loading...
اطفال و کودکان
admin بازدید : 38 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: بخواهید یا نخواهید، مسخره کردن و دست‌انداختن یکدیگر، واقعیت زندگی‌ یا دست‌کم زندگی پیش از بلوغ است. دیر یا زود، همه بچه‌ها خواهند آموخت که کلمات قدرت فوق‌العاده ‌ای دارند، و همانطور که شاید خودتان تا کنون پی برده باشید، احتمال زود رخ دادن این قضیه بسیار است.

در حال حاضر کودک مهد‌کودکی شما سرگرم کشف موقعیت‌های اجتماعی و روابط دوستانه است. متاسفانه، مهارت‌های اجتماعی وی هنوز به بالاترین سطح خود نرسیده‌اند. برای مثال، کودک شما ممکن است به کودک دیگری بگوید «تو دیگه بهترین دوست من نیستی» یا «چه کفشای زشتی پات کردی»، زیرا که هنوز مهارت‌های پیچیده‌ برقراری ارتباط را که برای بانزاکت بودن نیاز دارد به خوبی یاد نگرفته است.



اگر خانواده، دوستان، برادران و خواهران یا برنامه‌های تلوزیونی مورد علاقه‌ وی ریشخند، استهزا و بی ‌احترامی را به عنوان رفتارهایی قابل‌قبول و عادی نشان دهند، تعجبی نخواهد داشت که وی از آنها تقلید کند.

حتی ممکن است یکی از دوستانش را سرزنش کند که «تو خیلی لوسی»، در حالی که تنها می‌خواسته بگوید از اینکه وی زنگ تفریح را با کس دیگری بوده ناراحت شده است. مهدکودکی ‌ها ممکن است طعنه‌های کلی چون «کله‌گنده» ... را بی‌اختیار به زبان آورند، ولی همچنین روی برخی از صفات خاص نیز تمرکز دارند، مثل عینک ‌زدن؛ و گاهاً برای تعریف گروه‌های اجتماعی از استهزا استفاده می ‌کنند " بچه ‌ننه، تو نمی تونی با ما بازی کنی"

همچنین کودک 5 ساله‌ شما ممکن است به این دلیل دیگران را مسخره کند که –هرچند به اشتباه- به او یاد داده‌اند اینطور با دیگران برخورد کند. اگر خانواده، دوستان، برادران و خواهران یا برنامه‌های تلوزیونی مورد علاقه‌ وی ریشخند، استهزا و بی ‌احترامی را به عنوان رفتارهایی قابل‌قبول و عادی نشان دهند، تعجبی نخواهد داشت که وی از آنها تقلید کند.

چه کنیم اگر فرزندمان مورد تمسخر قرار گرفت ؟
کار زیادی از شما برای اجتناب از مسخره شدن فرزندتان از جانب دیگر کودکان بر نمی ‌آید، امّا می ‌توانید به وی بیاموزید که چگونه از پس این عبارات برخورنده بر بیایند:

در درد او شریک شوید. تصدیق کنید که مسخره شدن دردآور است. بگذارید کودک ‌تان بداند که شما درکش می‌کنید –«وقتی اون پسره بهت گفت بچه‌ننه عصبانی شدی نه ؟»- و پیشنهاد کنید که به مسخره کننده بگوید که چقدر باعث جریحه‌دار شدن احساسات وی شده است. او را تشویق کنید با کودکانی بازی کند که با وی رفتار خوبی دارند و احساس خوبی در او به وجود می‌آورند.

هدایتش کنید. به کودک 5 ساله‌ خود بگویید گرچه نمی‌تواند آنچه را که دیگران می‌گویند کنترل کند، می‌تواند در مورد نحوه‌ واکنش خود تصمیم‌ بگیرد. از وی بپرسید که آیا ایده‌ای درباره کنار آمدن با آن دارد، و توضیح دهید که گزینه‌های متعددی برایش وجود دارد. می‌توانید حتی یک نمایش راه بیاندازید – که در آن شما نقش فرزند خود و کودک نقش آزاردهنده‌اش را بازی می‌کند. برای مثال اگر او بگوید «تو نمی‌تونی اینجا با من غذا بخوری، چون خیلی لوسی!»، می‌توانید پاسخ دهید که «من لوس نیستم، تازه کلی دوست دیگه دارم که امروز غذا رو با اونا می‌خورم» یا می‌توانید به او بیاموزید که در پاسخ دادن بی ادبی نکند. اگر تمسخر موجب تحریک و عصبانیت کودک شما نشود، فرد مسخره کننده احساس قدرت یا لذت از اذیت کودک شما را نخواهد داشت. وقتی کودکتان را مسخره می‌کنند، او می‌تواند به کار خودش ادامه دهد و یا به سادگی راه خود را کشیده و برود.

کودک خود را تشویق کنید با کودکانی بازی کند که با وی رفتار خوبی دارند و احساس خوبی در او به وجود می‌آورند.

به او یاد بدهید که کمک بخواهد. از سر گذراندن تمسخر بلوغ زیادی می‌طلبد، پس از کودک خود انتظار نداشته باشید که بتواند با خونسردی با قضیه کنار بیاید. اگر وی از مسخره شدن در مدرسه به شدت ناراحت است – به خصوص اگر این وضعیت ادامه دار باشد- لازم است که (در کنار شما) با معلم خود دراین باره حرف بزند. به گفته شنک « معلم می تواند با تشویق مهارت های مثبت اجتماعی در کودک شما و کمک به ایجاد طیف گسترده ای از روابط دوستانه، از کودک تان حمایت نماید.» اگر فرزندتان به سبب این موضوع در وضعیت بغرنجی قرار گرفته است، به دنبال مشاوره حرفه ای بگردید.

از سر گذراندن تمسخر بلوغ زیادی می‌طلبد، پس از کودک خود انتظار نداشته باشید که بتواند با خونسردی با قضیه کنار بیاید.

برخلاف پند و توصیه خود عمل نکنید. چه بسا تمسخری که موجب ناراحتی کودکتان شده است نه از جانب هم کلاسی هایش، بلکه از سوی شما باشد – و ممکن است شما اصلا متوجه آن نباشید. دست‌انداختن دلسوزانه روشی شگفت‌انگیز برای پرورش حس شوخ‌طبعی ا‌ست، ولی اجازه دهید کودک ‌تان در این کار راهنما باشد. اگر به خوبی واکنش نشان نمی‌دهد، شاید موضوع مورد بحث از لحاظی تحریکش کرده است. پس در موضوعی که با آن درگیر است ، موضوعاتی چون ترس از تاریکی یا غلبه بر لکنت عصبی – که تنها موجب شرمندگی وی خواهد شد شوخی نکنید. و هیچ‌وقت لحن زننده به خود نگیرید: اسم ‌گذاشتن و پوزخند مجاز نیستند. البته مهم ‌ترین قاعده‌ این است که در ملاعام کودک خود را دست نیندازید. خواندن وی با الفاظی چون «عروسک کوچولوی من» یا «تپل» در برابر هم کلاسی یا دوستانش مطمئناً موجب شرمندگی وی خواهد شد. با رعایت حدود شوخی، به کودک خود نشان خواهید داد که چطور بدون ناراحت کردن دیگران به شوخی و خنده بپردازد.

وقتی کودک مهد ‌کودکی‌ تان دیگران را دست می‌اندازد و مورد تمسخر قرار می‌دهد چه باید کرد؟
از کوره در نروید. گرچه شنیدن طعنه‌هایی که از دهان کودک شما خارج می شود برایتان ناراحت کننده است، خونسردی خود را حفظ کنید و در مقابل میل به متوقف کردن او مقاومت کنید. به یاد داشته باشید که وی قطعاً به دنبال واکنشی می ‌گردد. به عقیده‌ شنک «شما ممکن است به اشتباه با از کوره در رفتن خود تمسخر را تقویت نمایید». با خونسردی کامل به او بفهمانید که استفاده از آن کلمات موجب ناراحتی دیگران می‌شود، و به یادش آورید که چه احساسی از مورد تمسخر قرار گرفتن یا طرد شدن از جمع دوستان خواهد داشت.

بر روان‌شناسی و تلقین تمرکز کنید. دلیل این طعنه زدن‌های کودک هرچه باشد، صحبت با کودک 5 ساله ‌تان در مورد تبعات رفتارش به وی کمک خواهد کرد که بتواند خود را جای دیگران بگذارد. پس به یادش آورید که مثلا اگر کسی بگوید لحن او زننده بوده است، احساس بدی خواهد داشت. بگذارید بداند که اشاره به تفاوت‌های دیگران اشکالی ندارد، ولی به رو آوردن آنها درست نیست. تاکید کنید که شکل ظاهر یک نفر هیچ ربطی به این که در باطن چه‌طور آدمی ا‌ست ندارد و دقت کنید که خودتان الفاظ منفی در مورد ظاهر دیگران به کار نبرید.

رقابت در تمسخر را کاهش دهید. اگر کودک مهدکودکی شما خواهر خود را دست ‌می ‌اندازد، شاید به این معنا نباشد که از دست او ناراحت یا عصبانی ا‌ست، شاید تنها به این خاطر باشد که نیازمند توجه بیشتری از جانب شماست. برای کاهش طعنه‌های فرزند اولتان مطمئن شوید که به اندازه‌ کافی وقت با او می‌گذرانید. اگر او خواهر کوچک ترش را اذیت می‌کند، سعی کنید با سپردن فرزند کوچک ‌تر به او این وضعیت را اصلاح کنید. به یادش آورید که وی بزرگتر است و بازی‌های زیادی بلد است که می ‌تواند به خواهر کوچکترش بیاموزد. در مورد چیزهایی که او خود وقتی کوچکتر بود دوست داشت، حرف بزنید؛ و تشویقش کنید که آنها را به خواهر کوچک‌ترش بیاموزد. توانایی خنداندن خواهر کوچکتر به او حس اهمیت و مفید بودن خواهد داد، و نداشتن چنین حس‌هایی نخستین علل مسخره کردن است.
admin بازدید : 32 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
پزشکان ایران: خوب است بدانیم که بچه دار شدن تنها باردار شدن و به دنیا آوردن بچه نیست. کودکی که پا به این دنیا می گذارد، حقوقی دارد که باید رعایت شود. وظیفه ی پدر و مادر است که محیطی سرشار از مهر و محبت برایش فراهم کنند، از نظر اقتصادی در سطحی باشند تا امکانات اولیه را تهیه کنند و از همه مهم تر، خودشان از سلامت کافی برخوردار باشند، تا بتوانند یک کودک را در کمال آرامش و سلامت پرورش بدهند. در این مقاله می خواهیم شما را با رژیم غذایی سالمی که تاثیر به سزایی روی سلامت جنین دارد، آشنا کنیم.

یک مادر برای اینکه فرزندی سالم به دنیا آورد، در درجه ی اول خودش باید در شرایط روحی و جسمی مناسبی باشد. تعدیل وزن، کاهش استرس، تنظیم رژیم غذایی متعادل و مناسب و ورزش، از مهم ترین نکاتی است که یک خانم قبل از بارداری باید رعایت کند. داشتن پدر و مادری سالم، یکی از بزرگ ترین حقوق کودک است و پدر و مادر باید قبل از تصمیم گیری برای بچه دار شدن، به این فکر باشند.



چند نکته غذایی برای داشتن یک بارداری سالم

رژیم غذایی را به وضع بهتری تغییر دهید:

اگر عادت به خوردن غذاهای ناسالم دارید، هر چه زودتر این عادات را ترک کنید. ممکن است خیلی از غذاهای چرب و چاق کننده و ناسالم را دوست داشته باشید، اما این خودخواهی است. اگر بعد از باردار شدن نیز به همان شیوه ی نادرست غذا بخورید، مطمئنا روی سلامتی کودکتان تاثیر بدی خواهد گذاشت.

باید بدانید هر چیزی که می خورید، روی رشد و سلامت جنین تان هم اثر می گذارد و ممکن است، برایش ضرر داشته باشد. همچنان که ساختار بدن جنین در حال شکل گیری است، سلول های مغزی او نیز در حال رشد و تکثیر هستند و استخوان های بدن او نیز در حال ترکیب بندی است. نیاز مادر هم به مواد مغذی، در این شرایط چند برابر می شود. بنابراین قبل از اقدام به باردار شدن، حتما روی رژیم غذایی تان دقت داشته باشید.

مادر باردار باید از مصرف گوشت و ماهی فرآیند شده، دودی و نمک سود شده در تمام دوران بارداری و سه ماه قبل از آن خودداری کند.

چه برای مرد و چه برای زن، غذا و بارداری اهمیت زیادی دارد. برای اینکه شانس باروری افزایش پیدا کند و برای داشتن یک نوزاد سالم، رژیم غذایی نقش بسیار مهمی دارد.

از این رو محققان توصیه می کنند که روزانه چند وعده میوه، سبزی و حبوبات بخورید. غذاهای سرشار از کلسیم مثل ماست و دوغ و پنیر و مخصوصا شیر ضروری است.

ویتامین C ، اسید فولیک، ویتامین E و روی برای شکل گیری اسپرم های سالم بسیار مهم است. دریافت نکردن مواد غذایی کافی می تواند روی زمان قاعدگی شما تاثیر بگذارد. اگر وزنتان زیاد است یا چاق هستید، قبل از تصمیم گیری برای بچه دار شدن، وزنتان را به حد ایده آل برسانید.

از این چند مورد اجتناب کنید:

- اگر عادت به خوردن چیپس، پفک، غذاهای آماده و گوشت های فرآیند شده مثل سوسیس، کالباس، سس و غذاهای چرب و شور دارید، این عادات را کنار بگذارید.

- به هیچ عنوان الکل مصرف نکنید.

- سر خود دارو نخورید و اگر سیگار می کشید، سیگارتان را ترک کنید.

- زیاد قهوه ننوشید. در صورتی که به چای علاقه دارید، سعی کنید چای کم رنگ مصرف کنید. مقدار کم قهوه ممکن است ضرری نداشته باشد، اما مصرف بیش از دو فنجان آن در روز، روی قدرت باروری تاثیر می گذارد.

- اگر چه ماهی همیشه به مادران باردار و زنانی که در دوران باروری هستند توصیه شده است، اما در نظر داشته باشید که نوع خوب و مرغوب آن را انتخاب کنید، چون بعضی از انواع ماهی ها حاوی جیوه ی زیادی است و این می تواند برای جنین خطرناک باشد. جیوه می تواند در بدن تجمع پیدا کند و حتی تا یک سال در بدن بماند. بهتر است، هفته ای دو بار ماهی، آن هم از نوع بی ضرر مثل سالمون و قزل آلا استفاده کنید.

- باید از مصرف گوشت و ماهی فرآیند شده، دودی و نمک سود شده در تمام دوران بارداری و سه ماه قبل از آن خودداری کنید.


admin بازدید : 28 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: فرزندان ممکن است در برخی مواقع خواسته‌هایی داشته باشند که برآورده کردن آنها به صلاح نباشد. با چنین فرزندانی چه برخوردی باید داشته باشیم و چگونه می‌توانیم آنها را قانع کنیم؟ درخواست فرزندان بر اساس میل و نیاز آنهاست اما در برخی مواقع برآورده کردن این میل و نیاز، ممکن است به مصلحت نباشد.



ارضای خواسته‌ها و نیازها باید به گونه‌ای باشد که راه را برای رشد شخصیت فرد باز کند. به این معنی که اگر همیشه همه خواسته‌های ما بدون کوچک‌ترین مانعی برآورده شود، آن گاه از وضعیت موجود احساس رضایت کرده و هیچ تلاشی برای بهبود شرایطی که در آن هستیم انجام نمی‌دهیم و به دنبال پیشرفت نخواهیم بود. اصولا پیدایش نیازها و خواسته‌های تازه که محرکی برای حرکت رو به جلو است نتیجه این است که به برخی از خواسته‌های خود نرسیده‌ایم. بنابراین ما در حالی که نیاز فرزندان خود را برآورده می‌کنیم، باید آنها را آماده کنیم که از لحاظ شخصیتی، اجتماعی و روانی به پله‌های بالاتری دست پیدا کنند.برای این کار لازم است اولا خواسته‌های معقول ارضا شود؛ چرا که محرومیت و ناکامی در دستیابی به خواسته‌ها، شخص را در آینده از لحاظ شخصیتی و زندگی فردی با مشکل مواجه می‌کند. دوم اینکه ارضا و پاسخگویی به این خواسته‌ها باید نسبی باشد. پاسخ دادن نسبی به خواسته‌ها روحیه صبر و افزایش تحمل را برای کودک به دنبال دارد و مهارت‌های تلاش برای بدست آوردن‌های بیشتر را در او تقویت می‌کند.

اگر همیشه همه خواسته‌های ما بدون کوچک‌ترین مانعی برآورده شود، آن گاه از وضعیت موجود احساس رضایت کرده و هیچ تلاشی برای بهبود شرایطی که در آن هستیم انجام نمی‌دهیم و به دنبال پیشرفت نخواهیم بود.این همان چیزی است که روان‌شناسان به آن «ناکامی بهینه» می‌گویند. در برخی موارد واقعا صلاح نیست به نیازهای فرزندان‌مان پاسخ دهیم. اما چگونه؟

فرزندان ما هنگامی دارای شخصیت سالم هستند که دو خصوصیت در آنها وجود داشته باشد. خصوصیت اول، شناخت واقعیت‌ها و شناسایی محدودیت‌ها و فرصت‌هایی است که وجود دارد. یعنی آموزش این نکته که در زندگی موانع و ناکامی‌هایی وجود دارد، خودش می‌تواند یک هدف تربیتی باشد و به فرزند ما کمک کند که واقع‌نگر تربیت شود و به قول معروف لوس و دردانه نشود. بچه‌های لوس بچه‌هایی هستند که «نه» نشنیده‌اند. خصوصیت دوم مربوط به تفکر فرزند است. به این معنی که باید متوجه شود دست دیگری نیز در کار است که ممکن است بر وفق مراد او نباشد و او باید راه‌حل مناسب را پیدا کند که اوضاع را به نفع خودش تغییر دهد. تقویت این روحیه در کودک مهم است.


admin بازدید : 33 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
ایسنا: دانشمند‌ان می‌گویند : نوزادان حتی اگر وقت چند ساعت در روز بیدار باشند، اما حتی در خواب هم مغزشان در حال کار کردن و یادگیری است. به گفته دانشمند‌ان حتی اگر در ظاهر به نظر برسد که نوزادی خواب آلوده است، اما مغز او دائما در حال تطبیق پیدا کردن و سازگار شدن با جهان فیزیکی بیرون است.



روزنامه‌ تلگراف چاپ انگلیس در این باره نوشت: آزمایشات انجام شده روی نوزادان یک روزه و دو روزه نشان داده است که مغز آنها مانند یک اسفنج اطلاعاتی عمل می‌کند، یعنی دائما اطلاعات را از دنیای اطراف خود جذب می‌کند و این روند هرگز متوقف نمی‌شود.

این کشف حاصل مطالعات کارشناسان دانشگاه فلوریدا بر روی 26 نوزاد در حال خواب است.

دانا بیرد، روانشناس می‌گوید: ما در این مطالعات شکل پایه‌ای از یادگیری را در نوزادان خواب کشف کردیم که نوعی خاص از فرایند یادگیری است و در افراد بزرگسالی که در خواب هستند، مشاهده نمی‌شود.
admin بازدید : 35 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

شهرزاد: اگر در تعطیلات میخواهید مثل یک عکاس حرفه ای از قند عسلتان عکس بگیرید این مطالب به شما کمک خواهد کرد.

عکاسی از بچه ها هیجان انگیزترین نوع عکاسی است و در کنار هیجان انگیز بودن حسابی سخت و مشکل است. شما باید برای اینکه لحظه زیبایی از زندگی کودکتان را ثبت کنید، مدت زیادی وقت بگذارید و به هزار روش متوسل شوید. نباید موقع عکاسی کردن از بچه ها از ادا و اصول آنها خسته شوید. البته یادتان باشد همیشه دوربین دم دست داشته باشید تا بتوانید شیرین کاری هایی را که بچه به طور بداهه انجام میدهد ثبت کنید. در زندگی کوچولوی شما لحظاتی پیش میآید که شاید هیچ وقت دیگر تکرار نشود.

از نزدیک عکس بگیرید

اگر به عکس های کودکی خودتان دقت کرده باشید میبینید که عکس هایی به نظرتان بهتر هستند که از نزدیک گرفته شده اند و به خوبی صورت شما را نشان میدهند. در مورد کودکان شما هم همین طور است. بهتر است مقداری از عکسها را از نزدیک بگیرید. این طوری صورت فرزند شما بین زمینه شلوغ تصویر گم نمی شود. حداقل یک سوم یا بیشتر کادر عکس را با کودکتان پر کنید. اگر میخواهید از بچه عکس پرتره بگیرید، بهتر است پس زمینه ساده باشد.

رنگهای گرم مثل قرمز عکس را شلوغ میکنند. بهتر است به جای آنها از رنگ های سرد مثل آبی استفاده کنید. رنگ های مختلف را امتحان کنید، شاید یک رنگ خاص بیشتر به کودک شما بیاید. اگر قرار است عکس دورتری از بچه بگیرید سعی کنید او را جاهای بامزه بنشانید. توی قابلمه، روی کاناپه یا هر جای دیگری که اندازه کودک در مقایسه با اشیای دیگر نشان داده شود.

لازم نیست همیشه بچه وسط کادر باشد. کادر بندی های مختلف را امتحان کنید. سعی کنید بچه را در موقعیت کشمکش و فعالیت قرار دهید و از او عکس بگیرید. بچه ها در حال بازی خیلی زیبا هستند. یادتان باشد هم عکس های عمودی را امتحان کنید هم افقی ها را. اگر از قد کودک عکس میگیرید زحمت بکشید و روی زمین بنشینید یا دراز بکشید. این طوری کودک را کاملا از روبه رو نشان میدهید. یادتان باشد. دوربین های دیجیتال هزینه فیلم ندارند. پس از هر حالت کودکان چند عکس پشت سر هم بگیرید، بعد در کامپیوتر بهترینها را انتخاب کنید.

اولین ها را ثبت کنید

عکاسی از نوزادها کمی سخت تر است. باید حوصله بیشتری داشته باشید. می توانید یک آلبوم داشته باشید و اولین های کودک را در آن ثبت کنید. مثلا اولین خنده، اولین حمام، اولین دندان و اولین های دیگر. نوزادها حالت های زیادی ندارند. اما با کمی ابتکار میتوانید عکس های آنها را متفاوت کنید. مثلا غیر از حالت درازکشیده می توانید آنها را روی شانه کسی بگذارید و از آنها عکس بگیرید. از عکس العمل بچه نسبت به اعضای مختلف خانواده هم عکس بگیرید.

میتوانید موقعی که بچه تازه از خواب بیدار شده و در حال کش وقوس و خمیازه کشیدن است از او عکس بگیرید. می توانید کودک را روی دستتان بگذارید و اندازه او را با خودتان مقایسه کنید. در چیدن دکور دقت کنید. هر چه تخیل و تجربه ما در تلفیق کودک مخصوصاً نگاه او یا دست ها و پاهای برهنه اش در تر کیب با اشیا و دکور چیده شده بهتر شود، تنوع و جذابیت عکسها بیشتر خواهد شد.

دکورهای زیبا بچینید

دکورهای معمولی، عکسهای معمولی به وجود میآورند. به جای اینکه بچه کنار مبل بایستد و پایه های بیریخت مبل پس زمینه عکس او باشند، بهتر است او را روی مبل بگذارید. میتوانید ابتکار به خرج دهید و او را کنار عروسکهایش، کنار قابلمه های آشپزخانه، توی کمد یا جاهای خنده دار دیگر بگذارید و از او عکس بگیرید. چتر، کلاه، موبایل یا تلفن در کنار بچه ها فرمهای زیبایی درست میکند. از بچه ها با خوراکیهایشان عکس بگیرید. لباسهای آنها را درآورید و بگذارید تا میخواهند با خوراکیهایشان خرابکاری کنند.

همچنین میتوانید از آینه استفاده کنید. رفتار بچه ها با آینه خیلی بامزه است. آنها با دیدن آینه ذوق زده میشوند و حرکات بامزه ای نشان میدهند. به علاوه داشتن بچه و تصویرش در آینه خیلی زیبا است. میتوانید از همسرتان کمک بگیرید. از او بخواهید بچه را بخنداند یا با او بازی کند تا حالات متفاوتی از خودش نشان دهد. اگر امکانپذیر نیست میتوانید جغجغه یا هر چیز دیگر مورد علاقه کودک را کنار دستتان داشته باشید و با تکان دادن کودک توجه او را به خودتان جلب کنید. مثلا بازی دالی ، عکسهای زیبایی میدهد. میتوانید موقع عکاسی این بازی را با کودک تکرار کنید. معمولا بچه ها از عکاسی زود خسته میشوند. پس همه چیز را آماده کنید تا بهترین عکس را در دقایق اول عکاسی که بچه حوصله دارد و سرحال است بگیرید.

ابر به جای آفتاب

یادتان باشد بهترین نور برای عکاسی از بچه هوای ابری است. در این نور بچه اخم نمیکند و زیبایی نور طبیعی روی صورتش میافتد. فلاش ضعیف با نور نرم یا غیرمستقیم، صورت کودک را به اندازه کافی روشن خواهد کرد. استفاده از یک دستمال کاغذی روی فلاش به تولید چنین نوری کمک خواهد کرد. فلاش هم بچه را اذیت نخواهد کرد. هرچه فرزند شما کوچکتر باشد باید برای عکاسی از او از نور مصنوعی کمتری استفاده کنید. حتی بهتر است در مواقعی که لازم نیست فلاش دوربین را خاموش کنید. اگر زمینه پشت اهمیت دارد و اگر به زیباتر شدن عکس کمک میکند میتوان آنرا کمی روشن کرد وگرنه محو یا تیره شدن آن بهتر است. بچه ها موقع عکاسی خیلی تکان میخورند. پس باید نور کافی همراه داشته باشید به خاطر اینکه بتوانید دوربین را روی سرعت بالا بگذارید تا اگر بچه زیاد تکان خورد، عکسش تار نشود.

یک آتلیه کوچک در خانه

اگر به عکس گرفتن خیلی علاقه دارید میتوانید در خانه یک آتلیه کوچک درست کنید و از کود کتان عکس آتلیه ای بگیرید. نگران نباشید. اصلا کار سختی پیش رو ندارید. برای این کار یک پرده سفید یا کاغذ رولی تهیه کنید. کاغذ راحتتر و کم خرجتر است. میتوانید موقع عکاسی آن را با چسب به دیوار بچسبانید و بعد از عکاسی آن را جمع کنید و جایی نگهدارید. برای اینجور عکسها بهتر است کاغذ را از دیوار آویزان کنید و تا روی زمین ادامه دهید. اینطوری یک زمینه فو قالعاده خواهید داشت. نگران نور آتلیه نباشید. شما میتوانید با 2 چراغ مطالعه نور مورد نیازتان را تامین کنید. فقط کافی است نورهای دیگر را خاموش کنید، پرده ها را بکشید، چراغ مطالعه ها را روی یک پایه بگذارید و جلوی آنها را با یک کاغذ بپوشانید. به این صورت نور غیرمستقیم و یکنواختی خواهید داشت که برای عکاسی از بچه ها حسابی مناسب است.

وقتی کوچولوها بزرگ میشوند

وقتی بچه ها بزر گتر میشوند، میتوانید از سوژه های دیگری برای عکاسی از آنها استفاده کنید. مثلا از بچه به همراه شکلات، بستنی یا بادکنک عکس بگیرید. میتوانید عینک یا کلاه بزر گترها را به آنها بپوشانید و عکس بگیرید. کشتی گرفتن با پدر یا کمک کردن به مادر در کارهای خانه سوژه های خوبی برای عکاسی هستند. بعضی وقتها مجبور هستید از بچه ها به طور دسته جمعی عکس بگیرید. هماهنگ کردن چند بچه با هم کار سختی است. باید با حوصله آنرا انجام دهید. با قول دادن جایزه یا خوراکی، میتوانید بچه ها را به عکس گرفتن تشویق کنید. با چند دکور یا مدل ابتکاری میتوانید عکسهای زیادی از جمع بچه ها بگیرید. میتوانید از آنها بخواهید به ترتیب قد بایستند.

admin بازدید : 32 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
تبیان: پدر ومادر در کنار فرزندان می توانند انواع بازی های مناسب با سن و سال آنها را به اجرا در آورند و لحظه به لحظه شادی و صمیمیت را در خانواده پررنگ تر کنند . بازی علاوه بر اینکه باعث می شود افراد ساعاتی با نشاط را بگذرانند و شادی آنی را ایجاد می کند، موجب افزایش سلامت روان و پی بردن به نیاز های روانی اعضاء خانواده نیز می گردد. ضمن آنکه بازی های مشارکتی مفاهیم جدید را می تواند از طریق پدر و مادر به فرزندان منتقل کند. در ادامه مقالات قبل دیگر بازی های متناسب با سنین سه تا چهار سال را به شما معرفی می نماییم.



شمردن و خوردن بادام زمینی ها

وسایل مورد نیاز: بادام زمینی

یک طریقه ی مطمئن برای ایجاد یادگیری، همراه ساختن یادگیری با یک فعالیت لذت بخش است.

روش اجرا

پنج کپه بادام زمینی درست کنید. اولین کپه می بایست شامل یک عدد بادام زمینی، دومین کپه، دوتا، سومین، سه تا، چهارمین چهارتا، و پنجمین کپه شامل پنج عدد بادام زمینی باشد. تعداد بادام زمینی ها را در هر کدام از کپه ها بشمارید. کودک به احتمال زیاد همیشه اولین کپه را درست خواهد شمرد ولی هم چنان که کپه ها بزرگ تر می شوند، یادگیری آن ها برای کودک دشوارتر خواهد شد. اگر کودک بتواند به طور صحیح بادام زمینی را بشمارد، به کودک اجازه دهید که آن ها را میل کند.

با انجام این بازی، کودک با شمردن، نام گذاری اعداد و یک به یک مطابقت دادن آن ها آشنا خواهد شد.

ماهی گیری

وسایل مورد نیاز: یک چوب دستی که به عنوان میله ی ماهی گیری به کار می رود. چند شکل ماهی که روی مقوا کشیده شده و سپس بریده شده باشد. گیره های کاغذ بزرگ. یک آهن ربای کوچک . مقداری نخ

روش اجرا

تعداد نُه شکل ماهی را از یک مقوا ببرید. آن ها را از شماره ی یک تا نه شماره گذاری کنید و با توجه به شماره ی هر کدام از ماهی ها، روی قسمت انتهایی ماهی یک نقطه بگذارید (مثلاً برای عدد سه، سه نقطه). یک گیره ی فلزی بزرگ بر روی بینی هر کدام از ماه ها بگذارید. یک طرف نخ را به چوب دستی و طرف دیگر را به آهن ربا گره بزنید.

به کودکتان اجازه دهید تا به ماهی گیری بپردازد. کودک بایستی شماره ی هر ماهی را یا با خواندن عدد یا شمردن نقطه ها شناسایی کند.

با انجام این بازی، کودک با شمردن و نام اعداد آشنا خواهد شد.

پازل اعداد

وسایل مورد نیاز: مقوای کلفت. ماژیک. قیچی

روش اجرا

یک کرم دارای شماره های مختلف بسازید، به این صورت که ابتدا تصویر یک کرم را که حداقل 25 تا 30 سانتی متر درازا و 2 تا 3 سانتی متر پهنا داشته باشد، روی یک مقوا نقاشی کنید. سپس تصویر نقاشی شده ی کرم را همانند یک پازل به ده قسمت تقسیم بندی و از عدد یک تا ده شماره گذاری کنید و آن ها را به ترتیب ببرید . هر بخش (10-1) را ببرید به طوری که اعداد تنها زمانی که در نظم ساختاری مرتب شده باشند، به هم دیگر وصل شوند. یعنی این که شماره ی دو (2) فقط با شماره ی یک (1) جور شود، مثل قطعات یک پازل. کودکان هنگامی که اعداد را با یک دیگر جفت می کنند تا شکل کرم را بسازند، توالی اعداد را کشف خواهند کرد.

کودک به واسطه ی این فعالیت با اعداد و توالی آن ها آشنا خواهد شد.

لمس کن، احساس کن، بشناس

با وجود این که می دانیم کودکان بایستی اشیا را دست کاری کنند تا درباره ی آن ها چیزی را یاد بگیرند، ما بزرگسالان روزانه چند مرتبه از جمله ی «دست نزن» استفاده می کنیم. در این فعالیت از کودک درخواست می شود تا با دست هایش به اکتشاف بپردازد. لمس کردن اشیا بسیار با اهمیت است. کودکان به اقلام متنوعی در محیط اطراف خود دست می زنند و آن ها را می شناسند، دسته بندی می کنند، گروه بندی می کنند و طبقه بندی می نمایند. به علاوه چون به کلماتی برای توصیف آن چیزی که احساس می کنند نیاز دارند، دامنه ی لغاتشان نیز افزایش می یابد.

وسایل مورد نیاز: اقلام جمع آوری شده ی بیرون از منزل، برای مثال، سنگ ها، شاخه های کوچک، اشیای مشابه در اندازه های متفاوت برای لمس کردن. پاکت کاغذی.

با وجود این که می دانیم کودکان بایستی اشیا را دست کاری کنند تا درباره ی آن ها چیزی را یاد بگیرند، ما بزرگسالان روزانه چند مرتبه از جمله ی «دست نزن» استفاده می کنیم.

روش اجرا

به کودکتان دو چیز بسیار متفاوت از نظر شکل و بافت نشان دهید. این چیزها را در پاکت بگذارید. از کودک بخواهید یک شیء را بردارد و آن را لمس کند. در زمانی که کودک آن شیء را لمس و احساس می کند، آن را خواهد شناخت. از کودک بخواهید نام آن شیء را که لمس می کند، بیان کند. بهتر است چشمان او بسته باشد.

چیزهای بیش تری را اضافه کنید: 4 یا 5 قلم. روش بالا را تکرار کنید.

از کودکتان بخواهید تا به دنبال چیزهایی بگردد که در بازی لمس کردن به کار می آید. آن ها می توانند چیزهای زیادی از داخل یا بیرون از منزل برای استفاده در این بازی پیدا کنند. از کودکتان بخواهید تا اشیائی را که هر کدام از آن ها جمع آوری کرده اند با یک دیگر معاوضه کنند و تلاش نمایند تا چیزهایی که دیگران پیدا کرده اند، مورد شناسایی قرار دهند. از کودکان بخواهید تا چیزی را که در پاکت آن ها قرار دارد، برای دیگران به نحوی توصیف کنند که آن ها قادر باشند اسم آن شیء را حدس بزنند.

یک مسابقه ی شناخت اشیا ترتیب دهید به این صورت که شما یک شیء را نام می برید و کودک به سرعت به سوی پاکتی که اشیا درون آن قرار داده شده است، می رود. آن شیء را انتخاب می کند، بر می دارد و به سرعت بر می گردد. سرعت و صحت، برنده ی مسابقه را تعیین می کند.
admin بازدید : 165 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

شهرزاد:روزی بود، روزگاری بود. کلاغی بود که برای اولین بار جوجه دار شده بود. برای جوجه اش کرم می آورد تا بخورد. جوجه را زیر بالش می گرفت و گرم می کرد. آفتاب که می شد بالش را سایبان جوجه می کرد، و خلاصه کاملا به فکر جوجه ی یکی یکدانه اش بود.

جوجه کلاغ هر روز بزرگتر از دیروز می شد و فداکاری های مادرش را می دید.

وقت پرواز جوجه کلاغ که شد، مادرش همه ی راه های پرواز را به او یاد داد. جوجه به خوبی پرواز کردن را یاد گرفت و روز اول پروازش را با موفقیت پشت سر گذاشت.

شب که شد،مادر و جوجه هر دو خوشحال بودند که این مرحله را هم پشت سر گذاشتند. کلاغ که هنوز نگران جوجه اش بود به او گفت‌ :"گوش کن عزیزم! آدم ها حیله گر و با هوش اند. مبادا فریب آن ها رابخوری. مواظب خودت باش. پسر بچه ها همیشه به فکر آزار و اذیت جوجه کوچولوهایی مثل تو هستند. با سنگ به پر و بال آنها می زنند و اسیرشان می کنند."

جوجه کلاغ گفت: "چشم مادر! کاملاً مواظب بچه ها هستم."

کلاغ که فکر می کرد جوجه اش تجربه ای ندارد، باور نمی کرد که با دو جمله نصیحت، جوجه اش به خطرهای سر راه پی برده باشد. این بود که گفت: "فقط مواظب بودن کافی نیست. چشم و گوش هایت را خوب باز کن. تا دیدی بچه ای قصد دارد به طرف تو سنگ پرتاب کند، فوری پرواز کن و از آنجایی که هستی دور شو."

جوجه کلاغ خندید و گفت: "مادر!چه حرف هایی می زنی. من مهلت نمی دهم بچه دستش به سنگ برسد، تا چه رسد به این که سنگ را بردارد و به طرف من پرتاب کند."

کلاغ که فکر می کرد جوجه اش درست و حسابی حرفش را نمی فهمید، گمان می کرد که جوجه به فکر مبارزه با آدم ها افتاده است. پس با نگرانی به جوجه اش گفت: "تو فکر می کنی که می توانی با آدم ها بجنگی؟ آدم ها قوی و پر زورند."

جوجه کلاغ تازه فهمید که چرا مادرش آن همه ناراحت و نگران است.مادرش را بوسید و گفت: "مادر جان: "تو چقدر ساده ای. من قصد جنگیدن با آدم ها را ندارم. خیلی نگران من نباش. اگر تو کلاغی ، من بچه کلاغم. همین که ببینم پسر بچه ای می خواهد به طرف زمین خم شود، پیش از آن که دستش به سنگ برسد، می پرم و از جایی که بودم دور می شوم."

کلاغ از شنیدن این حرف آرام شد. جوجه اش را بغل کرد و بوسید.

از آن به بعد، وقتی کسی بخواهد به دیگری بگوید که درست است که تو زرنگ و باهوشی، ولی من از تو با هوش تر و زرنگ ترم، از این ضرب المثل استفاده می کنند و می گوید: "اگر تو کلاغی من بچه کلاغم."

admin بازدید : 35 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)
شهرزاد:اغلب کودکان حدود 15 - 14 اهگی، می توانند روی پاهای خود بایستند و حتی چندقدمی هم راه بروند؛ در این دوره، انتخاب کفشی راحت برای کودک، یکی از کارهای مهم است که پدر و مادر باید در آن دقت کنند؛ اولین نکته در انتخاب یک کفش مناسب برای کودک، انتخاب درست سایز آن است. منظور از سایز هم، سایز طولی و عرضی کفش است.

از نظر علمی، سایز طولی استاندارد برای کفش کودک، سایزی است که حدود یک سانتیمتر از طول پای کودک و پنجه او بزرگ تر باشد. چنانچه کفش کوچک تر از این باشد، هم موجب قرمزی و فشرده شدن پای او می شود و به سختی به پای کودک می رود و سخت از پای او خارج می شود و هم، جلوی رشد پای کودک را می گیرد. از طرفی چنانچه کفش برای پای کودک گشاد باشد، باعث کاهش تعادل کودک حین راه رفتن و تاخیر در به راه افتادن او می شود.

سایز عرضی کفش هم، اهمیت زیادی دارد. هر قدر بچه ها کوچک تر هستند، پاهایشان پهن تر است و با بزرگ شدن، طول و عرض پاهایشان متناسب می شود. پس کفشی مناسب پاهای کودک شما است که پهنای پای کودک را در نظر گرفته باشد و به 2طرف پا -خصوصا در ناحیه قوس پا- فشار نیاورد.

بهترین راه برای اطمینان از مناسب بودن سایز عرضی کفش، استفاده از زبانه آن است. معمولا وقتی کفش را به پا می کنید و بندهای آن را می بندید، زبانه کفش و سوراخ های 2طرف کفش که جای عبور بند است، موازی هستند؛ اگر فاصله بین آنها بیش از اندازه زیاد باشد، کفش تنگ است و اگر کم باشد، کفش برای پای کودک شما گشاد است. همچنین کفش کودک باید کیفیت بسیار مطلوبی داشته باشد. این کیفیت، هم در استحکام کفش تاثیرگذار است و هم، می تواند سلامت پای کودک شما را در بالاترین سطح ضمانت کند.

استحکام کفش در رده های مختلف سنی، به دلایل مختلف حائز اهمیت است. در سال های اول و دوم تولد کودک، از آنجا که کودک تازه شروع به راه رفتن کرده و تعادل کافی ندارد و دفعات زمین خوردنش زیاد است، انتخاب کفشی محکم که از استخوان های پای او محافظت کند، بسیار ضروری است.

در 2 تا 7 سالگی، از آنجا که جنب وجوش ها و بازی های کودکانه در بالاترین سطح خود نسبت به سنین دیگر است، فاکتور استحکام، به عنوان عاملی که از پای کودک -خصوصا مچ پای او- در زمین خوردن های متعدد محافظت می کند، فاکتوری مهم در انتخاب کفش کودک است.

کیفیت کفش در سلامت پای کودک نیز تاثیرگذار است. توصیه می شود تودوزی کفش کودک، از جنس چرم باشد. کفش پلاستیکی، باعث عرق کردن پای کودک می شود؛ از آنجا که کودک نوپا نمی تواند به خوبی راه برود، با افزایش تعریق و به دنبال آن، افزایش لیزخوردنهای پا داخل کفش، تعادل کودک حین راه رفتن کم شده و همین امر، تعداد دفعات زمین خوردن های او را زیاد می کند که این، می تواند نقطه شروع بروز مشکلات پا و کمر درکودک باشد. همچنین کفش پلاستیکی، میتواند موجب بروز حساسیت پوستی در پای کودک شود که راه حل آن، انتخاب کفشی با تودوزی و کفی چرم برای کودک است.

admin بازدید : 27 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

همشهری مثبت:بسیاری از مادران با یک مشکل بزرگ دست و پنجه نرم می‌کنند و آن غذا نخوردن و یا بهانه‌گرفتن فرزند خود در غذاخوردن است، همشهری مثبت در مطلبی به ارائه راهکارهایی ساده و عملی برای فائق آمدن بر این مشکل پرداخته است.

اگر فرزند شما همیشه از هر غذایی ایراد می‌گیرد و تمایلی به خوردن دست پختتان نشان نمی‌دهد، لازم نیست بشقاب و قاشق به‌دست دنبال او بدوید و با خواهش و التماس چند لقمه در دهانش بگذارید.

یادتان باشد که کلیدی‌ترین نکته در برخورد با کودکان بد غذا این است که امیدتان را از دست ندهید، تسلیم نشوید و شکست را نپذیرید. اول از همه باید یک برنامه زمانی مشخص برای غذا خوردن ترتیب دهید و سرساعت دور میز جمع شوید.

کودک شما باید در طول روز سه وعده غذای اصلی بخورد و میان وعده‌های سالمی داشته باشد. پس در طول هفته غذاهای متنوعی را جلوی او بگذارید و سعی کنید در بین وعده‌ها مواد غذایی سالمی مانند شیر و آب‌میوه را در اولویت قرار دهید.

نگراننباشید، اگر چند ساعتی غذا نخورد از گرسنگی نمی‌میرد یک جور غذا را روی میز بگذارید و این‌طور وانمود کنید که همینه که هست. هیچ اصراری نداشته باشید که حتما آن را بخورد. مطمئن باشید هر وقت گرسنه شد، خودش به سراغ غذا می‌آید.

غذا با بشقاب اضافه

وقتی یکی از فرزندان شما به سختی از غذایی خوشش می‌آید و رفتار خوبی نشان نمی‌دهد، طرز برخورد با این بچه می‌تواند شما یا سایر اعضای خانواده تان را ناراحت و مضطرب کند.

این استرس‌ها و حالت‌های تهاجمی یا عصبانیت به گونه ای‌است که میز غذای شما را به منطقه جنگی تبدیل می‌کند یا به بدترشدن اوضاع دامن می‌زند. در واقع واکنش‌های اشتباه شما می‌تواند مشکل پسندی کودک را تشدید کند و او روز به روز ایرادی‌تر شود.

اشتباه ناخوشایند دیگر از سوی برخی از والدین این‌است که بشقاب فرزندشان را بیش از حد پر می‌کنند و انتظار دارند که او غذا را کاملا تمام کند. این رفتار هم استرس زاست.

بنابراین وعده‌های غذایی کوچکی را برای کودکتان در نظر بگیرید تا برای خوردن چنین غذایی احساس ناتوانی نکند و از همان ابتدا کل بشقاب را پس نزند. اگر بعد از تمام شدن بشقاب باز هم گرسنه بود به‌ طور حتم بیشتر درخواست می‌کند.

ماجراجویی در میان غذاها

خودتان را تسلیم خواسته‌های او نکنید و هر غذای ساده و کم‌ارزشی را که در خواست می‌کند، دراختیار او قرار ندهید. این رفتار باعث می‌شود که فرزندان دیگر شما هم به‌طور خودکار هر غذایی را که به آنها پیشنهاد می‌کنید، رد کنند و ایراد بگیرند.

بنابراین اگر فرزند ایرادی شما فقط چند غذای ویژه را دوست دارد برنامه غذایی خانواده را بر اساس سلیقه او تنظیم نکنید. باید در طول هفته غذاهای متنوعی بپزید و مشوق رفتارهای خوب او باشید.

امر و نهی‌های زیادی

یکی از بدترین اشتباهات والدین این‌است که میز غذاخوری را به مرکز امر و نهی‌ها، انتقادها و جرو بحث با کودک تبدیل می‌کنند. اگر شما هم جزو این دسته از والدین هستید از بروز چنین رفتاری پرهیز کنید و غذا را به زور به حلق کودک نفرستید.

این خشونت‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشند و حتی باعث بسته‌شدن مجاری تنفسی شوند. در این باره این نکات را به خاطر داشته باشید:

سر میز غذا کودک را هر چند وقت یکبار کنترل کنید اما راجع به مسائل دیگری حرف بزنید. صحبت کردن باعث می‌شود که کودک خیال نکند دیگران او را نگاه می‌کنند.

از گفتن این جملات خودداری کنید: نگاه کن برادرت این غذا را می‌خورد، پس تو هم بخور. نمی‌خواهی مثل پدرت قوی و پرزور شوی؟ این گفته‌ها یا حرف‌هایی شبیه این فقط بر استرس‌ها می‌افزاید و به بهتر شدن اوضاع فرزند شما کمکی نمی‌کند.

اگر دیدید کودک شما از خوردن غذا امتناع می‌کند بشقاب غذا را از جلوی او بردارید اما اجازه ندهید تا وقتی که غذای بقیه تمام نشده، میز غذا را ترک کند.

تا یک ساعت بعد هم به او اجازه ندهید غذایی بخورد و سر ساعت میان وعده را در اختیارش بگذارید. اگر خیالش راحت باشد که به جای غذا می‌تواند میان وعده یا غذاهای کم ارزش دیگری مانند چیپس و پفک بخورد، به ایراد گرفتن و غذا نخوردن همراه بابقیه ادامه می‌دهد.

هرگز و هیچ‌وقت برای اینکه کودک بشقابش را تمام کند به او رشوه ندهید و از غذاهای دیگر به عنوان جایزه استفاده نکنید. بطور مثال به او نگویید که اگر این غذا را بخوری، جایزه‌ات شیرینی است. این الگوی پاداشی می‌تواند عادات غذایی ناسالم و چاقی را برای فرزند شما به دنبال داشته باشد.

admin بازدید : 30 شنبه 06 تیر 1394 نظرات (0)

مجله شهرزاد: فصل سرسبز بهار زیباییهای خیره کننده ای دارد مسلما مایلید در این رو زهای معتدل و آفتابی با فرزندتان بیرون بروید و گشتی بزنید، پیکنیک های خانوادگی هم از برنامه های مهم این فصل است. حواستان باشد که به عنوان یک والد مسئول و دلسوز باید نکات مهم و ساده ای را برای مراقبت از سلامت فرزندتان رعایت کنید.

آلرژی بهاری

اگر فرزندتان با عطسه های بامزه اش به استقبال بهار رفته پس احتمالا به آلرژی مبتلا است. البته علایمی مانند عطسه، خارش گلو و آبریزش بینی به معنای آلرژی نیستند و می توانند نشان دهنده یک سرماخوردگی خفیف باشند.

علائم حساسیت فصلی در کودکان:

• عطسه های پی در پی

• آبریزش رقیق و بیرنگ بینی

• گرفتگی بینی

• خارش بینی، گو شها، چشم ها، گلو

• اشک آلود شدن چشم ها

هر کدام از این علایم می توانند برای کودکی شدید تر و برای دیگری خفیف تر باشند.

عوامل موثر در واکنشهای آلرژیک

علاوه بر گرده های نا به کار که عطسه بچه بی گناه را در می آورند، دود سیگار، انواع عطرها و مواد خوشبوکننده؛ ادوی هجا ت و برخی آجیلها میتوانند حساسیت کودک را آغاز کنند. گاهی اشیایی که کودک به طور روزمره با آنها سر و کار دارد میتواند سبب واکنشهای آلرژیک در او شود مثلا غبار و مایت هایی که در لحاف، تشک و ملحفه ها ساکن هستند میتوانند سبب عود حساسیت شوند. اگر در حیاط گربه یا سگ نگاه میدارید، شوره این حیوانات میتواند حساسیت کودک را تحریک کند.

وظایف والدین یک کودک مبتلا به آلرژی فصلی

بهترین لطفی که میتوانید در حق فرزندتان کنید این است که یک دفتر خاطرات برای او درست کنید. چه ربطی دارد؟ ربطش این است که شما باید با ظهور علایم آلرژی در فرزندتان بروید سراغ این دفتر و زمان بروز علایم، نوع علایم و عوامل ایجادکننده ای که به آنها مشکوک هستید را ثبت کنید. عوامل محرک حساسیت را در طول همان روز یا روز قبل جست وجو کنید. سپس هنگامی که به پزشک مراجعه کردید اطلاعات دقیقی از بیماری فرزندتان دارید و می توانید با پزشک در میان بگذارید.

در این فصل درها و پنجره های خانه را باز نگذارید.

لباس ها و ملحفه های کودکتان را مرتب بشویید و خوب در خشک کن خشک کنید.با قرار دادن این پارچه ها در آفتاب و هوای آزاد گرده ها را به لباس و ملحفه های او می چسبانید.

ایرکاندیشنر-تهویه کننده هوا- می تواند مایتها را از بین ببرد.کاهش رطوبت هوای منزل باعث از بین رفتن مایتها و کپکهای محرک حساسیت می شود.غبارزدایی منظم از لوازم و مبلمان منزل.

لباس بهاره

تغییر فصل از زمستان به بهار تغییراتی را به کمد لباس نوزادتان میدهد. دیگر باید آن لباسهای گرم و پتوهای ضخیم را جمع کنید. با بالا رفتن مایع قرمز درون دماسنج فرزندتان باید لباسهایی مناسب با آب و هوای بهاری بپوشد. برای فرزندتان لباسها و ملحفه های کتانی سبک تهیه کنید.سعی کنید لباس هایی که برای کوچولوی تان انتخاب میکنید خنک و در عین حال پوشیده باشند تا پوست نوزاد در برابر اشعه مستقیم آفتاب صدمه نبیند.در فروشگاه های لباس کودک به دنبال رنگ های روشن مثلا سفید، لیمویی، صورتی، آبی آسمانی و سبز روشن باشید.آب و هوای بهاری غیرقابل پیشبینی است. یک روز از گرما میپزید، یک روز آنقدر سرد میشود که مجبورید وسایل گرمازا را هم روشن کنید. بنابراین اگر به مدت طولانی قرار است خارج از منزل باشید یک ژاکت و شلوار گرم هم برای فرزندتان به همراه داشته باشید.با گرم شدن هوا پشه ها هم بیرون می آیند و از هوای بهاری و پوست نرم و لطیف فرزندتان لذت میبرند بنابراین یک توری ظریف یا پشه بند برای گهواره یا تخت نوزادتان آماده کنید تا پشه ها پوست زیبایش را خال خالی نکنند.

اگر آلرژی درمان نشود

اگر بینی کودک همیشه گرفته باشد خواب شبانه برای او مشکل شده و باید مرتب از دهان تنفس کند. استخوان های فک و صورت کودک در حال رشدند و تنفس مداوم از دهان باعث تغییر شکل و رشد نا به هنجار دندان ها و استخوان های فکی میشود و پای شما را به مطب ارتودنتیست باز خواهد کرد.ممکن است عطسه های کودک باعث خجالتزدگی او شود.احتمال عفون تهای گوش و سینوسی در کودکان مبتلا به آلرژی بیشتر است.اگر کودک آسم داشته باشد آلرژی می تواند آسم او را تشدید کند.آلودگی میتواند سبب ایجاد پولیپ بینی شود. متاسفانه بسیاری از کودکان از احتقان بینی رنج میبرند اما در مورد آن شکایتی نمیکنند. پس دقت لازم شما به علایم ناراحتی فرزندتان و مراجعه به موقع به پزشک او را از خطرات جدی نجات خواهد داد.

حشرات خبیث

حشرات چه در محیط خانه چه بیرون از خانه معضلی اجتناب ناپذیرند که در هر موقعی از سال انواعی از آنها وجود دارند.برای نجات نوزادتان و کم کردن احتمال گزیدگی توسط حشرات سعی کنید در حیاط و کنار پنجره ها آب راکد نگهداری نکنید.صابونها و مواد شوینده معطر هم میتوانند سبب جذب حشرات شوند.مراقب باشید از پمادهای دورکننده حشرات برای فرزندتان استفاده کنید که بیش از 10 درصد DEET نداشته باشند این ماده خطرناک است و توسط پوست جذب میشود و گاهی ممکن است وارد دهان شود.در عوض میتوانید از مواد دفع کننده حشره ای که ماده اصلی آنها سیترونلا است کمک بگیرید. بعضی شرکتهای تولیدکننده مواد آرایشی و دارویی ضد آفتاب هایی تولید میکنند که حاوی مواد دفع کننده حشرات هستند.در خانه میتوانید از روغن گیاه سرو ، روغن اکالیپتوس، نعناع صحرایی ، گورگیاه و گل شمعدانی برای دفع حشرات استفاده کنید.اکثر نیش ها نیاز به مراقبت پزشکی ندارند اما اگر تورم و قرمزی ناحیه نیش بیشتر و بیشتر شود باید فرزندتان را به پزشک نشان دهید.در طول بهار و تابستان باید هر، شب تمام قسمتهای بدن فرزندتان را مشاهده کنید و مراقب نشانه های زیر باشید: ضایعات سفید یا سیاه روی بدنخواب نرفتن کودک از ناراحتی جای نیش دهانه باز در مرکز جای نیش که نشانه گزش عنکبوت است.

تب

تورم بیش از حد

نشانه های مشابه آنفلوآنزا که میتوانند بیانگر یک نیش خطرناک باشند.پاها را خوب بررسی کنید به خصوص خطوط چروک دار پا را که در کفش قرار میگیرند.اگر بعد از گزش توسط زنبور فرزندتان به نظر گیج آمد در بلع مشکل داشت و علایم دیگر نظیر استفراغ و غش، سریعا با اورژانس تماس بگیرید.اگر فرزندتان را زنبور نیش زد بلافاصله محل را به دقت بررسی کنید و اگر نیش در بدن کودک مانده با لبه یک کارت بانک یا هر وسیله باریک دیگری که دم دستتان است مالش دهید تا نیش بیرون بیایید. به هیچ عنوان نیش زنبور را که در پوست کودک مانده فشار ندهید زیرا سم آن آزاد شده و درون بدن ترشح می شود.سپس محل گزش را بشویید و با جوش شیرین و آب نمک بپوشانید تا دردش کمتر شود. سپس او را نزد پزشک ببرید. و کاملا مراقب کودک باشید و اگر علایمی را نشان نداد دستپاچه نشوید تا به درمانگاه برسید.برای آرام کردن سوزش جای نیش پشه کمی یخ در پارچه یا کیسه ای بریزید و روی آن بگذارید. پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم می تواند خارش نیش را آرام کند و به بهبود آن سرعت بخشد.اگر فرزندتان توسط کنه گزیده شده است سریعا حشره را با موچین تمیزی از بدن او جدا کنید. به این منظور با دقت سر را با موچین گرفته و با حرکت آرام و مداومی از پوست بیرون بکشید. دقت کنید که تمام سر کنه از بدن فرزندتان خارج شده باشد زیرا می تواند سبب عفونت شود. محل گزش را با آب و صابون بشویید.

لازم نیست از بردن فرزندتان برای گردش در طبیعت بترسید، اینها را برایتان گفتیم که اگر خدای نکرده برای فرزندتان اتفاق افتاد بدانید چه کار کنید و گیج دور خودتان نچرخید.

تعداد صفحات : 15

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 146
  • کل نظرات : 5
  • افراد آنلاین : 8
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 21
  • آی پی دیروز : 2
  • بازدید امروز : 29
  • باردید دیروز : 3
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 41
  • بازدید ماه : 138
  • بازدید سال : 2,192
  • بازدید کلی : 18,648