچ کس از یک بچه بهانه گیر و عصبانی خوشش نمی آید.

مامان هم که متوجه شده بود مینا تصمیم گرفته است شب ها زود به خواب برود تا صبح ها با خوش اخلاقی از خواب بیدار شود ، هرشب کنار او می رفت و برایش یک قصه قشنگ تعریف می کرد قصه ای که مینا کوچولو تا صبح خواب آن را می دید.

همشهری: برای کاستن از خطر انتشار بیماری‌ها بوسیله اسباب‌بازی‌های کودکان باید آنها را به طور منظم ضدعفونی کنید.



برای ضدعفونی‌کردن اسباب‌بازی‌های قابل شستشوی با رنگ بی‌خطر باید آنها را کاملا با آب گرم و صابون بشویید. سپس آنها را کاملا آب بکشید.بعد اسباب بازی‌ها را برای 5 دقیقه در محلول رقیق وایتکس (سه چهارم پیمانه در 4 لیتر آب) بخیسانید.بعد اسباب‌بازی‌ها را آب بکشید و خشک کنید.

شهرزاد: پروین شمشکی تهیه‌کننده با سابقه برنامه‌های کودک و نوجوان تاکید می‌کندحساسیت‌ها در ساخت برنامه‌های کودک از بین رفته و خیلی سطحی به آن نگاه می‌شود. در حالی که باید به بچه‌ها احترام گذاشت و برنامه‌های جذاب برایشان تهیه کرد.

پروین شمشکی، تهیه‌کننده درباره ضعف برنامه‌های کودک و نوجوان گفت: یکی از مسائلی که در حال حاضر زیاد مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بحث تهیه‌کنندگی برنامه‌های کودک و نوجوان است. به یاد دارم من سال 1353 بعد از دادن امتحان تهیه‌کنندگی و مصاحبه وارد سازمان صدا و سیما شدم و بعد از پذیرفته شدن در امتحان ورودی، در دوره‌های کارآموزیی تخصصی هم شرکت کردم. در آن زمان اگر قرار بود تهیه‌کننده‌ برنامه‌ای انتخاب شود، توانایی‌های او مورد محک قرار می‌گرفت که در زمینه کودک و نوجوان می‌تواند بهتر فعالیت کند یا بزرگسال؟ و بعد بر اساس آن برنامه به آنها داده می‌شد.



وی در ادامه افزود: تهیه‌کنندگی کار راحتی نیست، اما در حال حاضر شاهد هستیم که افراد به راحتی وارد این شغل می‌شوند. گرچه تکنولوژی پیشرفت کرده و باید شاهد برنامه‌هایی به مراتب قوی‌تر از گذشته در زمینه کودک و نوجوان باشیم، اما این اتفاق نمی‌افتد. من یکی از مشکلات این عرصه را تهیه‌کننده می‌دانم، چرا که در مرحله اول تهیه‌کننده طراح اولیه یک برنامه کودک و نوجوان است.

این تهیه‌کننده باسابقه خاطرنشان ساخت: به یاد دارم وقتی برنامه "صندوق پست" را تهیه می‌کردم، چقدر همراه ایرج طهماسب و مابقی همکاران سعی می‌کردیم برنامه بسیار جذابی روی آنتن برود تا تاثیر لازم را بر کودکان بگذارد. در آن برنامه به جای اینکه پیام‌ها را مستقیم به بچه‌ها بدهیم، تلاش می‌کردیم کلاه‌قرمزی خودش در کنار آقای مجری (طهماسب) پی به اشتباهاتش ببرد تا برای بچه‌ها هم قابل هضم باشد. برای ساخت یک برنامه کودک باید به دکور، مجری، رنگ، تاثیر شخصیت‌ها، موسیقی و ... خیلی توجه شود تا بتوانیم فرهنگ سازی کنیم.

شمشکی یادآور شد: یکی از وظایف برنامه‌ساز کودک شناخت مخاطب‌ است و تا زمانی که مخاطب کودک و نوجوان را نشناسیم، مسلماً برنامه‌ خوبی هم نمی‌توان ساخت. برنامه‌سازان قدیمی با ساده‌ترین وسائل یک برنامه کودک می‌ساختند. از سوی دیگر در برنامه‌های سعی می‌شد ادب به کودکان آموزش داده شود.

وی ادامه داد: خیلی‌ها به من می‌گویند هنوز هم وقتی نوارهای برنامه‌های قدیمی کودک را برای بچه‌هایمان می‌گذاریم، خودمان هم همراه‌شان می‌نشینم و از دیدن برنامه لذت می‌بریم.

وی اشاره کرد: در حال حاضر در برنامه‌های کودک شاهد هستیم که زیاد ادب و احترام رعایت نمی‌شود، یا حتی برخی مواقع حرف‌های رکیک شنیده می‌شود یا فقط مجری‌ها بالا و پایین می‌رود. آموزش غیر مستقیم اهمیت زیادی دارد که باید مورد توجه برنامه‌سازان کودک هم قرار بگیرد. البته من در مقامی نیستم که کسی را مقصر بدانم، اما احساس می‌کنم حساسیت‌ها در ساخت برنامه‌های کودک از بین رفته و خیلی سطحی در نظر گرفته می‌شود. در حالی که باید به بچه‌ها احترام گذاشت.

این تهیه‌کننده با اشاره به مسابقه‌ای که 16 سال پیش برای بچه‌ها با اجرای شهریاری تهیه کرده بود، گفت: به یاد دارم برای طراحی صحنه و دکور این مسابقه حساسیت زیادی داشتم تا مسابقه برای بچه‌ها هم جذاب باشد. وقتی گفتم دکور این مسابقه 20 میلیون می‌شود، دوستان گفتند چرا این قدر گران؟ باید برای ساخت برنامه کودک و نوجوان هزینه کرد.

شمشکی درباره اینکه چرا در حال حاضر اکثر برنامه‌های کودک و نوجوان متن مناسب ندارد و طراحی دکور هم زیبا نیست، توضیح داد: همان طور که اشاره کردم تهیه‌کننده باید علاقمند به کارش باشد. وقتی کار برای او اهمیت زیادی داشته باشد برای تولید برنامه هم به سراغ کسانی می‌رود که سالها برای کودکان و نوجوانان کار کردند. مثلاً به سراغ نویسندگان خوب می‌رود. وقتی خشت اول درست گذاشته شود، مسلماً می‌توان منتظر یک نتیجه مطلوب باشیم.

پروین شمشکی تهیه‌کنندگی برنامه‌های "صندوق پست"، مسابقات "هوشیار و بیدار"، "کوشش جنبش ورزش"، "ورزش بازی شادی"، "بچه‌های مواظب باشید"، "السون و ولسون"، "نوروزی‌ها"، "مثل زندگی"، "خاله جون کوکب و غنچه"، "بیست" و ... را در کارنامه دارد.

مادر بانو: ترس و تشویش، شیوع اضطراب در کودکان را پایه ریزی می کند و در صورتی که این ترس ها، بیمار گونه نباشد، به صورت طبیعی خود را نشان می دهد. خجالتی و گوشه گیر بودن، جزو شایع ترین اضطراب های اجتماعی کودکان است که می تواند زندگی آنان را مختل کند. کودکان، ترس و اضطراب را از راه شرطی شدن فرا می گیرند. بروز ترس ها در کودکان، قابل پیش بینی نیست و در تمام سنین، یکسان نمی باشد.



نقش خانواده به عنوان عاملی در ایجاد اختلال اضطراب کودکان، همیشه مورد توجه قرار گرفته است. انتقال اضطراب از پدر و مادر به کودک، بر اثر مشاهده و الگوسازی رفتارها صورت می گیرد. بروز ترس ها در کودکان، قابل پیش بینی نیست و در تمام سنین، یکسان نمی باشد.

کودکان می توانند برای مقابله با اضطراب و ناکامی، از روش های دفاعی مانند کناره گیری، انکار کردن، سرکوبی و فرافکنی استفاده کنند. کودک یاد گرفته همیشه از موقعیت ها و شرایط ناراحت کننده و محرک های آزار دهنده، کناره گیری کند تا در آرامش باشد. مکیدن انگشتان و شب ادرای، از علائم اضطراب است که حتی در سنین نوجوانی هم اتفاق می افتد. در واقع وقتی کودک نتواند راه هایی را برای مقابله با اضطراب بجوید، مجبور می شود به زمان خردسالی برگردد.

در مرحله انکار، منکر واقعیت است و آن چه اتفاق افتاده را به نوعی سرپوش می گذارد. در مرحله سرکوبی، تلاش او در جهت فراموشی حالت های اضطراب به کار می رود تا به تدریج آن را از ذهن خود آگاهش دور سازد اما در مرحله فرافکنی، هر حادثه و اتفاقی که در زندگی اش رخ می دهد را به دیگران نسبت می دهد. در نتیجه کودکانی که تمایل شدید به استفاده از مکانیسم های دفاعی در برابر اضطراب دارند، نمی توانند از روابط سالم عاطفی و ذهنی برخوردار باشند. امروزه اضطراب های اجتماعی کودکان، بیش تر به چشم می آید و عامل فرار کودک از اجتماع، مردم، دوستان، مجالس و میهمانی هایی است که در واقع با اضطراب های اجتماعی، بدنی، فکری و رفتاری روبه روست.

نشانه های اضطراب کودک در بعد جسمی (فیزیولوژیک) هم چون بزرگسالان، با تنفس تند، لرزش دست و پا، گرم شدن و سرخی صورت، گرفتگی صدا و تپش قلب، همراه است که با آرام ساختن، قابل اصلاح می باشد و در بعد فکری تلاش کودک بر این است که دیگران از او راضی باشند، تأییدش کنند، طردش نکنند و مهم باشد و اگر غیر از این شود، برایش ناخوشایند است.

در بعد رفتاری، کودک یاد می گیرد خانه برایش مکانی امن است، نیاز به دوست ندارد، از جمع، گریزان و در کوچه و خیابان همیشه سرش پایین است و ترس از نگاه دیگران دارد. به خوبی نمی تواند سؤال کند و جواب دهد و احساس ناامنی می نماید. کودکانی که تمایل شدید به استفاده از مکانیسم های دفاعی در برابر اضطراب دارند، نمی توانند از روابط سالم عاطفی و ذهنی برخوردار باشند.

به طور کلی آموزش کودکان برای مقابله با اضطراب حائز اهمیت است. والدینی که به فرزندان خود اجازه می‌دهند با مشکلات روزمره زندگی مواجه شوند ، به آنها کمک می‌کنند انعطاف پذیری بیشتری پیدا کنند و راهکارهای بهتری را برای کنار آمدن با دشواری‌ها بیابند. والدینی که بیش از اندازه از فرزندان خود حفاظت می‌کنند ، گرایش به اختلال اضطراب را در آنان عملی می‌سازند.

راه‌کارها و پیشنهادها
به منظور رفع عوامل موثر و زمینه‌ساز در ایجاد نگرانی و اضطراب در کودکان ، پیشنهادها و راه‌کارهایی به صورت زیر ارایه می‌گردد:

1- والدین حس اعتماد به نفس و خودباوری را در کودکان تقویت کنند.

2- از بحث و نزاع و دامن زدن به اختلافات به شدت بپرهیزند.

3- اگر می‌خواهند کودکانشان در آینده دچار ناراحتی‌های عصبی – روانی نشوند ، باید به آن‌ها اجازه دهند تااحساسات خود را اعم از مثبت یا منفی اظهار نمایند و به آن‌ها بیاموزند که ”خوب" و ”بد" بودن ربطی به احساسات ندارند ، بلکه به اعمال و رفتار آن‌ها بستگی دارد .

4- عکس‌العمل والدین به گونه‌ای باشد که کودکان از اشتباهات خود پند گیرند.

5- اشتباهات گذشته‌ کودکان را به رخ آنان نگشند.

6- اگر به هر دلیل کودکان را توبیخ یا تنبیه می‌کنند ، حتما علت آن را برایشان توضیح دهند ؛ زیرا اگر کودکان از علت تنبیه آگاه شوند هم به اشتباهات خود پی می‌برند و هم دچار نگرانی نمی‌شوند.

7- والدین باید الگویی از انسان‌های مستقل و آزاد اندیش برای فرزندان خود باشند.

8- بین گفتار و رفتار آن‌ها هماهنگی وجود داشته باشد.

9- به تفریحات و سرگرمی‌های کودکان بها دهند و با آن‌ها هم بازی شوند ؛ زیرا هم بازی شدن فرصتی فراهم می‌سازد که والدین و کودکان در بیان ایده‌ها مشارکت داشته باشند.
10- از مقایسه کودک خود با دیگر کودکان بپرهیزند.

11- و بالاخره بستری مناسب برای ایجاد احساس امنیت و آرامش و درک متقابل یکدیگر در خانواده مهیا سازند.

تبیان: بستنی با انواع شکل‌ها و مزه‌های مختلف‌اش مورد علاقه بزرگسالان و کودکان بوده و هست. مادران نیز بستنی را جزو برنامه غذایی کودکان در نظر می‌گیرند و اغلب سوال می‌کنند که آیا بستنی برای فرزندشان مفید است یا نه؟ از چه سنی می‌توان به آنها بستنی داد؟

پزشکان توصیه می‌کنند از دادن بستنی به ‌صورت روزانه تا قبل از سن سه سالگی خودداری کنید زیرا تا این سن دادن غذاهای چرب و قندی احتمال چاقی و اضافه وزن را در کودکان افزایش می‌دهد. همچنین دادن بستنی قبل از سه سالگی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به دندان‌ها زده و موجب نرم شدن مینای دندان‌های شیری یا دایمی شود و دندان‌ها را در معرض فرسایش تدریجی و پوسیدگی قرار دهد.

پس از آنجا که کودکان علاقه بسیاری به بستنی دارند، والدین باید بر حسب سن و وضعیت جسمی و سلامت برای آنها بستنی مناسب را انتخاب کنند. بعضی از کودکان به انواع مغز‌ها مثل پسته، بادام و گردو عدم تحمل نشان می‌دهند و برخی نیز نسبت به کاکائو و رنگ‌های شیمیایی حساسیت دارند که در این صورت والدین باید مصرف بستنی حاوی این مواد را قطع کنند.

در ضمن، بعد از سه سالگی بستنی نه به عنوان وعده‌های غذایی بلکه جزیی از غذاهای تکمیلی و به عنوان دسر باید در نظر گرفته شود.

دو تا سه قاشق مرباخوری بستنی ساده که خیلی سرد نباشد کافی است اما حتی این مقدار هم برای کودکانی که استعداد چاقی دارند، توصیه نمی‌شود.

جالب است بدانید میزان کالری انواع بستنی‌ها متفاوت است. بنابراین بر حسب وزن کودک باید نوع مناسب بستنی را انتخاب کرد. زیرا بستنی‌های معمولی چون از شیر، شکر، تخم‌مرغ و مقداری خامه درست شده‌اند، در هر 100 میلی‌لیترشان، 100 کیلوکالری دارند. اما بستنی‌های میوه‌ای و یخی به علت داشتن میوه، آب و شکر کالری کمتری دارند.

نکته مهمی که باید در اینجا به آن اشاره کرد، این است که باید از مصرف بستنی‌های فله‌ای و حاوی مواد رنگی و شیمیایی یا میوه‌های نامطمئن به خصوص در این سنین خودداری شود.

خبرآنلاین: عضو هیئت علمی گروه فلسفه برای کودکان و نوجوان گفت : " ذهن کودک حتی در سن یک سالگی و کمتر از آن نیز قدرت تفکر را داراست. کودکان قادرند حتی در سن پنج و شش سالگی استدلال‌های انتزاعی داشته باشند. "

دکتر سعید ناجی در ادامه افزود : " پرسیدن سوال‌های خوب، بخشی از فلسفه است و پاسخ گفتن به این سوالات بخش بعدی و تکمیلی آن به شمار می‌آید. فلسفه برای کودکان هشت مهارت را به مخاطبان خود می‌آموزد که یکی از مهم‌ترین آنها، روش سوال کردن است. مسایل زمانی طرح می‌شوند که یک پرسش قابل فهم مطرح شود. "



نویسنده کتاب کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان عنوان کرد : " پرسش کردن، به مهارت‌های زبانی و فکری نیاز دارد؛ بنابراین باید واژه‌ها، مفهوم‌سازی و معناسازی را به کودکان آموخت. در این روش به کودکان قالب‌های فکری آموخته می‌شود تا آنان با سهولت بیشتری سوال کرده، سپس استدلال کنند. به بیان دیگر؛ کودکان در این نوع از فلسفه راه رفتن را یاد می‌گیرند، نه مسیر را. "

ناجی درباره نظر روانشناسانی نظیر پیاژه که معتقدند انسان تا دوازده سالگی قادر به فراگیری نیست، این گونه توضیح داد: " آرای پیاژه نظیر سایر نظرات نقد شده و آزمایش‌های علمی انجام شده نشان می‌دهند که ذهن کودک حتی در سن یک سالگی و کمتر از آن نیز قدرت تفکر را داراست. یکی از منتقدان پیاژه، «گرت متیوز» به این نتیجه رسید که کودکان قادرند حتی در سن پنج و شش سالگی استدلال‌های انتزاعی داشته باشند. پیاژه معتقد بود که کودکان نمی‌توانند مسایل انتزاعی را درک کنند و «لیدمن» با تغییر کوچکی این جمله را اصلاح کرد و گفت: «کودکان اگر نخواهند، نمی‌توانند مسایل انتزاعی را درک کنند.» "

دکتر ناجی درباره وجود متودولوژی بیان مفاهیم فلسفی برای کودکان، گفت: " پس از شکل‌گیری مکتبی با نام فلسفه برای کودکان در آمریکا، این مکتب به سایر مناطق رسید و در هر یک از کشورها موارد بسیاری بر آن افزوده شد. به عنوان مثال در مالزی، فلسفه اسلامی نیز به زبان کودکان بازگو می‌شود، اما با وجود تنوع روش‌ها، وحدت نظری میان فعالان این حوزه وجود دارد و آن، اجرای حلقه کندوکاو است که جمعی از کودکان را دربر می‌گیرد. آنان دور هم جمع شده، مربی در کنار آنها قرار می‌گیرد. هدف این جمع نیز تحقیق است. "

وی افزود: " این تأکید وجود دارد که از داستان‌ها باید دیالوگی میان کودکان و نوجوانان به وجود آورد که سپس تبدیل به تأمل شده، به نتیجه برسد و در نهایت به خوداصلاحی مخاطب بیانجامد. این موضوع به ویژه درباره مسایل اخلاقی اهمیت دارد. در این روش کودکان خودشان نتایج را کشف می‌کنند و بنابراین همیشه آن را به خاطر می‌سپارند. "

شهرزاد: خرید لباس برای کودکان در هر سنی که باشند، اهمیت خاص خود را دارد. در واقع شما نمی توانید برای فرزند خود هر نوع لباسی که دلتان بخواهد بخرید بلکه باید در خرید لباس برای کودک با توجه به سن، نیازهای او و همچنین با توجه به شناختی که از تولیدکننده پوشاک مورد نظر دارید، عمل کنید. تا زمانی که بچه کوچک است، لازم است در خرید نوع و جنس لباس او دقت شود.

پوست کودکان در سن کودکی بسیار لطیف است و باید از لباس هایی برای پوشش آنها استفاده کرد که از الیافی لطیف ساخته شده باشند. بنابراین واضح است که لباس کودک 2 ساله مسلما با لباس کودک 6- 5 ساله تفاوت دارد. تولیدکننده لباس کودک نیز باید به این تفاوتها توجه داشته باشد. این خصیصه ای است که رمز موفقیت تمامی تولیدکنندگان لباس کودک در سراسر جهان است که عملکردی موفق داشته و طرفداران زیادی برای خود دست و پا کرده اند.

مراقب از مادران

یکی از تولیدکنندگان معروف لباس که در سراسر جهان شناخته شده کمپانی mothercare است. این کمپانی که تنها و به صورت اختصاصی به تولید پوشاک و وسایل مورد نیاز مادر و کودک می پردازد و لباسهای سایز کودک و نوجوان را تولید می کند. از مهمترین و موفقترین کمپانی های تولید لباس کودک در سراسر جهان است که می توان به جرات گفت در تمامی فروشگاه های سراسر جهان اجناس آن یافت می شود.

توجه به رنگ، جنس پارچه و تنوع کمی و یکفی در تولیدات این کمپانی را می توان ویژگی اصلی آن دانست. این کمپانی از کالسکه و اسباب بازیهای مخصوص کودکان تا لباس زیر لباس بیرون و حتی البسه مورد نیاز مادران باردار و حتی تجهیزات مورد نیاز دوران بارداری و بچه داری را تولید می کند. آنچه باید هنگام خرید به آن توجه کرد این است که تعدادی از فروشندگان برخی دیگر مار کها را به نام مارک mothercare میفروشند. با مراجعه به سایت اصلی mothercare خواهید دید که نشانی از اغلب مارکهای ادعایی نیست.

فقط لباس

از جمله مارکهای دیگری که حداقل در ایران طرفداران نسبتا زیادی دارد، مارک zeroten است. این کمپانی تولید پوشاک کودکان نیز از سنین کودکی تا نوجوانی را پوشش می دهد. قیمت های این مارک نسبتا ارزانتر از mothercare بوده و کیفیت قابل قبول و خوبی نیز دارد. البته باید در نظر داشت که zeroten در خصوص پوشاک مربوط به سیسمونی دارای محدودیت انتخاب است و تنوع چندان گسترده ای ندارد.

کالسکه و شیشه شیر و لباس

مارک دیگری که می توان گفت در ایران طرفداران زیادی دارد و در فروشگاه های کشور نیز به راحتی یافت می شود، مارک chicco است. این کمپانی یکی از تولیدکنندگان بسیار بزرگ و مشهور لباس کودکان است. کمپانی chicco علاوه بر لباس بچه، وسایلی مانند کالسکه و روروک را نیز تولید میکند. در واقع این کمپانی تمام وسایل و البسه مورد نیاز کودکان را از سنین نوزادی تا 10 سالگی تولید میکند. سیسمونیهای کمپانی chicco نیز در میان مادران ایرانی طرفداران زیادی دارد.

برندهای نسبتا کوچولو

از دیگر مارک هایی که می توان تولیدات آن را در فروشگاه های فروش لباس بچه دید، مارک معروف junior است. کسانی که از لباس های تولیدی این مارک استفاده کرده اند، دوام و مقاومت آنها را مثال زدنی یافته اند. همچنین از دیگر ویژگیهای لباس های تولید این مارک تنوع نسبتا زیاد آنها است. البته گفته می شود قیمت لباس های تولیدی این مارک نسبتا زیاد است.

تولیدی پوشاک بوسینی نیز که در خیلی از نقاط کشور نمایندگی دایر کرده است، لباسهای کودک تولید می کند. البته باید توجه داشت لباس های تولیدی این کمپانی تنها برای سنین 5 سال به بالا است. یکی دیگر از کمپانیهای تولیدکننده لباس کودکان کمپانی معروف moonkids است. این کمپانی که در دهه 70 - 60 میلادی به شهرت رسید ویژگی خاصی دارد و آن اینکه با توجه به فرهنگ و آداب مختلف در سراسر جهان، نوع و مد لباس تنها لباس مخصوص بچه طرح و تولید میکند. البته لبا سهای این کمپانی تولید پوشاک کمتر در بازارهای داخل کشور یافت میشوند اما به ندرت می توان آنها را یافت.